Σε απόσταση ασφαλείας

Δέχεσαι;

Από την πλευρά της Άννας.

Το επόμενο πρωινό με περίμενε απαιτητικό στο γραφείο. Όλα τρέχουν, κι εγώ πρέπει να ακολουθώ αυτούς τους εξαντλητικούς ρυθμούς.

Ξεφυσάω καθώς αφήνω έναν φάκελο στην έδρα μου. Κοντεύει να σπάσει το κεφάλι μου, και δεν πρόλαβα να πιω ούτε λίγο από το τσάι μου. Πιάνω το πλαστικό ποτήρι για να σιγουρευτώ ότι το ζεστό μου ρόφημα μετατράπηκε σε κρύο. Αφήνω ένα επιφώνημα απογοήτευσης.

Ξαφνικά ακούω ένα απαλό χτύπημα το οποίο προέρχεται από την πόρτα. Γυρίζω το κεφάλι μου, έτοιμη να υποδεχτώ με κατεβασμένα μούτρα τον επισκέπτη μου.

«Περάστε.» Λέω τυπικά, σταυρώνοντας παράλληλα τα χέρια στο στήθος.

Το κεφάλι του Αλέξανδρου εμφανίζεται από το άνοιγμα της πόρτας.
«Ενοχλώ;» Με ρωτάει με ένα αθώο ύφος.

Του χαμογελάω κουρασμένα.
«Εσύ ποτέ δεν ενοχλείς.» Και είναι η αλήθεια. Ίσα ίσα που βρίσκει πάντοτε τρόπους να ξεκουράζει το μυαλό μου.

Εμφανίζεται ολόκληρος στην είσοδο, φορώντας κλασσικά το καλό του κοστούμι. Δείχνει ευδιάθετος σήμερα.

«Τα έχεις βρει μπαστούνια ε;» Ρωτάει απολογητικά.

«Πάντοτε οι Δευτέρες είναι λιγάκι πιο κουραστικές.» Προσπαθώ να ελαφρύνω το κλίμα, κάνοντας ένα αστειάκι.

Ένα χαμόγελο απλώνεται στα χείλη του, που δεν φτάνει όμως ποτέ στα μάτια του.
«Δεν θέλω να σε ζαλίζω τώρα με τα δικά μου, αλλά είχα ανάγκη να μιλήσω σε ένα δικό μου άτομο.» Λέει ενώ κάθεται σε μία από τις δύο καρέκλες του γραφείου μου.

Αμέσως παίρνω το σοβαρό μου ύφος, συγκεντρώνοντας όλη μου την προσοχή επάνω του.
«Ξέρεις πολύ καλά ότι μου αρέσει να σε βοηθάω, σε όποιο πρόβλημα κι αν έχεις.» Του υπενθυμίζω.

Το χαμόγελο ανεβαίνει ξανά στα χείλη του, μόνο που τώρα δείχνει λιγάκι πιο αληθινό απ' ότι πριν.
«Το ξέρω. Γι' αυτό πήρα κιόλας το θάρρος να έρθω.» Λέει ενώ τρίβει τα χέρια του νευρικά μεταξύ τους.

Φοβάμαι πως έχω καταλάβει με τι έχει να κάνει αυτό που σκοπεύει να μου πει.
«Το απόγευμα θα μιλήσω με τον Βίκτωρα.» Ο τόνος του βγαίνει τώρα απόλυτος, ίσως κι αυστηρός.

Σμίγω ελαφρώς τα φρύδια μου.
«Και τι σκέφτεσαι να του πεις;» Τον ρωτάω για να επιβεβαιώσω τις υποψίες μου.

«Ότι πρέπει να μάθει επιτέλους να σέβεται τις επιλογές μου. Και εσύ είσαι μία από τις επιλογές μου, και μάλιστα η καλύτερη!» Τονίζει τα τελευταία του λόγια, με το σώμα του να προδίδει ένταση.