Πηγαίνω κοντά της, την ίδια στιγμή που ξεκινά να περπατά κι αυτή προς το μέρος μου.
Μόλις βρίσκομαι μπροστά της, αισθάνομαι την αμηχανία να με κυριεύει.
«Γειά.» Την χαιρετάω όμως πρώτος.«Γειά.» Με χαιρετάει κι εκείνη.
Δεν δείχνει ενοχλημένη πάντως, ίσα ίσα που μου χαμογελάει. Είναι.... πολύ γλυκιά όταν χαμογελάει. Φαντάζομαι ότι της το λένε συνέχεια. Μα τι σκέφτομαι;
«Στον πατέρα μου πας;» Ρωτάω, θέλοντας να ανοίξω κάποιο θέμα, να την κρατήσω λίγο ακόμη.
«Ναι, του πάω κάτι χαρτιά που μου ζήτησε. Εσύ; πως και ήρθες από δω;» Ακούγεται χαρούμενη καθώς με ρωτάει.
Τοποθετώ τα χέρια στις τσέπες του παντελονιού μου, θέλοντας να κρύψω τις νευρικές κινήσεις που κάνω με τα δάχτυλα μου.
«Ήθελα να του μιλήσω.» Απαντάω λιτά.
«Εντωμεταξύ....» Ξεκινάει να λέει προκαλώντας όλη μου την προσοχή.
«....ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη για εχθές.» Ένα αμήχανο χαμογελάκι σχηματίζεται τώρα στα χείλη της.Μου ζητάει συγγνώμη για χθες; Αισθάνομαι λιγάκι αποσυντονισμένος, και μάλλον το έχει παρατηρήσει από την έκφραση μου.
«Δεν το ήξερα ότι θα σε βρω εκεί, και φοβάμαι πως.... σε έφερα σε δύσκολη θέση με την παρουσία μου.» Εχθές; Α! στο μπιλιάρδο! γι' αυτό είναι που μιλάει.
Αμέσως καθαρίζω τον λαιμό μου, ώστε να μιλήσω.
«Δεν υπάρχει λόγος να μου ζητάς συγγνώμη. Δεν μου δημιούργησες κανένα πρόβλημα.» Ο μόνος που μου δημιούργησε πρόβλημα, ήταν εκείνος ο βλάκας.«Ο φίλος σου πάντως μου φάνηκε πολύ συμπαθητικός και διασκεδαστικός.» Που να ήξερε τις πραγματικές προθέσεις του Θωμά.
Η περιέργεια τρυπώνει μέσα μου, και μολύνει τις φλέβες μου, γεννώντας παράξενες σκέψεις που έχω ανάγκη να της κάνω.
«Τι σου είπε;» Ρωτάω με διστακτικό τόνο.
Εκείνη χαμογελάει, δείχνοντας να διασκεδάζει.
«Τα γνωστά που λένε οι άντρες για να εντυπωσιάσουν μια γυναίκα.» Απαντάει λιτά κι έπειτα αφήνει ένα σύντομο γελάκι.Δεν συμμερίζομαι την διάθεση της. Ο Θωμάς την πλησίασε εχθές με σκοπό να την προσεγγίσει. Το ζήτημα είναι τι έκανε αυτή! αν τον έδιωξε η αν ανταποκρίθηκε τελικά στο φλερτ του.
«Σε.... έφερε σε δύσκολη θέση;» Ρωτάω περνώντας το χέρι από το σβέρκο μου.
Την παρακολουθώ να μου χαμογελάει.
«Μην ανησυχείς. Δεν είπε ούτε έκανε κάτι που να με προσβάλει. Βασικά, δεν του το επέστρεψα εγώ.» Με ανακουφίζει η απάντηση της, αλλά όχι όσο θα 'πρεπε. Χρειάζομαι να μάθω λεπτομέρειες, και μάλλον θα τις πάρω από τον Θωμά.
YOU ARE READING
Σε απόσταση ασφαλείας
Romance«Έχεις συνειδητοποιήσει ποια είμαι εγώ; και σε τι θέση βρισκόμαστε, Βίκτωρα;» Η φωνή της ανεβαίνει σταδιακά, γεμίζοντας με θυμό την ατμόσφαιρα γύρω μας. «Ναι, ξέρω ποια είσαι, και έχω επίγνωση της κατάστασης μας....» Της εξηγώ, προσπαθώντας να παραμ...