Πριν ξεκινήσετε την ανάγνωση, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Sina_Passion_Stories για το υπέροχο εξώφυλλο που μου δημιούργησε! Σε υπέρ ευχαριστώ φίλη! :)
Και τώρα πάμε στο κεφάλαιο....
Από την πλευρά της Άννας.
«Θεώνη, να σου εξηγήσω.....» Κάνω να την πλησιάσω.
Σηκώνει αυτόματα το χέρι της, κάνοντας μου νόημα να μείνω μακριά.
«Δεν χρειάζεται! Κατάλαβα πολύ καλά.» Δηλώνει με αυστηρό ύφος. Κατεβάζω από ντροπή το κεφάλι μου.
«Γι' αυτό ήσουν έτσι; αυτό προσπαθούσες να μου πεις;» Ρωτάει, απευθυνόμενη καθαρά σε μένα.
«Δεν φταίει αυτή, Θεώνη....»
«Με σένα θα τα πούμε σε λίγο!» Πετάει κοφτά, μαλώνοντας τον.
Δεν περίμενα ότι θα έφτανε τόσο σύντομα η στιγμή όπου θα μάθαινε κάποιος την αλήθεια. Ήλπιζα βασικά να μην συμβεί ποτέ αυτό.
«Δεν κατάλαβα πως έγινε.» Εξομολογούμαι χαμηλόφωνα, νιώθοντας ντροπή να σηκώσω τα μάτια μου.
Η Θεώνη με πλησιάζει απειλητικά, με τα βήματα της να ηχούν στο ξύλινο πάτωμα.
«Είσαι σοβαρή; πήγες και τα έμπλεξες με ποιον; με το γιο του άντρα σου;» Με αρπάζει από το πιγούνι και ξεκινάει να με πυροβολεί με τις λέξεις της.
Κλείνω τα μάτια, αποφεύγοντας επίτηδες να την κοιτάξω.
«Εγώ το ξεκίνησα, Θεώνη.» Ο Βίκτωρας σπεύδει πάλι να με υπερασπιστεί.
«Και συ; πως τόλμησες να του το κάνεις αυτό;» Τώρα στρέφει τον θυμό της σε εκείνον.
«Είναι δυνατόν να σε έχει κάνει τέτοιο σκατάνθρωπο η μάνα σου;»
«Ξέρεις πολύ καλά, ότι η μάνα μου....»
«Η μάνα σου μια ζωή κοιτάει πως να ελέγχει τον πατέρα σου! Και συ κατάφερες να γίνεις η μαριονέτα της, συγχαρητήρια!» Δεν μπορεί να της σηκώσει φωνή, εδώ δεν τολμάει να υπερασπιστεί την μάνα του.
Η Θεώνη γνωρίζει τα γεγονότα καλύτερα απ' ότι εγώ. Τουλάχιστον αισθάνομαι μια μικρή δικαίωση.
«Αν το μάθει αυτό ο πατέρας σου, θα σε αποκληρώσει, και αυτήν τη φορά θα έχει όλα τα δικιά του κόσμου.» Προσθέτει εκείνη, συνεχίζοντας με το ίδιο ύφος.
«Ξέρεις κάτι, Θεώνη; δεν με νοιάζει!» Δηλώνει, με τον τόνο του να βγαίνει θυμωμένος.
«Ας κάνει ότι θέλει. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν κυνήγησα την περιουσία του, όλα μόνος μου τα έκανα!» Συνεχίζει, ανεμίζοντας με φανερή έπαρση τα χέρια του.
YOU ARE READING
Σε απόσταση ασφαλείας
Romance«Έχεις συνειδητοποιήσει ποια είμαι εγώ; και σε τι θέση βρισκόμαστε, Βίκτωρα;» Η φωνή της ανεβαίνει σταδιακά, γεμίζοντας με θυμό την ατμόσφαιρα γύρω μας. «Ναι, ξέρω ποια είσαι, και έχω επίγνωση της κατάστασης μας....» Της εξηγώ, προσπαθώντας να παραμ...
