BÖYLE SEVER

32.Bölüm

32.Bölüm

Kitap Şarkısı-
Kahraman Deniz: Böyle Sever

"Seninle ne bir arada olabiliriz, ne de ayrı kalabiliriz. Biz bizsiz var olamayız, gülün tikensiz olmadığı gibi."

...

Sezen Aksu- Tükeneceğiz

Ne çok şey vardı hayatta üzüldüğümüz. Neler neler vardı yıkıldığımız, parça parça duygular arasında kaldığımız. Ne çok şey vardı öyle değil mi?

Üzülmeye değer mi üzüldüğümüz şeyler bilmiyorum ama can yaktığı apaçık ortada.

Yanan yüreğin üzerine bir parça gül dökülür. Gül öyle şiddetli gelir ki yüreğine, buna dayanamaz. Alışkın değildir çünkü sevgiye, aşka.

Gül ilmek ilmek işlerken yüreğine, yüreğini de çıkarıp atar bir kenara. Geriye kurumuş yapraklar, acı içinde kıvrılan bir hayat kalır.

Hayatın içindeki güle ne olur? Ölür mü? Yeniden mi açar yoksa? Gül kuruduktan sonra ölmez mi ki? Hayatta bitmiştir, gül zaten tükenmişti o acıya kabuk olurken.

(Naz'ın Anlatımıyla:)

Evden çıkmıştım. İçimdeki acı gözyaşlarımla birleşirken daha da hıçkırmaya başlamıştım. Merdivenlerden indim, nasıl indiğimi bile bilmiyorum.

Haykırıyordum ama sesim çıkmıyordu. Bu denizin içinde bağırmak gibi birşeydi galiba. Sesler vardı ama duyulmuyordu. Duyulmak istenen her şekilde duyulmaz mıydı?

Nefes alıp verdim acıyla. Acıyan yerlerim neden acıyordu? İftira atıldığı için mi, yoksa bunları Kerem söylediği için mi?

Sımsıkı kapadım gözlerimi. Gözleri gözlerimin önüne geldi şimdi de. Tekrardan açtım gözlerimi, acıyordu ağlamaktan.

Tekrardan tekrardan nefesimi verdim. Oksijenim sanki az kalmıştı, doya doya kullanıyordum.

"Yenge, iyi misin?"

Kafamı çevirip baktım acıyla. Yağız üzerindeki beyaz gömleğini düzeltti göz göze geldiğimizde.

Kafamı salladım yutkunmaya çalışırken. "İyi değilim Yağız. Kerem bana..." Devamını getirmedim. Aramızdaki mesafeyi kapattı hızlı adımlarla.

"Ne oldu yenge, Kerem ne yaptı sana?"
Yutkunmaya çalıştım ama olmadı. Ağzımdan bir hıçkırık döküldü yine. Yutkundum en sonunda. Kurumuş dudaklarımı ıslattım acıyla bakarken.

"Bana babam gibi baktı. Çok kötüydü biliyor musun?"

"Tamam tamam, ağlama."

Kafamı salladım hemen. Ağlamamak elimde miydi sanki? İstemsizce oluyordu hepsi.

"Ben gideyim artık." dedim acıyla karışık gülümseyerek.
Kolumu tuttu hemen. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu.

"Bu halde gidemezsin, ben seni bırakırım."

Bu neşeli, eğlenceli adama ne olmuştu? O kadar mı kötü görünüyordum?