BÖYLE SEVER

37.Bölüm

37.Bölüm
"Aşk seni bana yazsın, hep kaderime kazısın, çıkma hiç kalbimden."

Gözlerimi açtığımda Yağız'ın gülme sesleriyle kaşlarımı çattım. Ne gülüyordu sabahın köründe?

Nefesimi verirken doğruldum yavaşça. Derin bir nefes alıp verdiğimde kafamı çevirip baktım sağ tarafıma. Kerem yanımdaydı, uyuyordu.

Gülümsedim istemsizce yüzüne bakarken. Ne güzel de uyuyordu.
Yağız'ın tekrardan gülme sesleri gelince ayağa kalktım.

"Kerem uyan hadi." dedim, esnedim hemen sonra. Burada uyumamıza rağmen çok güzel uykumu almıştım.

"Ben zaten uyanmıştım." dedi Kerem. Kaşlarımı çatıp baktım yüzüne. Hala yerde yatıyordu ve gözleri kapalıydı.

"Hadi kalk o zaman," dedim gülümseyerek. "Kahvaltı yapalım."

Birşey söylemek yerine gülümsedi. Hızla içeriye doğru ilerledim. Kapının önüne geldiğimde Kerem ayağa kalkmıştı.

Kapı açıktı, içeriye girdim. Salona doğru ilerledim hızla. Esin'le Yağız oturmuş kahvaltı yapıyorlardı.

"Afiyet olsun." dedim sofraya bakarken. Yağız hemen lafıma atladı tabiki. "Gel yenge gel. İyi uyudunuz mu gece?"

Esin'de güldüğünde burnumu kıvırdım. Hiç komik gelmemişti bana.
"Aman ne komik. Elimi yüzümü yıkayıp geliyorum."

Kerem'i arkamda hissettiğimde nefesimi verdim. Ne dikiliyorsun be adam?

"Günaydın," dedi Kerem dönüp baktığımda. Yağız'a bakıyordu. "Kahvaltıdan sonra konuşalım Yağız." diye ekledi.

Kerem'in yanından geçip merdivenlere ilerledim hızla.
Hızla yukarıya çıktığımda yeni odama girdim. Kerem'in yeni hazırlattığı odaya. Odanın penceresi de farklı yerdeydi, banyosu da.

Eski odam harikaydı, Kerem'e de yakındı üstelik. Rutin işlerimi hallettikten sonra üzerimi değiştirdim. Bol bir elbise giydim, kırmızıydı.

Kapının tıkırtısıyla yutkundum. Kafamı çevirip kapıya baktım. "Gel."
Kapı yavaşça açıldı. Bende birşey varmış gibi bakıyordum. Aksiyon filmi çekiyoruz sanki.
~Hayır ya, dram.

Kerem'in o güzel gözlerini gördüğümde yutkundum. Gülümsemeden edemiyordum nedense. İçeriye girip kapıyı kapattı. Bana doğru adımlar atmaya başladığında kalbim atmıyor, hopluyordu.

Karşımda durduğunda sadece gözlerime bakıyordu. Üzerini değiştirmiş, saçlarını düzeltmişti. En sevdiğim kokusunu da sıkmıştı hep.
Şimdi tüm çekiciliğiyle bana bakıyordu.

Kafamı salladım gülümserken. Dudaklarını birbirine bastırdı bir süre.

"Güzel olmuş muyum?" dedim gözlerine bakarken. Kafasını salladı hayranlıkla bakarken.

"Sen her zaman güzelsin," dedi sessizce gülümseyerek. Aramızdaki mesafeyi tamamen kapattı. Kulağıma fısıldadı hemen sonra. "O kadar güzelsin ki, gözlerimi alamıyorum. Bir an bile aklımdan çıkmıyorsun."

Yutkunmaya çalıştım ama olmadı her zamanki gibi. Yaşıyor muydum ben? Bu nasıl soru Naz ya?

Gözlerimiz birleştiğinde hafifçe gülümsedi, bende eşlik ettim hemen. "Ne güzel bakıyorsun sen," dedi sessizce. Kafamı salladım hemen. "Yeşil yeşil."

Yutkundum. Ellerini saçlarıma götürdü yavaşça. Gözlerimi kapatıp açtım. Böyle güzel rüya mı olur? Rüya mı ki bu? Tam anlamıyla gerçek. Bu gerçek hiçbir zaman bitmesin.

"Kokunu saymıyorum bile." dedi iç çekerek. Dudaklarımı ıslattım yavaşça.

Gözlerimiz birleştiğinde tekrardan kafasını salladı hafifçe. "Ne kadar bencilsin!" dedi gülerek.