Atlanta'nın Kalbi | Tamamlandı

21. Bölüm

21. BÖLÜM

Melisa'nın bakış açısından

***

Evren ile tim binasındaki boş odalardan birisindeydik. Durumu ona detaylıca açıklamıştım. İkimiz de temelinde "Kaçmak." olan geleceğe dönük planlar yapmaya başlamıştık.

"Belki de kaçmalıyım." Dedim ve gergince ellerimi bacaklarıma koydum.

Stresten ölmek üzereydim. Kendime aynada baksam korkacağımdan da emindim.

"Hiçbir yere kaçamazsın." Dedi Evren başını iki yana salladı. "Letisya'dan saklanamazsın."

Masaya yaslanıp ofladım. Kollarımı da iki yandan başımın üstüne doğru koydum. "Yeterince hızlı koşarsam yakalayamaz." Dedim şakaya vurarak.

Evren dik dik bana baktı. "Yakalandın. Azıcık ciddi olur musun?" Dedi sitemle.

Kaşlarımı çattım. "Ciddiyim ben?"

"Koşarak kaçacaksın yani?" Dedi sinirden gülerek.

"Letisya, gururunu bırakıp asla koşmaz. Kaçabilirim." Diye fikir yürüttüm.

Evren, elini alnına götürdü ve ovuşturdu. "Şaka yaptığına inanmak istiyorum ama ciddi gözüküyorsun." Dedi.

"Evren, ne yapacağım?" Dedim. Şu an işe yarayacak bir plan bulması için her şeyimi verirdim. Bu durumdan nasıl kurtulacaktım?

"Düşünmeme izin ver." Dedi.

Odanın ortasında kendi kendine dört dönüyordu. Ellerini stresten yolmak istercesine saçlarına geçirdi.

"Ne vardı da Letisya'yı tersledin ki sen?" Dedi.

"Sadece terslesem iyi. Önceki hayatımda öldürmeye çalıştım onu."

Evren şokla bana döndü. Eller yavaşça saçlarından ayrıldı. Kendi kendine "Eyvah." Dedi.

Evren'in bu panik hali hiç yardımcı olmuyordu. Normalde panik olan ben olurdum. Evren çözüm yolu bulurdu. Şu an roller tersine dönmüştü.

Bunun verdiği gerginlik ile "Beni de geriyorsun!" Dedim.

Evren de hızlıca bana döndü. "Üzgünüm. İkiz kardeşimin Letisya'yı öldürmeye çalıştığını öğrendiğim için sakin kalamıyorum!" Dedi dalga geçerek.

"Bence Letisya ile karşılıklı konuşup halledebilirim." Diye bir fikir daha ortaya attım.

Evren aynı telaşla bana döndü. "Sakın! Duyduğum en saçma fikir." Dedi. "Seni dinleyeceğini mi düşünüyorsun?"

"Konuşmazsak savaşacağız. Bunu mu tercih edersin?"

Evren, karşımdaki koltuğa oturdu. Bacağını o kadar hızlı sallıyordu ki koltuk sallanıyordu. Biraz daha gerilirse bütün Atlanta'nın gerilim hattını tek başına üstlenebilirdi.

Bir dakika geçmeden kapı hiçbir uyarı olmadan kırılırcasına açıldı. İkimiz de bunu beklemediğimiz için irkilip kapıya döndük.

Evren, ayağa kalktı ve içeriye giren kişinin kim olduğuna bile bakmadan kendisini ortaya çıkarttı.

Letisya, kapıda durmuş bana bakıyordu. Ben de başımı kaldırıp ona baktım. Evren de bir bana bir Letisya'ya bakıyordu.

"Selam!" Dedim aniden.

Sonra saçmaladığımı fark edince susmak zorunda kaldım. Stresli durumları pek iyi yönetemiyordum. Elim ayağım birbirine girmişti.

Letisya, dediğimi duymazdan geldi. Düz bir şekilde "Bir açıklama bekliyorum." Dedi.