15. Bölüm

268 44 42
                                    

15. BÖLÜM

Evren'in bakış açısından

***

Fatih'i odanın köşesinde kanlar içinde bırakarak çıktım. İçimde zerre pişmanlık yoktu. Az bile yapmıştım. Tedavi edildikten sonra kim sorgulayacaksa artık sorgulardı.

Etrafa hiç bakınmadan Melisa'nın odasına gittim. Melisa, beni görür görmez. "Neredeydin? Plana başlamamız gerekiyor." Dedi. Daha sonra kanla kaplı ellerimi görünce yerinden fırladı. "Ne yaptın?!" dedi korkuyla.

"Bir işi hallettim. Önemli değil." Dedim ve kafesin anahtarı ile açtım.

Melisa şok içinde bana bakarak kafesten çıktı. Gerçekten dehşete düşmüş gibi gözüküyordu. Tişörtümü kaplayan kanlara baktı. "Yaralandın mı?" diye sordu.

"Hayır." Demekle yetindim.

"Böyle dışarıya çıkamazsın." Dedi.

Durup üstüme baktım. Haklıydı. Etrafta bulduğum peçetelerle ellerimdeki kanları temizledim. Tişörtümü de çıkartıp kenara attım ve sandalyenin üzerine atılmış bir tişörtü üzerime geçirdim.

"Ben güvenlik kameralarının olduğu odaya gidiyorum. Sakın çıkma ben gelene kadar." Dedim.

Melisa, karşı çıkmadı. Gergin bir şekilde "Tamam." Dedi.

Yine etrafıma bakınarak odadan çıktım. Çaprazdaki güvenlik odasına girdim. Bilgisayarların başında bir adam telefonuyla oynuyordu.

Bana bakıp başı ile selam verip önüne döndü. "Ben şeyi sormak için geldim." Diyerek arkasına doğru yaklaştım. Kafasını kaldırıp beni dinlemeye başlarken bıçağı boğazına dayayıp yan tarafa doğru çektim.

Boğazını tutup yan tarafa doğru devrildi. Sandalyeden atıp bilgisayarın başına oturdum. Bütün koridorlar gözüküyordu. Ekrandan kaç kişi olduğumuzu saydım. Benim dışımda 18 gardiyan vardı. Sayı çok fazlaydı. 18 kişiyi ekip gelene kadar nasıl idare ederdik bilmiyordum. Ekrandan dışarıdaki insanların içeriye girdiğini gördüm.

Sol koridora doğru yöneldiler. Kızları almaya gidiyorlardı. Hiç zamanımız kalmamıştı. Hızlıca odadan çıktım ve Melisa'nın yanına gittim.

"Geliyorlar."

Başını salladı ve elimdeki bıçağı benden aldı. Pantolonunun askısına astı.

"İleride sağda acil çıkış kapısı." Dedim.

Planımız Melisa'yı kaçmış olarak gösterip belirlediğimiz çıkıştan binadan çıkmasını sağlamaktı. Bunu herkesin görebileceği bir şekilde yapıp peşine düşmelerini sağlayacaktı. Ben de kalanları temizleyecektim. Bu planı sadece ekipler gelene kadar zaman kazanmak için yapıyorduk. Uzun vadede hiçbir işe yaramazdı.

Melisa ile koridora çıktık. Duvarın hemen sağından gelen kişileri duyabiliyordum. Melisa, Duvarın kenarına kadar gelip hafifçe yana eğildi. Ben de tam tersi tarafa doğru gidecektim. Son bir kez birbirimize bakıp gülümseyerek başımızı salladık.

Melisa, çevik bir hareketle ortaya çıktı ve karşıdaki koridora koşmaya başladı. Ben de kısa bir süre arkasından baktıktan sonra tersi yöne koştum.

Melisa'nın bakış açısından

Evren'in yanından ayrılıp var gücümle koşmaya başladım. Beklediğimden daha uzun sürmüştü. Peşimden birtakım bağırışların yükseldiğini işittim.

Atlanta'nın Kalbi | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin