— Hej! - Przywitałam się, ściągając buty. — O, hej. - Kacper przytulił mnie. Zszokowana popatrzyłam na niego. — Nie widzieliśmy się jakiś czas, a Ty jesteś wyższy ode mnie. Powiedziałam zgodnie z prawdą. Chłopak miał conajmniej metr osiemdziesiąt pięć. Brunet zaśmiał się, i poszedł do salonu. — Rodzice zaraz będą, pojechali na zakupy. — Okej. Co tam u Ciebie? Zapytałam siadając obok niego. — A co ma być, nic ciekawego. — No nie wiem, nawet ze mną nie piszesz. Wiesz w ogóle, że będę ciocią? — Co? Kogo? - Zapytał biorąc pada z ławy. — Abi jest w ciąży z Tadkiem. — To fajnie, znają już płeć? — Yhm. Blanka. — Płeć Blanka, nieźle, nieźle. Powiedział, na co wywróciłam oczami, i weszłam na instagrama z zamiarem dodania zdjęcia, które wczoraj zrobiła mi Lilka.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
szymanskaidalia: 💙 Polubione przez: @zabsonziomal, @fpidaliaxmata i 11 097 innych. 128 Komentarzy @lilajanowska: prześliczna⭐️💘 —@szymanskaidalia: 🫶🏾 @hatepage_szymanskiej: ja pierdole porzygam sie zaraz jak michal z toba moze byc xdddd sierawska o wiele lepsza 😚
Po kilkunastu minutach rodzice w końcu wrócili do domu. — Hej, córciu. - Przywitał się tata, którego mocno przytuliłam. - Wiedziałem, że przyjedziesz, więc kupiłem twoje ulubione słodycze i lasagne. — Ooo, dziękuję, tato. - Uśmiechnęłam się, ponownie go przytulając. Czy już mówiłam jak bardzo kocham tego mężczyznę? Tata był dla mnie autorytetem już od najmłodszych lat. Był moim „bohaterem", i kochałam go ponad wszystko. Zawsze mogłam na niego liczyć. Nigdy mnie nie oceniał, tylko wysłuchiwał i doradzał. — Cześć, skarbie. - Anna również mnie przytuliła. - Odgrzałaś sobie obiad? — Nie, przyjechałam niedawno. — To odgrzeje. Siadaj do stołu, jedzenie zaraz będzie. Uśmiechnęłam się, i zrobiłam to, co kazała. Po chwili razem z tatem usiadła na krzesłach obok, podając mi danie. Bardzo lubiłam, gdy moja mama gotowała. Robiła to najlepiej. — Jak tam? - Zapytałam jedząc. — Dobrze. Nie mów jak jesz. Odpowiedziała, na co wywróciłam oczami z uśmiechem. Tęskniłam za moją mamą, i jej zasadami, mimo, że były w cholerę wkurzające. Pod wieczór byliśmy z rodzicami na długim spacerze po mieście, a gdy wróciliśmy, wykąpałam się, i przebrałam w piżamy, wykonując wcześniej poranną rutynę. Kładąc się do łóżka, mój telefon zaczął dzwonić, a ja zobaczyłam połączenie FaceTime od Michała. Odebrałam nakrywając się kołdrą. Zaczynała się jesień, bo pogoda z dnia na dzień się pogarszała, a obecnie za oknem padał deszcz. - Hej Misiek. - Hej, Misia. Powiedział, na co się uśmiechnęłam. Nie widziałam go kilka godzin, a już tęskniłam. - Co tam, skarbie? - Patrz kto ze mną jest. Brunet skierował telefon na dół, a obok jego łóżka siedział Lucky, merdając ogonkiem. - Czemu go na łóżko nie wpuścisz? Biedny się tak patrzy. - Bo mi się tu osika jeszcze. Już się mi dzisiaj zlał na Jordany to myślałem, że wyjdę z siebie. Powiedział obudzony patrząc na psa. Na jego słowa zaśmiałam się, i położyłam się na prawym boku. - No co poradzisz, nie wiń go. Michał westchnął i popatrzył na mnie. - Moja bluza? - Yhm. Pachnie Tobą, co sprawia, że jeszcze bardziej tęsknie. - Tęsknisz? - Bardzo. - Nie widzieliśmy się kilka godzin, i powiem szczerze, że mi też Ciebie tu brakuje. Dziwnie się śpi samemu. - Też tak uważam, ale jutro już wracam. - Nie wiem, czy wytrzymam. - Damy radę. Zaśmiałam się. - Wiesz co, będę kończyć już. Do jutra. - Do jutra, kocham Ci.. Nie dokończyłam, gdy chłopak się rozłączył. Nigdy tak nie robił, i zawsze się żegnał. Zdziwiona odłożyłam telefon, i odwróciłam się na drugi bok. Było przed północą, a ja wciąż nie mogłam spać. Kręciłam się z boku na bok, gdy nagle usłyszałam pukanie do drzwi. Przecież rodzice już dawno śpią, Kacper chyba też. — Proszę..? - Powiedziałam cicho. Drzwi się otworzyły, a ja automatycznie się roześmiałam. - Nie wierzę. — Nie zasnąłbym bez Ciebie, mała. Michał zamkną drzwi, i położył się obok mnie, łącząc nasze usta. — Cały mokry jesteś. — Bo deszcz pada. Ale najważniejsze, że jestem obok, prawda? Zapytał, co trochę mnie rozśmieszyło. Brzmiał jak jakaś mała dziewczynka. — Kto Ci otworzył? — No właśnie, czemu drzwi były otwarte? Ktoś by mógł w każdej chwili wejść. — Kacper miał zamknąć. Pewnie dalej zapomniał. Z resztą, nie ważne już, chodźmy spać Misiek. Ziewnęłam, a chłopak przyciągnął mnie do siebie, całując ostatni raz. — Dobranoc, mała. ———— dosyc krotki rozdzial, ale nie mam ostatnio zabardzo czasu, wybaczcie
