Scintilla 1.1

Muallak: Kısım 1 -Kısım 8-

Yazım Tarihi: 10/08/2023

Yayımlanma Tarihi: 10/08/2023

Heyyo!

1. Sezonun 7. Bölümünün 8. Kısmına hoş geldiniz!

Artık bu bölümlere bol bol yorum istiyorum lütfen. Yorumlarınızı esirgemeyin :)

Yazar Notu: Şovun orijinal karakterleri hariç, geriye kalan tüm gifler temsilidir.

----------------------------------

Hazel'ın bakış açısından:

Bagajın kapısı çaldığında, oturduğum yerden kalkarak hızla kapıyı açıyorum. Joseph siyahlar içinde cipe girdiğinde, arkasından kapıyı kapatır kapatmaz ona sıkıca sarıldım. "Özledim seni!"

O da bana sıkıca sarıldı, "Ben daha çok!"

Telefonla konuşmak yetmediği için yüz yüze görüşmeye karar vermiştik. Tabii dikkatli olmamız gerektiğinden, Joseph'in tanınmamak için siyah giyinmesi gerekmişti. Ayrıldığımızda karşılıklı oturuyoruz. "Eee? Neler oldu anlat bakalım. Dediğimi yaptın mı?"

"Yaptım." gülümseyerek bakışlarımı kaçırdığım zaman şaşkınlıkla dudakları aralandı, "Nasıl? Ne zaman? Ne kadar sürdü? Sonrasında bir şey dedi mi-"

"Bekle biraz!" gülüyorum. "Yavaş yavaş anlatacağım, tamam mı?"

Hızla başını salladığında devam ediyorum. "Dün gece, cipin arkasında konuşurken oldu. Dediğin gibi, teşekkür etmek için olduğunu söyledim, öptüm..." derin bir nefes aldım. "Sonra... bir şey oldu..."

"Ne?" sürünerek yanıma gelip ellerimi tuttu. "Ne oldu?"

"Sanki... sanki bir şeyi aşmış gibiydim. Sabrım kalmamıştı. 'O öpücük teşekkür için... Ama bu değil' dedim ve onu tekrar öptüm."

Dudaklarını hafifçe büzerek yavaşça alkışlamaya başladığında kaşlarımı çattım. "Seni tebrik ederim Hazel McCall. 6 senedir yapamadığın şeyi, benim sayemde 3 ay içinde yaptın."

Gözlerimi devirirken onu tekmeledim. Geriye düştüğünde devam ediyor, "Ne? Ben söylemesem senin bu çocuğu hayatta öpeceğin yoktu!"

"Öperdim!" bağırdığımda kaşlarını kaldırarak bana baktı. "Emin misin?" yanımdaki yastığı alarak ona fırlattığımda kahkaha attı. "Eminim tabi!"

"Eee?"

"Ne eee?"

"Sonra ne oldu? Karşılık verdi mi?"

"Verdi." gülümseyerek ben de kendimi geriye attım. "Hem de baya, baya."

"Anladım."

"Baya-"

"Anladım tamam!" yastığı kafama attığında kahkaha atıyorum. "Ben burada hâlâ bekar bir insan olarak duruyorum hatırlatmak istedim! En yakın arkadaşımın öpüştüğünü düşünmek gerçekten sinir bozucu bir şey olabiliyormuş."

Gülerek ona doğru döndüm. "Ama sonra ne oldu? Gece uyumaya gittiğimizde yastıklardan kendine bir duvar ördü."

Joseph bana doğru dönerek elini başının altına koydu. "Hazel."

Ben de aynı şekilde ona döndüm. "Efendim?"

"Bu çocuk aptal olabilir mi?"

"Son zamanlarda düşünmeye başladım."

Kahkaha atarak sırt üstü yattı. "Siz ne zaman öpüşseniz, Stiles utançtan garip hareketler yapmaya başlıyor."

Boştaki elimi alarak çeneme götürdüm. "Bu tezi doğrulamak için bir kez daha deneme yapmamız gerekiyor sanırım."