ရင်မှ နှစ်နှစ်ကာကာ[Completed]

part-6(Z)

ကိုလတ္သည္သူ႕သူငယ္ခ်င္းဖြင့္ထားေသာ ဝပ္ေရွာ့သို႔ေရာက္ေနသည္။သူေရာက္တည္းက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူမိုးဝင္းက မအားေသးတာေၾကာင့္စကားမေျပာရေသးေပ။ဆိုင္ထဲတြင္သူလိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ခဏၾကာမွမိုးဝင္းေရာက္လာေလသည္။

"ေစာင့္ရတာၾကာသြားလား ကိုလတ္"

"မၾကာေသးပါဘူး ငါလည္းေလွ်ာက္ၾကည့္ေနတာ"

"ေအးကြာ မင္းေထာင္ကလြတ္လာတယ္ၾကားေတာ့ ငါလည္းလာခ်င္ေနတာ အလုပ္ေတြကမင္းျမင္တဲ့အတိုင္းဘဲငါ့ေကာင္ေရ မအားဘူးဟ"

"မင္းဝပ္ေရွာ့ကဆိုးေတာ့မဆိုးဘူးကြ အလုပ္ရသားဘဲ"

"ေအး လူလည္းလိုေနတာကြ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္"

မိုးဝင္းကထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုလတ္၏ေခါင္းထဲသို႔အေတြးတစ္ခုဝင္လာေလသည္။သူေဌးသားကိုလည္း ကားျပင္ခိုင္းရမွာဘဲေပါ့။အလုပ္မွမရွိတာ။

"မင္းဝပ္ေရွာ့မွာလူႏွစ္ေယာက္လိုတယ္ ဟုတ္လား ငါနဲ႕ငါ့အိမ္ကိုပါလာတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕လုပ္မယ္ ရမလား"

"ဟာ ကိုလတ္ရမင္းအရင္လုပ္ခဲ့တဲ့ကုမၼဏီကေရာ ဘြဲ႕ရၿပီးသားလူတစ္ေယာက္က ကားဝပ္ေရွာ့မွာအလုပ္လုပ္မလို႔လား မျဖစ္နိုင္တာငါ့ေကာင္ရ"

"ငါလုပ္ခဲ့တဲ့ကုမၼဏီက ေထာင္ထြက္တစ္ေယာက္ကိုအလုပ္ျပန္ေခၚပါ့မလား တျခားကုမၼဏီေတြလည္းအဲ့အတိုင္းဘဲေပါ့ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္မွာေထာင္ထြက္ဆိုတာႀကီးကပါေနမွာေလ ဘယ္သူကအလုပ္ေခၚခ်င္ပါ့မလဲ မင္လည္းငါကေထာင္ထြက္မလို႔အလုပ္မေခၚခ်င္တာလား"

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါကမင္းရထားတဲ့ဘြဲ႕ကိုႏွေျမာလို႔ပါ ကဲ မနက္ျဖန္က်ရင္မင္းအိမ္ကေကာင္ေလးကိုပါေခၚၿပီးအလုပ္စဆင္း သိပ္ေတာ့လုပ္တက္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ငါ့ေကာင္ေတြသင္ေပးလိမ့္မယ္"

"ေအး ငါျပန္လိုက္အုံးမယ္ မနက္ျဖန္လာခဲ့မယ္"

မိုးဝင္းကိုေျပာၿပီးျပန္လာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သူ႕အားႏႈက္ဆက္ၾကသည္လူေတြကိုျပန္၍ႏႈက္ဆက္ခဲ့သည္။ေထာင္ထြက္တစ္ေယာက္ကိုယခုလိုခင္ခင္မင္မင္ႏႈက္ဆက္ၾကသည္က အံ့သြ္ို့ကောင်းပေမယ့် သူေတာ့အထူးတလည္အံ့ၾသမေနပါ။သူေထာင္က်ရသည့္အေၾကာင္းရင္းကို ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြသိသည္မဟုတ္လား။