ရင်မှ နှစ်နှစ်ကာကာ[Completed]

part-7(Z)

အုတ္ဂူအျဖဴေလးေပၚတြင္ေနရာယူထားေသာ အမည္နာမသည္ကား ေဒၚခက္ခက္ႏြယ္ အသက္(၅၂)ဟူ၍ပင္။ေသခ်ာေပါက္ေမေမ့ရဲ႕ အုတ္ဂူေပါ့။ေမေမဆုံးသြားတာကိုသူမသိခဲ့ရသလို ေမေမ့၏ေနာက္ဆုံးထြက္သက္တြင္လည္း သူရွိမေနခဲ့ေပးရေခ်။

အုတ္ဂူေလးကိုဖြဖြေလးသုတ္ရင္းကေန ေမေမ့ကိုေတာင္းပန္စကားဆိုမိသည္။ေမေမသည္သူ႕အားမည္သို႔မွ်မယုံေစအုံးေတာ့ ေမေမဟာသူ႕ေမေမဘဲျဖစ္သည္။ငိုခ်င္ေပမယ့္မ်က္ရည္ကက်မလာေပ ။ငိုခ်င္တာကိုမ်က္ရည္က်မလာေသာေၾကာင့္ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားပင္နီရဲေနေလၿပီ။

ေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ေမေမ့ရဲ႕အုတ္ဂူေလးကိုကန္ေတာ့လိုက္သည္။ျမလြန္းႏြယ္ဆိုေသာအမ်ိဳးသမီးကိုမေက်နပ္သလို သူ၏ပေထြးျဖစ္ေသာဦးနိုင္ျမတ္ကိုလည္း မေက်နပ္နိုင္ပါ။သို႔ေသာ္ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ႕မွာဘာအင္အားမွရွိမေနေပ။ေငြေၾကးအင္အားလည္းမရွိပါ။သူႀကိဳးစားရအုံးမည္။ၿပီးလွ်င္ေတာ့ သူ႕ဘဝကိုေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့ေသာ ထိုသူႏွစ္ေယာက္အားျပန္၍ကလဲ့စားေခ်မည္။

မင္းေသြးသစ္အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ညေန၆နာရီပင္ရွိၿပီျဖစ္သည္။စကားေျပာခ်င္စိတ္မရွိသည္ေၾကာင့္ ကိုလတ္ကိုလည္းဘာမွမေျပာေသးဘဲ အိမ္ေနာက္ရွိသနပ္ခါးပင္ေအာက္သို႔သာဝင္ထိုင္ေနလိုက္သည္။ကိုလတ္သည္လည္းသူ႕အားဘာမွမေမးဘဲ ႏႈတ္ဆိတ္၍သာေနေပးသည္။

အခ်ိန္ေတြဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းပင္မသိလိုက္။သူ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ အႏြေးထည္ေလးတစ္ထည္က်ေရာက္လာမွပတ္ဝန္းက်င္ကိုသတိျပဳမိသည္။အျပင္မွာေမွာင္ေတာင္ေမွာင္ေနၿပီ။သူ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ အႏြေးထည္က်ေရာက္ေအာင္လုပ္ေပးေသာ တရားခံေလးကေတာ့ သူ႕အားမ်က္လုံးဝိုင္းေလးေတြႏွင့္ၾကည့္ေနၿပီး သူႏွင့္အၾကည့္ခ်င္းဆုံေသာအခါ ၿပဳံးျပလာေလသည္။

"ကိုကိုေအးေနမွာစိုးလို႔ ႏွစ္ႏွစ္ကအႏြေးထည္ယူလာေပးတာ"

"ႏွစ္ႏွစ္ဘယ္အခ်ိန္တည္းကေရာက္ေနတာလဲ"

"ေစာေစာေလးကမွပါ ကိုကိုရဲ႕ ကိုကိုကဘာေတြေတြးေနတာလဲဟင္ ကိုကိုျပန္ေရာက္တည္းကမ်က္ႏွာမေကာင္းဘူးလို႔ဦးလတ္ကေျပာတယ္ ကိုကိုစိတ္ညစ္စရာေတြရွိေနတာလားဟင္ ႏွစ္ႏွ္ကိုေျပာျပပါလား ကိုကို႔နားမွာႏွစ္ႏွစ္ရွိေနတယ္ေလ"