ရင်မှ နှစ်နှစ်ကာကာ[Completed]

part-28(Z)

မဂၤလာပြဲတစ္ခုလုံးကို ပန္းမ်ားျဖင့္အလွဆင္ထားသည္မွာ အလြန္ပင္လွပေနၿပီး ျမင္ရသူမ်ားအဖို႔ စိတ္ကိုၾကည္လင္လန္းဆန္းေစသည္မွာအမွန္ပင္။မိုင္းရွန္ရဲ႕ ဆႏၵအရမဂၤလာပြဲတြင္ပန္းမ်ားကို လိုသည္ထက္ပို၍ထည့္သုံးထားျခင္းပင္။အေၾကာင္းမွာအမြန္းက ပန္းအရမ္းႀကိဳက္တက္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပန္းမ်ားကိုသုံးေစျခင္းပင္။

စင္ေပၚမွာ ဘိတ္သိတ္ဆရာက သတို႔သားႏွစ္ေယာက္အား ဘိတ္သိတ္သြင္းေပးေနၿပီး သတို႔သားႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ၿငိမ္သက္စြာပင္ထိုင္ေနလွ်က္ရွိသည္။ေသခ်ာၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ မိုင္းရွန္ရဲ႕မ်က္ဝန္းမ်ားထဲတြင္ မ်က္ရည္စမ်ားကိုပင္ေတြ႕ရအုံးမည္ျဖစ္သည္။

ထိုမ်က္ရည္မ်ားက ဝမ္းသာလို႔က်သည့္မ်က္ရည္မ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ ကာယကံရွင္အပါအဝင္ အျခားသူမ်ားလည္းသိနိုင္ပါသည္။ ဒီကေလးကိုႏွစ္ဘဝႀကီးမ်ားေတာင္ ခ်စ္ခဲ့ရတာဟု သိလိုက္ရခ်ိန္တုန္းက လူကအသက္ရႉေတြေတာင္မဝခဲ့သလိုျဖစ္ခဲ့ရသည္က အမွန္ပါပဲေလ။ကံေကာင္းလို႔ အရင္ဘဝမွာေသကြဲ ကြဲခဲ့ၾကေပမယ့္ ဒီဘဝမွာျပန္ဆုံသည္မဟုတ္လား။

သတို႔သားႏွစ္ေယာက္က အျဖဴေရာက္တိုက္ပုံႏွင့္အျဖဴေရာင္လုံခ်ည္(ပုဆိုး)ကိုဆင္တူ ဝတ္ဆင္ထားသည္။မိုင္းရွန္အမြန္းရဲ႕လက္ကေလးကို အသာဖြဖြေလးဆုပ္ကိုင္ယူလိုက္ၿပီး ႏွာေခါင္းႏွင့္ထိကပ္ယုံမွ်ေလးနမ္းလိုက္သည္။သံသယာအဆက္ဆက္မွာ ဒီလက္ေလးကိုသာတြဲခ်င္ပါသည္။

စင္ေအာက္မွဧည့္ပရိတ္သတ္မ်ား၏ လက္ခုပ္ၾသဘာသံမ်ားက ဆူညံသြားသည္။စုေလးက သူမရဲ႕အကိုကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္ဝဲေနသည့္ၾကားမွ ၿပဳံးလိုက္သည္။အကိုမိုင္းရွန္ႏွင့္သူမႏွင့္က မတည့္ေပမယ့္ သူမအကိုကသူမကိုသိပ္ခ်စ္သည္ဆိုတာကိုေတာ့ သူမသိပါသည္။

"ဟယ္ စုေလးရယ္ ဘာလို႔ငိုေနရတာလဲ "

ေဘးမွႏွစ္ႏွစ္၏အသံၾကားမွ စုေလးသတိျပန္ဝင္ေတာ့သည္။သတိမထားမိခင္ က်ေနေသာမ်က္ရည္ေတြကို လက္နဲ႕ပြတ္ဆြဲၿပီးသုတ္လိုက္သည္။

"ငါအရမ္းေပ်ာ္လြန္းလို႔ပါ ႏွစ္ႏွစ္ရယ္"

ဝမ္းနည္းေနသည့္စုေလးကို ႏွစ္ႏွစ္ကႏွစ္သိမ့္ေပးရန္ အသာေလးေပြ႕ဖက္ေပးမည္ဟုႀကံစည္ကာ စုေလးရဲ႕ေခါင္းေလးကို ႏွစ္ႏွစ္ရဲ႕ပုခုံးဆီသို႔ အသာတင္ရန္းလုပ္ေနဥ္မွာပင္ စုေလးကႏွစ္ႏွစ္ရဲ႕လက္ကိုေရွာင္လိုက္ကာ ဦးလတ္ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုႏွဖူးနဲ႕တိုက္ၿပီး သြားေျပာေမသည္က