ရင်မှ နှစ်နှစ်ကာကာ[Completed]

part-1(Z)

"အမိန့္
အဖဦးမင္းသစ္၏သား တရားခံမင္းေသြးသစ္အသက္ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္သည္ ျမလြန္းႏြယ္အားအတင္းအဓၶမက်င့္ရန္ႀကံစည္မႈႏွင့္ ဦးျမတ္သာအားသက္ရန္ႀကံစည္မႈတို႔မွာ ထင္ရွားသျဖင့္ အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ေထာင္ဒဏ္ငါးႏွစ္က်ေစ"

စီရင္ခ်က္ခ်သံၾကားၿပီးသည္ႏွင့္သူ၏စိတ္ႏွလုံးသည္အလြန္ျမင့္မားေသာကုန္းျမင့္ေပၚမွေအာက္အနက္ဆုံးသို႔တြန္းခ်ခံလိုက္ရသလိုပင္။သူဘာကိုမွခံစား၍မရေတာ့ေပ။သူ၏နားထဲတြင္လည္းမည္သည့္အသံကိုမွၾကားနိုင္းစြမ္းမရွိေတာ့ဘဲငူငူငိုင္ငိုင္ျဖစ္၍ေနေလသည္။

"သား ကိုသစ္"

"ဗ်ာ ေမေမ"

ေမေမ့အသံၾကားမွသူ႕အသိစိတ္ျပန္ကပ္လာခဲ့သည္။ေမေမသည္သူ႕ကိုၾကည့္၍ငိုေနခဲ့သည္။ေမေမဘာလို႔ငိုေနတာလဲ။ေမေမက ကြၽန္ေတာ့ကိုမယုံခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလားလို႔ေအာ္ေမးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္သူ႕အသံထြက္မလာခဲ့ပါ။နာၾကည္း ေဒါသထြက္ ဝမ္းနည္းရလြန္းလို႔သူ႕ရင္ဘက္ထဲမွာအလုံးႀကီးဆို႔ေနသလိုပင္။

"ေမေမ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမယုံဘူးလားဟင္"

"သားကိုေမေမယုံပါတယ္ ဒါေပမယ့္"

"ေမေမ့ေယာက္်ားကိုပိုယုံတယ္မဟုတ္လား"

သူ႕အသံက်ယ္သြားသည္ထင္ပါသည္။သူ႕ကိုလက္တစ္ဖက္စီကကိုင္ထားေသာရဲသားႏွစ္ေယာက္က သူ႕ကိုသတိေပးသလို သူ၏ေက်ာကိုရိုက္ေလသည္။

"မိန္းကေလးရဲ႕သိကၡာကရွိေသးတယ္ေလ သားရယ္"

"အဲ့ဒီမိန္းမကလိမ္ေနတာလို႔ ေမေမရဲ႕ အဲ့မိန္းမနဲ႕ေမေမ့ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီးလိမ္ေနၾကတာ"

"ေတာ္ေတာ္ ကိုသစ္ အမွားလုပ္ထားတဲ့သူကအျပစ္ခံရမွာဘဲ မင္းကိုေမေမေျပာေနတာ မင္းအတြက္ေျပာေနတာ မင္းေဖေဖလို႔တဏွာစိတ္ႀကီးတဲ့သူမျဖစ္ရေအာင္ ေမေမလုပ္သင့္တာကိုလုပ္လိုက္တာဘဲ"

ေျပာရင္လိုက္တာ။တဏွာစိတ္ႀကီးတယ္တဲ့လား။သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ေသခ်ာမသိလိုက္တဲ့ျပသနာတစ္ခုကိုဝင္ေျဖရွင္းခဲ့ရသည္။ရလဒ္ကေတာ့သူဟာ မုဒိန္းေကာင္အျဖစ္နဲ႕ေထာင္ထဲဝင္ရေတာ့မည္။ေမေမကေတာင္သူ႕ကိုမယုံခဲ့ေပ။