ရင်မှ နှစ်နှစ်ကာကာ[Completed]

part-23(Z)

မင္းေသြးသစ္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္သူ႕ကိုစကားမေျပာေပ။မင္းေသြးသစ္က ႏွစ္ႏွစ္အတြက္ဝယ္လာေသာမုန္းမ်ားကိုသိမ္းလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ၿပီးမွ ႏွစ္ႏွစ္ကိုစကားေျပာရန္ ႏွစ္ႏွစ္စီသို႔သြားေသာ္လည္း ႏွစ္ႏွစ္မွာစာအုပ္ႀကီးကိုင္ၿပီး စာက်က္ေနေလသည္။မင္းေသြးသစ္ကို စကားျပန္မေျပာေပ။

မင္းေသြးသစ္မွာ အန္တီေထြးကရိပ္မိသြားမွာစိုးသည္ေၾကာင့္ အတင္းအက်ပ္လည္းမေခၚရဲေပ။ႏွစ္ႏွစ္ႏွင့္သူ႕ရဲ႕အေၾကာင္းကို အန္တီေထြးကမသိေသးေပ။ကိုလတ္ကပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကိုသိတာျဖစ္သည္။အန္တီေထြးကိုေတာ့ ဖြင့္မေျပာရေသးေပ။ဖြင့္ေျပာဖို႔အတြက္လည္း အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးပါ။

အန္တီေထြးက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုလက္မခံဘူးဟုဆိုလွ်င္ ရင္ကြဲရသူမွာ မင္းေသြးသစ္ပင္ျဖစ္သည္။သူ႕ကေလးကလည္း အခုထိသူ႕ကိုစကားျပန္မေျပာေပ။မင္းေသြးသစ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္စဥ္းစားသည္။စဥ္းစား၍မရေပ။

"သား ကိုသစ္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"

"ႏွစ္ႏွစ္ကို မုန့္ဝယ္လာေပးတာ သြားေပးမလို႔အန္တီေထြး"

"သြားေပးေလ သား ႏွစ္ႏွစ္ကအခန္းထဲမွာ အဲ့ကေလးကတံခါးခ်က္မခ်ဘဴး ဝင္သာသြားလိုက္"

"ဟုတ္ကဲ့ အန္တီေထြး"

ပထမတစ္ေခါက္ ႏွစ္ႏွစ္ရဲ႕အခန္းကိုဝင္ၿပီးၿပီ ႏွစ္ႏွစ္စာက်က္ေနလို႔ ျပန္ထြက္လာတာပါဟု သူျပန္မေျပာမိေတာ့ေပ။ဘာျဖစ္လဲ အန္တီေထြးကိုယ္တိုင္က ဝင္ခိုင္းတာပဲ။ဝင္သြားလိုက္မွာေပါ့။သူ႕ကေလးကို သူ႕ကိုဘာလို႔စကားမေျပာရလဲဆိုတာ ေသခ်ာေမးရမည္။ဒါမွ သူေခ်ာ့လို႔ရမွာပင္။

"ကေလးေလး"

တံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္သြားေတာ့ သူ႕ကေလးငယ္က ခုတင္ေပၚတြင္ဖုန္းၾကည့္ေနသည္။သူ႕ကိုလဲအဖက္မလုပ္ေပ။မင္းေသြးသစ္ ႏွစ္ႏွစ္လက္ထဲကဖုန္းကို ဆြဲယူလိုက္သည္။

ႏွစ္ႏွစ္မွာဖုန္းၾကည့္ေနရင္း ႏွစ္ႏွစ္ရဲ႕ဖုန္းကိုဆြဲယူသြားေသာကိုကို႔ေၾကာင့္ ဘုၾကည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ႏွစ္ႏွစ္ ကိုကို႔ကိုစိတ္ေကာက္ေနပါသည္။တျခားမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ တူတူထမင္းစားသည့္ကိုကို႔ကို စိတ္ေကာက္ပါသည္။ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဖုန္းအားသြင္းၿပီး ဖုန္းဖြင့္ၾကည္ေတာ့ ကိုကိုစာပို႔ထားတာျမင္ၿပီး စိတ္မေကာက္ေတာ့ပါ။