ရင်မှ နှစ်နှစ်ကာကာ[Completed]

part-17(Z)

မနက္စာထမင္းဝိုင္းတြင္ျဖစ္သည္။ႏွစ္ႏွစ္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြမွာ ကိုကိုညကနမ္းထားေသာေၾကာင့္ အနည္းငယ္စူေနၿပီး ေပါက္လည္းေပါက္ေနေသးသည္။ထို႔ေၾကာင့္ႏွစ္ႏွစ္မွာအစပ္မစားနိုင္ေပ။

ကိုကိုကေတာ့ ေအးေအးလူလူပင္အစားမပ်က္ေပ။လူဆိုးႀကီး သူလုပ္လို႔သူမ်ားအစပ္မစားနိုင္တာကို သူကေတာ့ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။

"ႏွစ္ႏွစ္ ဟင္းေတြမထည့္စားပဲနဲ႕ ဘာလုပ္ေနတာလဲ "

"စပ္လို႔ မာမားရဲ႕"

"ဟင္ အရင္တုန္းကေတာင္ ဒီေလာက္အစပ္ေလးကိုစားနိုင္ၿပီးေတာ့"

"အခုက ႏွစ္ႏွစ္ႏႈတ္ခမ္းကြဲေနလို႔ "

ႏွစ္ႏွစ္မွာ လိမ္လိုက္ရျပန္ပါသည္။ထိုစဥ္ႏွစ္ႏွစ္ေရွ႕သို႔ေရာက္လာေသာ ပန္းကန္ထဲမွာအစပ္စုပ္ထားေသာ ပုစြန္ေလးေတြ။ႏွစ္ႏွစ္ ကိုကို႔ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ကိုကိုက ပုခုံးတစ္ခ်က္တြန့္ၿပီး မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပေလသည္။

"ကဲ အပင္ပန္းခံၿပီး အစပ္စုပ္ေပးရတယ္လို႔ကိုသစ္ရယ္ ဒီကေလးႏႈတ္ခမ္းကြဲတာ အပူေတြေနမွာေပါ့ ေရခ်ိဳးပ်င္းတာေလ"

ႏွစ္ႏွစ္ႏႈတ္ခမ္းကြဲေအာင္ ကိုကိုလုပ္တာဟုေအာ္ေျပာျပလိုက္ခ်င္သည္။တကယ္ပဲ မာမားကကိုကို႔ဘက္ကပဲပါေန။

မင္းေသြးသစ္ ထမင္းဝိုင္းစထိုင္တည္းက ႏွစ္ႏွစ္မ်က္ႏွာဆူပုတ္ေနတာကိုသိပါသည္။ညကသူနမ္းလိုက္တာ မ်ားသြားသည္ေၾကာင့္ ကေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း ေသြးစို႔ၿပီးေပါက္သြားတာလဲသိပါသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ပုစြန္ေတြကို.ေသခ်ာအစပ္စုပ္ေပးထားတာျဖစ္သည္။

ထမင္းစားၿပီးေသာအခါ ကိုလတ္ကအလုပ္သြားရန္ျပင္ေတာ့သည္။မင္းေသြးသစ္ကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔ၿပီးမွ ကုမၼဏီသို႔သြားမည္ျဖစ္သည္။သူေဌးက သူ႕အေဖဆိုေတာ့လည္း သူ႕အေဖပဲေပါ့။ဘာျငင္းရအုံးမွာလဲ။အေဖလည္းေသခ်ာအေၾကာင္းစုံရွင္းျပၿပီးၿပီကို။အဓိကတရားခံကေတာ့ ဦးနိုင္ျမတ္ပဲေလ။

"ကိုကို သြားရေအာင္ေလ "

"အင္း ကေလးၿပီးရင္သြားၾကမယ္ေလ"