Lanetli Reenkarnasyon

Bölüm | 2

İblisler olan savaş devam ediyordu, kahraman partisi en önde savaşıyordu. Öfkenin iblis kralını kolaylıkla yok eden kahraman partisi lanetler kralına doğru yol aldılar.

Kahraman partisi tüm iblisleri yok etti, lanetlerin kralı ile savaştıktan sonra onu alt etmeyi başardılar. İki gün süren savaşın sonunda cadılar kraliçesi Caera Avensia tarafından yok edildi.

Doynes sertçe kitabı yere vurdu ve ayağı ile çiğnemeye başladı.

"Hangi oruspu çocuğu yazdı bu kitabı,  neden benim hakkımda bir kelime bile yok. Öfkenin iblis kralını öldürmede yardım etmiştim ama hakkımda bir kelime bile yok!!"

Doynes on iki yaşına girmişti hala o tarih kitabını okuyup sinirleniyordu. Kendisi hakkında bir şey yazılmaması onu sinirlendiriyordu ama elinden bir şey gelmezdi. 

Yerdeki tahta kılıcı aldı ve önündeki ağaca doğru hızlıca saldırdı. Önündeki yirmi yaşında olan ağacı tahta kılıçla kesmeyi başardı.

Doynes ellerine baktı, "neredeyse üçüncü sınıf oldum. Eter miktarım gitgide artıyor."

Eter nedir? Eter dünyadaki her şeye etki eden mor bir enerjidir. Her türlü elementi ve tekniği kolayca üretmeni sağlar. İnsanlar ve elfler zamanla kişinin eter miktarına göre sınıflandırma yapmıştır.

Üçüncü sınıf, ikinci sınıf, yarı birinci sınıf, birinci sınıf, yarı özel sınıf ve özel sınıf. Eter miktarını uyanıştan ölümüne kadar durmadan arttırabilirsin ama doğuştan kazınmış tekniğini yani Vajra'nı asla değiştiremezsin.

Doynes hala doğuştan gelen tekniğini uyandıramamıştı. Onun yerine eter miktarını artırmaya çalışıyordu. Eter göğüs boşluğunda küçük bir alev topu kadar ortaya çıkar ve zamanla artar arttıkça tüm bedenini kaplar.

Kahraman partisinin tüm üyeleri birer özel sınıftı. Özel sınıflar, büyücüler topluluğundaki anormallikler için denir. O kadar büyük bir güce sahip büyücüler için ayrılmıştır ki, yıkıcı potansiyelleri ölçülemez, bu da onları çok özel ve benzersiz vakalar haline getirir, bu nedenle "özel" unvanı. Nadirliğinin bir kanıtı olarak, günümüzde Özel Sınıf rütbesine sahip yalnızca dört kayıtlı büyücü vardır.

"Bugün çok sıkıcı," diye düşündü Doynes.

Doynes'in babası doğduğu kasabayı korumak için canavarlar ile savaşıyordu. Canavarların normalden çok oluşu daha çok görevde kalacağıydı. Bundan dolayı Doynes sıkılıyordu. Çünkü günün çoğunu Jamea ile antrenman yaparak geçiriyordu.

Doynes, Jamea'yı takdir ediyordu. Yaşına göre çok iyi bir şekilde gelişmişti. Yarı birinci sınıf olmasından dolayı kasabadaki en saygın kişiydi.

Claire dışarıya çıktı, oğlunun yine bir ağacı kırdığını görünce bir iç çekti.

"Gerçekten bir çocuk mu yoksa bir canavar mı doğurdum?" Diye düşündü.

"Doynes, ellerini ve yüzünü yıka sonra gel yemeğini ye," dedi Claire.

Doynes gülümsedi, "tamam anne," Doynes annesini ve babasını çok seviyordu. Onlara değer veriyor ve dedikleri her şeyi yapıyordu.

Buna karşılık olarak aileside onun geç saatlere kadar eğitimlerine izin veriyordu. Doynes yüzünü yıkamak için varillerden birine gittiğinde sudaki yansımasına baktı ve gülümsedi.

"Gerçekten her zaman ki gibi yakışıklıyım," dedi.

Eski yaşamında bedeni ve yüzü yaralar içindeydi bu yüzden genellikle herkes onu korkunç biri olarak görürdü. Şimdi ise durum farklıydı, Doynes'in gece gibi siyah saçları ve altın rengi gözleri vardı. Keskin yüz hatları genç yaşına rağmen belli ediyordu.