Lanetli Reenkarnasyon

Bölüm | 4

Jamea ve Doynes Kabile lideri ile görüşmek için yürüdüler. Jamea tedirgindi, sonuçta oğlu yanındaydı ve kabile liderinin onu görmesini istemiyordu.

Kabile lideri, Ajarex çok güçlüydü ve genç güçlü çocuklara bayılırdı. Onların neler yapabileceğini merak ederdi. Ajarex istediği çocuğu zorla almaya çalışırdı. Jamea bunu izin vermeyecekti.

Doynes babasının endişeli yüzünü gördü, "baba sen iyi misin?" Diye sordu.

Jamea hemen ruh halinin farkına vardı ve gülümsedi.

"Evet, ben iyiyim merak etme," dedi gülümseyerek.

Doynes yalan söylediğini açık bir şekilde görebiliyordu ama buna aldırış etmedi ve kabile üyeleri ile tanışmak istediği için heyecanlı bir şekilde gülümsedi.

Jamea, Chris ve Doynes kasabanın kuzeyindeki küçük dağ evine geldiler. Dışarıda kabile üyelerinden iki kişi vardı ve yanlarında binekleri olan büyük gri kurtlar vardı. Kurtlardan bir tane farklı olarak beyaz renkte kırmızı gözlü olan vardı.

Doynes bir bakışta onun kabile liderinin kurdu olduğunu anladı. Yüzünde bir gülümse oldu, önceki yaşamında kuzeyin kabile lideri ile birlikte savaşmıştı.
Onların ne kadar güçlü olduğunu iyi biliyordu.

"Bakalım torunlarıda onlar kadar güçlü mü?" Diye düşündü Doynes.

Merdivenleri çıktılar ve kapıyı açtılar. Ajarex ayaklarını üst üste atmıştı, saçlarını kazıtmış onun yerine beyaz boya ile dövmeler yapmıştı. Sağ kulağında uzun bir küpe vardı, kaslarını göstermek için çok fazla kıyafet giymemişti. İçeri girdikleri andan itibaren gözlerini Doynes'e dikmişti.

Hemen arkasında yüzünü pelerin ile gizleyen genç kabile üyesi vardı.

Doynes eter seviyesine baktı, "o kadar iyi değil," diye düşündü.

Ajarex ellerini açtı ve Jamea'ya doğru gitti, "görüşmeyeli uzun zaman oldu," dedi.

"Senide görmeyeli uzun zaman oldu Ajarex, burada ne işin olduğunu sorabilir miyim?" Dedi.

Ajarex güldü, "uzun zamandır görüşmedik ve ilk sorduğun şey bu mu?" Dedi.

Ajarex'in arkasındaki yüzünü gizleyen kabile üyesi, Ajrex'in sırtına hafifçe vurdu. Ajarex ne demek istediğini anladı ve boğazını temizleyip ciddi bir şekilde Jamea'ya baktı.

"Tanıtmama izin verin bu benim kızım Asemia ve senin oğlunu her zaman ormanda antrenman yaparken görmüş, onunla bir antrenman maçı yapmak istiyor."

Ajarex, Jamea'nın kulağına yaklaştı, "belki ilerde daha gizle bir birliktelik olabilir."

"Baba!!" Asemia pelerinin çıkardı, yüzü kızarmıştı.

Siyah saçları ve açık kahverengi gözleri vardı. Gözlerinin hemen altında ve yanaklarında ince güzel beyaz çizgiler vardı.

Jamea rahatlamıştı, "bunun için mi beni çağırmıştın?"

"Evet," dedi Ajarex.

"Ah, demek beni takip eden sendin? Hafif bir eter izi seziyordum ama onun sen olacağını hiç düşünmemiştim," dedi Doynes.

Asemia şaşkınlıkla baktı, "eter izlerimi kesinlikle gizlemiştim. Beni nasıl olduda fark edebildin?" Dedi.

Doynes gülümsedi, "ne kadar gizlersen gizle seni her zaman bulabilirim. Belki özel seviye olsaydın benden gizlenebilirdin."

Asemia böyle bir şeyin mümkün olacağını bile hiç düşünmemişti. Artık karışındaki kişinin sıradan biri olmadığını anlamıştı, Doynes ile savaşmak için can atıyordu.