Lanetli Reenkarnasyon

Bölüm | 57

Bu senenin öğrencileri savaş alanına girdi. Çok fazla kişi yoktu, çünkü tüm öğrenciler elenmişti ve bir daha sene yeniden denemek zorunda kalmışlardı. Bu sene mezun olmaya aday öğrenciler sadece dört kişiydi.

Bunlar ; Cross Skywind, Endroma, Elona Levithian, Aden Ezikael'di. Hepsi savaş alanında yan yana dizildiler. Carmen gözlerini gezdirdi ama Doynes'den eser yoktu.

Elmis göz gezdirdi ama yeğeninden iz yoktu, o sırada sahanın en yükseğinde siyah bir cübbe belirdi. Blade gülümsedi, Carmen heyecanla ayağı kalktı.

Savaş sahasına doğru atladı, atladığı yerden büyük bir toz bulutu ortaya çıktı. Pelerinini indirdi ve altın gözleri parıldadı.

"Sanırım tam zamanında geldim."

Endroma, şaşkın gözlerle baktı ve olduğu yerde dona kaldı. Bedeni titriyordu, ne yapacağını şaşırmıştı. Çocukluk aşkı tam karşısında kanlı canlı bir şekilde duruyordu.

"Doynes..." Endroma şaşkınlığını ifade edemeden Elona koşup Doynes'e sarıldı.

"Sonunda geldin..."

Doynes, Elona'nın sarılmasını kabul edip saçlarına dokundu.

"Geldim. Sana sözümü tutacağım dedim değil mi?"

Elona sulu gözlerle başını salladı. O sırada Dion Levithian köşede durmuş gülümsüyordu. Doynes'i en çok merak eden kişilerden biri oydu, en sonunda onu görmüştü.

Doynes dikkatlice Elona'nın yüzüne baktı. "Dört yıl içinde çok güzel bir kız olmuşsun."

Elona gülümseyip göz yaşlarını sildi. "Sende düşündüğümden daha yakışıklı olmuşsun. Her zaman ki gibi..."

Doynes, Elona'nın dudağına ufak bir öpücük kondurdu. Elona'nın yüzü aniden domates gibi kızardı ve Doynes'e ard arda göğsüne hafif yumruklar vurdu. Herkes şaşkınlıkla izliyordu, Elmis bunu görünce mutlu olmuştu. Yeğeninin birini sevdiğini bilmiyordu.

Carmen köşesine çekilip purosunu yaktı. Dün geceki Doynes gitmiş onun yerine daha iyi biri gelmiş gibiydi. Ama Carmen'i yiyip bitiren şey başka bir duyguydu.

Kıskançlık...

Endroma bunu gördüğünde dizlerinin üzerine düştü. Dion kızını çoktan kuzeniyle evlendirmeye karar vermişti ama bunu görünce elindeki piposunu düşürdü. Ve en önemlisi ise... evlendireceği kuzeni Aen Levithian hemen yanındaydı.

Öfkeden deliye dönmüştü, yanağını o kadar sert ısırmıştı ki en sonunda kan akmaya başladı.

"Onu öldüreceğim!!" Dedi.

Dion yerdeki piposunu aldı ve çekmeye başladı. "Onu şimdi öldürebilirsin, burada ölümüne meydan okursan kimse sorun etmeyecektir."

Aen başını salladı. Dion, Doynes'in ne kadar güçlü olduğunu merak ediyordu o yüzden bu savaşı dört gözle bekliyordu.

Doynes, Elona'nın su yeşili gözlerine baktı. "Beni özledin mi?"

"Özlemek mi..? Senin için her gece ağladım. Dört yıl boyunca sürekli dua ettim ve senin dönüşü bekledim."

Doynes güldü. "Beni bu kadar sevdiğini bilseydim eğer senide yanımda götürürdüm."

Doynes, hiç Endroma'ya bakmadı bile onun yanına bile gitmek istemedi. Cross, elini Endroma'nın omzuna attı.

"Doynes..."

Ses Doynes'e gitmişti ama hiç oralı olmadı. Onun yerine Elona ile birbirlerine kafalarını yasladılar.