Lanetli Reenkarnasyon

Bölüm | 56

Kulede büyük bir hazırlık vardı, yakında başlayacak olan büyücülük sınavları nedeniyle herkeste büyük bir telaş vardı. Doynes bile bu sınavlara katılmak için hazırlanıyordu, herkes çoktan kuleye toplanmıştı. Tüm yeni yetme büyücüler bu sınavdan sonra resmi olarak büyücü olucaktı.

Büyücülük sınavlarında öğrencilerin sınıfları belirlenir ve onlara kimlikler çıkarılırdı. Bu kimlikler hayatları boyunca  taşıyacakları resmî belgelerdi.

Seviyeniz ne kadar yüksek olursa o kadar imparatorlukta avantajlarınız yüksek olucaktı. Büyüceler imparatorlukta sınıflarına göre muamele görürlerdi. O yüzden bu sınav herkes için çok önemliydi.

Tüm özel sınıf büyücüler karşısında savaş olucaktı. Özel sınıf büyücüler, öğrencilerin eter seviyesine ve enerji çıkışlarına göre onlara sınıf belirleyecekti.

Martilla kulesinin sahası hazırlanmıştı, özel sınıf büyücüler koltuklarına oturmuştu ve insanların hepsi toplanmaya başlamıştı.

Buraya heyecanla gelen bir aile vardı, Doynes'in sahneye çıkışını ve onu dört yıl aradan sonra ilk defa görmeye gelecek olan kişiler. Elmis ve ailesi buradaydı, yeğeninin savaşını izlemek için en ön sıralara gelmişti. Doynes'in büyük annesi ve büyük babasıda bu savaşı izlemeye geldiler.

"Neden buraya geldik? O Argent'lardan biri buradaysa onlarla yüz yüze gelmek zorunda kalacağız." Doynes'in büyük babası Lawiet kızına olanlardan Argent'ları sorumlu tutuyordu.

"Bu kadar mızmızlandığın yeter, sende torununu görmek için buraya geldin." Doynes'in büyük annesi Emilia aralarında en yaşlısıydı ama kendini zorlayıp buraya kadar gelmişti.

Elmis bir iç çekti. Annesinin ve babasının bu durumda bile tartışmalarından dolayı rahatsızdı. Elmis'in oğlu Lucas babasının ve annesinin elini tuttu.

"Kuzenim bugün bir büyücü mü olucak?" Dedi.

"Evet, bugün resmi bir büyücü olucak." Elmis gülümseyip söyledi.

"Bu harika o zaman banada eğitim verebilir."

Elmis gülümsedi, "ona söylersen neden olmasın. Hem seni çok görmek istediğin Argent şövalyeleri ile tanıştırabilir."

Lucas daha çok mutlu olmuştu, hayalindeki şövalyeleri göreceği için mutluydu.

O sırada üst kattaki özel sınıf büyücüler yerine oturmuştu. Blade her zaman ki gibi ayaklarını üst üste atmıştı ve ellerini ceketinin cebine yerleştirmişti. Herry her zaman ki kendinden emin tavrı ile insanlara bakıyordu.

Thoma bugün için resmi kıyafetler giymişti ve bu savaşı dört gözle bekliyordu. Carmen en köşede oturmuştu, yanakları kızarmıştı ve meraklı gözlerle sahaya bakıyordu.

Blade bunu fark etti ve hafif sırıttı. "Ne oldu Carmen? Yoksa birini mi bekliyorsun?" Dedi.

Carmen altın gözlerini Blade'e çevirdi. "Kimi beklediğimi iyi biliyorsun. Yakında oda burada olur."

Blade kendinden emin bir şekilde siyah camlı gözlüklerini taktı. "Haklısın, ne kadar geliştiğini bende görmek istiyorum. Onu baloda gördüğümde biraz bile olsun eter sızıntısı göremedim. Geçen dört yıl içinde çok fazla güçlenmiş, hemde hiç olmayacağı kadar."

"Kimden bahsettiğinizi anlayamadım?" Thoma araya girdi.

"Doynes'den bahsediyoruz," dedi Carmen.

Thoma ve Herry şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. "O yaşıyor mu?" Dediler aynı anda.