Lanetli Reenkarnasyon

Bölüm | 47

İmparatorluğa çoktan kış gelmeye başlamıştı, havalar yavaşça soğuyordu. Kış olduğu için kulede pek yapacak görev olmuyordu, genelde büyücüler bunu yıllık tatil olarak değerlendiriyordu.

Carmen her zaman ki gibi, Doynes gelecek olan ikinci mektubu bekliyordu ama bu mektup hiç gelmemişti. Onun nerede olduğunu bilmiyordu, ona nasıl ulaşacağını bile bilmiyordu. Bu konu onun canını sıkmaya devam ediyordu, kuledeki odasından camdan dışarıya bakıp diğer öğrencileri izliyordu.

"Neden dönmüyorsun? Neden..."

Carmen başını hafif eğip gözlerini kıstı, dışarda Cross ile birlikte gezen Endroma'ya baktı. Endroma büyük kalın bir beyaz ceket giymişti ve beyaz bir balıkçı şapka takmıştı.

"Doynes'den hoşlanan biri, diğer erkeklerle mi geziyor? Geri döndüğünde kesinlikle bunu hoş karşılamayacak."

Carmen'in kapısı çalındı, Carmen kapıya döndü ve pencereye yaslandı.

"Gir."

Kapı yavaşça açıldı, gelen kişi Elona'ydı. Siyah kışlık bir kaban giymişti. Uzun botları ve kısa eteği ile göz kamaştırıyordu.

"Bir sorun mu var Elona?" Dedi Carmen.

Elona hafif eğildi, "hayır leydim. Sadece size bir soru sormaya geldim," o kadar.

"Soru mu?"

"Evet, Doynes ile ilgili. Merak etmeyin pek vaktinizi almayacak," dedi.

Carmen gülümsedi, Elona Doynes'i herkesten çok önemsiyordu. Bu yüzden Carmen bazen ona onun yaşadığını söylemek istiyordu ama Elona'nın duygularından tam emin olmadan söylemeyecekti.

"Sor bakalım."

Elona kendini düzeltti, "Doynes'in doğum gününü biliyor musunuz?" Diye sordu.

"Doğum günü mü?" Carmen çenesini kaşıdı. Bununla ilgili hiçbir fikri yoktu. Aslında Doynes hakkında bildikleri bir elin parmak sayısını geçmeyecek şekilde azdı.

"Aslında bunu ben bilmiyorum, Doynes hakkında belki senden daha az bir miktar bilgiye sahibimdir."

Elona hayal kırıklığına uğramıştı, "...ah anladım."

Elona eğildi, "sizi rahatsız ettiğim için üzgünüm leydim."

Elona arkasını dönüp giderken, "Elona."

Carmen ona seslenip onu durdurdu. Elona, Carmen'e döndü.

"Sizi dinliyorum leydim," dedi.

Carmen masasına doğru gitti ve alt çekmeceyi açtı. İçindeki mektubu aldı ve Elona'ya uzattı.

"Doynes'i benden daha iyi tanıyan biri var oda Endroma. Ona sorabilirsin ve bu mektup Endroma'ya bu soruyu sorduğunda odana çık. Mektubu odanda aç ve sakın kimseye bundan bahsetme," dedi.

Elona şaşkındı, bu mektup bu kadar önemli bir bilgi mi içeriyordu? Elona mektubu kabul etti. Carmen'in ona güvendiğini düşündü ve yüzünü kara çıkarmamak için elinden geleni yapacaktı.

"Siz nasıl isterseniz leydim."

Elona mektubu cebine kattı ve odadan çıkıp kapıyı kapattı. Carmen arkasından gülümsedi.

"Gelinim olmanı istiyorum Elona, bunun için elimden geleni yapacağım."

Elona koridorda yürüdü, "Endroma..."

Elona ellerini sıktı, Carmen sözlerinde haklıydı. Her ne kadar Elona kabul etmese bilec  Doynes'i Endroma'dan daha iyi tanıyan biri yoktu.

Elona, Doynes'in doğum gününü öğrenip, onun için bir kutlama yapmak istiyordu. Tek başına geçireceği bir kutlama, Elona sadece kendisi kutlayacaktı. Doynes'in daha önce hiç kutlama yapmadığını biliyordu ve ne zaman doğum günü konusu açılsa hemen konuyu değiştiriyordu ya da başka şeyler ile meşgul oluyordu.