Kayıp Ceset

16

Babam suçu üzerine alırken neyi amaçlıyordu? Bunu beni sevdiği için yapmadığı aşikar olsa da nedeni fazlasıyla merak ediyordum. Bu olaydan bile kendine çıkar yakalayabilmişti.

Gerçek bir baba nasıl olurdu? Galiba bunu hiçbir zaman öğrenemeyecektim. Baba sevgisi neydi hiç bilmesem de babamın ki gibi olmadığına emindim.

Şimdi ise ziyaretçi yerinde oturmuş babamı bekliyordum.

Dakikalar sonra babam gelmiş ve karşıma oturmuştu. Hatırlıyorum da burda kaldığım zamanlarda bir nasılsın sorusuna bile muhtaçtım. Babam arada gelse de nasıl olduğumu sormadan çekip gidiyordu.

Onun gibi yapmadım " Nasılsın?" diye sordum. Kötü olduğunu söylese üzülür müydüm birkaç ay öncesine kadar evetken şimdi cevabım hayırdı. Hem o kötü olmazdı, olamazdı.

Gülümsedi." Ben her zaman iyiyimdir, bilirsin."

Beklediğim cevabı almış alayla kafa sallamıştım.

" Neden böyle bir şey yaptın? Amacın ne?"

Başını onaylamazca iki yana salladı." Ne demek bu? Ben çıkarcı bir insan mıyım?"

Hiç düşünmeden," Evet" dedim ama karşımda oturan adamın buna kahkaha atacağını tahmin etmemiştim.

" Haklısın biraz öyleyim."

İnsanın kendini biliyor olması güzeldi.

" Aslında tamamen tesadüf gelişti. Kendimi korumak için bir süre burda kalmalıyım. Biliyorsun ki istesem burdan çıkmam 5 dakikamı almaz."

Anlamıyordum neyden korkuyordu?

" Ne demek bu?"

Dirseklerini masanın üzerine koydu sır veriyormuş gibi bana doğru yaklaştı.

" Hiç iyi şeyler olmayacak bende kendimi güvenceye aldım burda kimse bana zarar veremez."

Geri çekildi ve gülümseyerek bakmaya devam etti. Hâlâ anlayamıyordum kim niye bize zarar vermek istesin ki?

" kimden veya neyden kendini korumaya çalışıyorsun? Düzgünce anlat şunu."

Cezaevine birinden korunmak için girdiğini anlamıştım ama bu kimdi?

" Annen olacak lanet kadının yüzünden her şey. Sende onun gibisin hayatıma hiç girmemesi gereken iki kadın. Ne yaptıysam suçlusu sizsiniz."

Yumruk yaptığı elini masaya vurmuş sözlerine devam etmişti.

" Annenle başta güzel giden bir ilişkimiz vardı ona aşıktım ama bir gün annen başka birine aşık olduğunu bana olan hislerinin bittiğini söyledi. Bitirmek istemedim hâlâ seviyor onu kaybetmek istemiyordum. Sonra hamile kaldı o adamdan, kavga ettik bağırdı çağırdı yine o adamın yanına gitti. Biliyor musun annen ilk hamile kaldığında benim çocuğum diye dünyalar benim olmuştu hep bir kız çocuğunun hayalini kuruyordum. Öğrendim ki adam çocuğu istememiş annen özür diledi benden onu affetmem için yalvardı hamile diye kabul ettim. Belki yeniden başlarız ümidiyle onu tekrar evime aldım. Çocuk doğdu beş yaşına geldi annen yine o adamla görüşmeye başladı. Adam çocuğu bırakıp yanına gelmesini teklif etmiş annen olacak kadında kendi çocuğunu bırakıp o adamın yanına gitti. İnsan hiç kendi çocuğunu bırakıp gidebilir mi?"

Ben ne anlattığını anlamaya çalışırken o hiç acımamış beni yerle bir edecek şeyi söylemişti.

" O çocuk sensin Eylül."

Yüreğime çöken ağırlığı umursamadan," Ben.. senin.." devamını getirememiş susmuştum.

Bana hiç babalık yapmayan adamın babam olmamasına üzülüyordum, belki de üzüldüğüm bu değildi annemin yaptıklarıydı ya da hayatımın koca bir yalan olması karar veremiyordum.

" Evet sen benim kızım değilsin."

Hiç kızı olmamıştım ki zaten hiç varlığını yanımda hissetmemiştim şimdi olmasa fark edecek bir şey olmazdı herhalde.

" Baban beni tehdit ediyor seni elimden almak istiyor."

Bu içimde umut kırıntıları oluştururken o yine bunu maffetmişti.

" Küçük oğlu ilik kanseri diğer çocuklarının ki uymadı. Anlayacağın tek umutları sensin."

Sormaya korksamda içinde tutmanın anlamı yoktu. " Kaç çocukları var?"

" Üç abin var en küçük abin hasta olan. Hepsini istediler severek büyüttüler bir tek sen onlara fazlalık geldin. Seni umursamadılar bırakıp gittiler."

Öğrendiğim gerçekler boynumu bükmüş kalbimde koca bir yara açmıştı. Sevilmemek alıştığım bir kavram olsada öz ailemin beni umursamaması canımı fazlasıyla yakmıştı.

" Annenin benle evlenmeden önce babanla evliydi abinler o zamanlar doğmuş. Aralarında bazı anlaşmazlıklar olunca boşanmışlar ama birbirlerine olan hisleri hiç bitmemiş. Benimle evliyken tekrar buluşmuşlar o arada sen olmuşsun. Annenle tanıştığımda bunlardan haberim yoktu olsa yüzüne dahi bakmaz sana bunları yapmak istemezdim Eylül."

Erdem Akçay, öz babam olacak olan o adamın yanında masum kalıyordu. Öz babam ve annem tanımak istemeyeceğim kadar iğrenç insanlardı.

" Seni bulsalar da onların yanına gitmeyeceksin. Olurda hasta olan abine acırda gidersen kanlı kıyafetlerini derhal polise teslim ederim. Akçay olmaya devam edeceksin hiçbir zaman onların kızı olmayacaksın buna ben izin versem bile deden izin vermez, sahte Akçay."

Yalan söylüyordu kanlı kıyafet falan yoktu.

" Kanlı kıyafet yalanına devam mı?" Alayla sorduklarıma güldü.

" Sence yalan söylüyor gibi mi görünüyorum? Ekin'in kanı bizzat o kıyafetin üzerinde."

Ağıran başımı iki elimin arasına aldım. Duyduklarım çok fazlaydı.

" Ben o gün eve Ekin'in kanı üzerimde olan kıyafetle mi eve geldim?"

Başını salladı." Aynen öyle."

Omuzlarımdaki yük fazla gelirken babam üzülmemi zevkle izliyordu.

" Sen bana lazımsın Eylül. Dediklerimi yaparsan seni yakacak bir şey yapmam. Akıllı bir kız ol ve dediklerimi yap ne senin ne benim canım yanmasın."

Beni istemesinin tek nedeni öz babam ve anneme duyduğu öfke olamazdı söylemediği başka sebeplerde vardı.

" Ne çıkarın var, beni yanında tutmaya devam etmenin diğer sebebi ne?"

O sırada görevlinin " Görüş saati bitti." diye bağırması duyuldu.

Babam ayağa kalktı yüzüme baktı." Süremiz bitti başka sefere artık." dedi ve gitti.

Hayatımı baştan aşağıya sorgulayarak eve vardım. Hüngür hüngür ağlamak istiyordum ama kendimi sıkıyor ağlamamak için direniyordum.

Bana şu an iyi gelebilecek tek şey Ayaz abi ve Anıl'ın yanımda olduğunu hissetmekti. Anıl'ın odasına doğru ilerledim kapı açıktı ve yüksek sesli konuşmaları duyuluyordu.

" Abi dediğini yaptım. O kızla yakınlık kur dedin hiç istemesemde kurdum. Sende verdiğin sözü tutup bana istediğim arabayı alacaksın değil mi?"

Ve bir yalan daha. Anıl'ın benim adımıma karşılık verdiğini, beni sevmeye çalıştığını sanmıştım.

Belli etmeden evden çıktım burda bir daha kalmaya niyetim yoktu, daha fazla yalan duymaya gücüm olmadığı gibi.

Asıl olaylar bu bölümden sonra başlayacak o yüzden geçiş bölümü gibi oldu.

Yeni bölüm gelene dek hoşçakalınnnn