Kayıp Ceset

29

3 yıl sonra

" Mehir hanım, siz gördüğüm en güzel kadınsınız. Tamamen kusursuz olarak yaratılmışsınız."

Gözleri aşkla parlayan adama teşekkür mayetinde gülümsedim. Hemen hemen benimle yaşıt olan adam, hastam olduğu günden beri bana takıntılıydı. Nereye gidersem gideyim hep birkaç adım arkamda oluyordu ve bu fazlasıyla rahatsız ediciydi.

" Salı günü akşam 21.36 saatinde yanınızda gördüğüm adam kimdi? Abileriniz ya da babanız değildi."

Tüm ailemi bilen adam şimdide bana hesap soruyordu. 

Profesyonel olmaya çalışıyordum fakat artık fazla olmaya başlıyordu.

" Umut bey, beni takip etmeye bir son verin hasta doktor ilişkisini koruyalım lütfen."

Umut beyle 2 ay önce seanslarımıza başlamıştık. İleri derece obsesif kompülsif bozukluğu vardı ve bu iki ayda tek bir gelişme bile göstermemişti.

Anksiyete türü bir rahatsızlık olan obsesif-kompülsif bozukluk takıntı hastalığı, insanları tekrarlanan düşünce ve davranışlar döngüsüne hapsederek kısıtlayan bir hastalıktı.

" Size bir zarar gelmesinden korkuyorum."

Suçlu olduğunu bildiği için kafasını eğmiş elleriyle oynuyordu. Şu an o kadar çok masum görünüyordu ki tüm kızgınlığım yok olmuştu.

" Kendimi koruyabilirim bundan endişeniz olmasın. Beni de artık takip etmeyin."

Başını olumsuz anlamda salladı. " Olmaz. Yapamam."

Sinirlenmemeye çalışarak, " Neden?" diye sordum.

" İnsanlar kötü. İnsanlar çok kötü, zarar verirler. Annem gibi size de zarar vermesinler."

Bacakları titriyor 'kötü, kötüler' diye sayıklıyordu.

Umut bey, 9 yaşındayken babası annesini gözü önünde boğarak öldürmüştü. Hiçbir şey yapamadığı için kendini yıllardır suçluyordu.

Yanına gittim ve sarıldım biliyorum bu yanlıştı duygusal bağ kurmasını sağlıyordum ama onu rahatlatmanın tek yolu buydu transa geçmiş gibi 'kötü, kötüler' diye tekrar eden hasta dediğim hiçbir şeyi duymuyordu.

Birkaç dakika sonra Umut bey sakinleşince geri çekildim. Sandalyelerin birini çekip önüne oturdum ve  göz teması kurmaya çalıştım.

" Geçti, bakın kimse yok burda. Sadece biz varız, kötü olan kimse yok."

Başını salladı. " Sadece biz."

Seansın devamını burdan devam edebilirdim. Masamda not alırken seans yapmak tercihim olsada bugünlük böyle olacaktı.

" Neler yaptınız bu hafta, Umut bey?

Ela gözleri parlayan adam, " Sizi izlemek dışında bir şey yapmadım." sanki yaptığı uyumak, yemek yemek kadar normal bir şey gibi söylemişti.

" Beni izlemeniz yanlış. Bunun yerine kendinize odaklanmalısınız. Size iyi gelecek, ilgi alanlarınıza göre kurslara kayıt olabilirsiniz."

Umut bey, " Benim ilgi alanım sadece sizsiniz." dediğinde dediklerimin boşa olduğunu anlamıştım.

" Beni birkaç kelimeyle tanımlar mısınız?

Gülümsedi. " Sezen Aksu şarkıları."

"Neden Sezen Aksu şarkıları?"

" Sizi saatlerce izleyebildiğim gibi Sezen Aksu'yu da saatlerce dinleyebilirim."

Başımı anladım dercesine salladım. Evet, başıma büyük bir bela aldığımı şimdi dahada net anlıyordum.