Kayıp Ceset

24

" Ne?"

Otuz saniye ciddi miyim diye yüzüme bakmış ciddi olduğumu görünce de bunu demişti.

" Çok mu ani oldu?"

İçtiği suyu püskürttüğüne göre ani olmuştu.

" Eylül sen ne dediğinin farkında mısın?"

Başımı salladım. "Evet. Benimle evlenmek o kadar kötü mü ya?" demiştim. Dedikten sonra saçmaladığımı anlasamda artık çok geçti.

"İyi veya kötü olduğu için demedim. Eylül neler oluyor anlatıcak mısın?"

Olanları kısaca anlattım. Beni anlayacağını umuyordum.

" Ne diyorsun benimle evlenir misin?"

" Biraz düşünmeliyim. Her gün evlilik teklifi almıyorum sonuçta." demiş ve yalandan düşünürmüş gibi yapmıştı. Bu hali gözüme çok tatlı gelmiş, gülümsememe sebep olmuştu.

" Ne! Abi sen evlilik teklifi mi aldın!?"

Bağırarak yanımıza gelen Nilsu, şaşkınlıkla Savaş'a bakıyordu.

" Abi sen ciddi misin? Kim bu kız? Nasıl evlenme teklifi etti? Abicim pardon da biraz öküz müsün, sen niye etmiyorsun da kıza ettiriyorsun?"

O kadar hızlı konuşmuştu ki cümlelerini anlamakta zorlanmıştım.

" Nilsu, az nefes al."

Nilsu, Savaş'ın dediğine başını salladı ve nefes alıp verdi.

" Tamam sakinim. Kim bu kız?"

Savaşla birbirimize baktık. Galiba bunu ben söylemeliydim.

" Şey ya...ben."

Şok olmuş gözlerle Savaşla bana baktı sonra kahkaha attı.

" Saçmalık. Siz ve evlenmek?"

Hemen kabullenmesini beklemiyordum ama saçmalık olarak görmesi üzmüştü.

" Neden öyle dedin ki?" Kısıkça sorduğum soruyu önemsememiş Savaş'a dönmüştü.

" Abi annem ne der sen hiç düşündün mü? Hayatta izin vermez onunla evlenmene. Cinayet şüphesiyle cezaevine girmiş biriyle evlenmek akıl kârı mı?"

Benim yanımda benden o diye bahsetmesi bir yana suçsuz olduğum ispatlanmasına rağmen bana hâlâ şüpheyle bakması canımı fazlasıyla yakmıştı. Bana güvendiğini her zaman dile getiren kız, şimdi ki halinden oldukça farklıydı.

" Benim kiminle evlendiğim sadece beni ilgilendirir, ne seni ne de annemi ilgilendirmez. Evlenecek olan siz değilsiniz benim. Ya bizi kabullenirsin ya da artık abin olmaz yanında." demiş ve ayağa kalkmıştı.

Gülümseyerek elini bana uzattı. Burukça tebessüm ettim ve elini tuttarak kalktım. Birleşen ellerimizi hiç ayırmadan evden çıktık.

Savaş'ın arabasının önüne gelince ellerimizi ayırmış arabaya binmiştik.

Kendimi çok kötü hissediyordum. Evlilik teklifi etmek yanlış bir karardı. Benim yüzümden ailesiyle arası bozulacaktı.

" Eylül, Nilsu adına özür dilerim."

Başımı sağa sola salladım. " Senin özür dilemene gerek yok. Asıl ben özür dilerim evlilik teklifi etmek yanlış bir karardı."

" Nilsu'nun dedikleri yüzünden böyle düşünüyorsan düşünme. O miras en çok senin hakkın."

O da vardı ama tek sebep o değildi. Benim hiçbir zaman evlilik hayalim olmamıştı ama o bunun hayalini kuruyor olabilirdi.

" Evlilik hayallerini elinden alıyormuş gibi oldum sanki içim hiç rahat değil."