Kasırganın Girdabı

34

Bol bol yorum

34

Üçüncü bir gözden.

Sesizlik ,net bir şekilde duyulan tek şey sessizlikti , orman gözlü kadın canıyla çebeleşirken  herkes onu korkuyla bekliyordu onu genç adam ellerindeki kana  bakışları çok donuktu delireceğini hissederken şimdi delirdiğinde emindi ellerinde sevdiği kadının kanı vardı ,dokunmaya kıyamadığı kadının ,yıllardır yakınındayken bile hasretini çektiği kadının . O bir saç teline kıymazken şimdiyse o içeride canıyla cebeleşiyordu donuk gözleri sesizce ameliyatanenin kapısına döndüğünde gözünden bir damla düştü diğer damlalar gibi. Ama o bu onu hissedecek kadar bile kafası yerinde değildi, ona söz vermişti biliyordu ölmeyecekti kasırgasına inanıyordu güveniyordu onu  bırakmazdı yeni kavuşmuştu ayırmazdı onları.

Kasırga inatçıydı kimse onu yıkamazdı biliyordu bir kere esti mi bir daha durmazdım taki kendi kendine sakinleşip durulana kadar , genç adam ilk defa durmasın istedi ilk defa her şeyi de kendiyle beraber sürüklesin istedi. Onu uzaktan sevmeye vardı kokusunu bile alamadan uzaktan izlemeye bile vardı ama mezar taşını izlemeye yoktu onu görmektense kendi kafasına sıkardı. 

Soğuktu mezar taşı sevdiği kadın soğuktan nefret ederdi  öyle orada üşürdü nasıl rahat etsin ki bu yüzden bir şey olmazdı ona olmayacaktı aksi bir ihtimalini kabul etmezdi edemezdi kabul etmektense kendi de ölmeyi yeğlerdi yapardı. Aklı başında değildi kendi artık kendinde bile değildi gözlerinin her bir şeyin tonuna öldüğü kadınla beraber şu an  yaşaması da ölmesi De ona bağlıyordu.

Yaşat diyordu beni nolur beni öldürme yaşat.

Soğuktan nefret eden kadın o gün bir buzdan bile daha soğuktu.

Bu genç adamın canını yaktı.

" benim yüzümden." Dedi Atay, genç adam ona döndüğünde yere kızarmış gözlerle bakan adama baktı.

" benim yüzümden." Dedi tekrar ederek sayıklar gibiydi aklı yerinde değildi yanındaki adam ise susmuştu konuşmuyordu ağzını bıçak açmıyordu kızının bu durumda olmasını kabul edemiyordu susmuştu sadece bakıyordu Baran Bozkurt  ikinci defa o gün ölmeyi diledi kızı yerine orada olmayı diledi ona geleceğine kendine gelmesini diledi. Bir babanın canı hiç olmadığı kadar Yandı.

"Biliyordu." Dedi Atay bir kez daha Aslan  elini omuzuna atıp kendine çekti gözlerini tavana dikerken sıkıca yumdu acıyla. Bal kızı canıyla çebeleşiyordu bir tek onun kucağında sessizleşip sakinleşen bal kızının canı yanıyordu.

" Atay annen de çok kötü oğlum kadın sakinelştiricilerle yatıyor sende böyle yapma sakinleştirici yapılsın mı sana?" Dedi Ada korkuyla Miran'a yaklaşmaya bile korkuyordu .

"Hayır hala hayır, benim yüzümden oldu bekleyeceğim Asel bırakmaz beni!" Dedi kafasını iki yana sallarken çok kötüydü  Aslan  kendine bastırıp onu tutumaya çalısa da Atay çekilmeye çalışıyordu.

"benim yüzümden amca benim yüzümden,   biliyordu biliyordu ondan beni gönderdi o yüzden benden sıkıldığını söyledi ben onum abisiyim benden sıkılmaz ki ?" Dedi çocuk gibi  Baran ona döndüğünde zar zor  oğluna baktı gözlerini sıkıca kapatıp açtığında gözlerinden yaşlar süzüldüğünde kolundan tutup sıkıca sarıldığında Atay sonunda durmuştu kolarını sıkıca babasına sararken ikisi de zorla bir birine sarıldı.

"benim yüzümden koruyamadım onu." Dedi Atay acıyla fısıldarken ,Baran elini sırtına koyup gözlerini tavana dikti kendine hakkim olmak için.

" senin yüzünden değil Atay." Dedi sadece ,bunu söylerken bile ne kadar zorlanmıştı . İçi yanıyordu yüreğine kor bir ateş düşmüştü onu da kendiyle beraber yakıyordu.