Kasırganın Girdabı

42

42

Arabadan inerken geçmek bilmeyen baş ağrımla saçlarımı iyice dağıtım esen havayla uçuşan saç tutamlarımın bir kaç tanesi yüzüme değip huylandırdı yürümeye başlarken yüzümdeki saçları çektim parmağımla apartmanın kapısının önüne geldiğimde daha ben açmadan birden açılan kapıyla bakışlarımı kaldırdım yerden ,gördüğüm bedenle kaşlarım havaya kalktı.

"Asel." Dedi nefes nefese Miran bir anda korkuyla sıkıca bana sarıldığında şaşkınlıkla duraksadım, tuhaftı şu an.

"Asel..." Dedi tekrar çok kötü bir sesle kaşlarım çatılırken gözlerim ona döndü. Özlediğim Kokusunu bir kaç saniye aldığımda bütün aklım bulandı , kendimi zar zor toparlarken bir adım geri atıp tutumundan kurtuldum.

" ne yapıyorsun Miran? " Dedim gayet soğuk ve sakin bir sesle ,gözleri hızla üzerimde dolaşırken tavrını anlamıyordum yüzündeki korkmuş ifadeyi.

" gittin sandım." Dedi zorlukla yutkunurken çatılan kaşlarım düzeltirken şimdi anlıyordum tavrını derin bir nefes alıp etrafta gezdirdim birisi var mı diye.

" gitmedim gitsem bile bu seni ilgilendirmez Miran artık." Dedim yanından geçip gidecektim ki gitmeme izin vermeden kolumdan tutu.

" özür dilerim."

"Dileme babam gibi beceriksizsin çünkü." Dedim sakin bir şekilde üzerimdeki bu dingiliği anlayamıyordum ben bile .tekrardan yürüyecektim ki yine izin vermeyip beni kendine çekip duvara yasladı bedeni hızla önümde dururken gözlerimin için baktı.

" Asel yemin ederim aklım yerimde değildi sinirliydim ne dediğimi bilmiyordum ben ben çok özür dilerim ." Dedi Miran pişmanlıkla ,yüzündeki pişman ifadesini görmemek için kafamı başka yere çevirdim.

Canım bu kadar yanmamalıydı.

" sinirli olmaya devam et Miran bundan sonrası beni ilgilendirmiyor çünkü."

" böyle yapma Asel, bağır çağır küfür et gerekirse öfkeni çıkar benden ama bunu yapma." Dedi korkuyla yüzüme bakarken sakin sessiz tavrımdan bahsediyordu. Beni tanıyordu ,beni biliyordu kendinden biliyordu normal ben olsaydım şimdiye yeri göğü inletmiş kasırga yaratmıştım ama her şeye rağmen üzerimdeki sakinlik onu en çok korkutan şeydi.

" hiç bir şey yapmayacağım Miran çekil." Dedim düz bir surat ifadesiyle yüzüme bakarken.

"Asel..." Dedi n'olur yapma der gibi. "özür dilerim, ben kendimi kontrol etmeye çalıştım ama yapamıyorum Asel bunu en iyi sen anlamalısın." Dedi bana bakarken .

" ben hiç bir şeyi anlamıyorum Miran, ben sinirlendiğim zaman bunu da diyebilirdim ama demedim ilk kavgada ilk direnişte çekildin gittin kaçnıyorum diyorsun ama kaçıyorsun Miran! " Dedim artık sinirlenmeye başlarken, sesimin yükselmesine karşı derin bir nefes alışını gördüğümde daha da sinirlendim.

" ben artık yoruldum anlıyor musun dinlenmek istiyorum Miran, kaçan birisini kovalamam ,gitmek senin tercihindi ve tercihinin arkasında dur bitti bu kadar tamamı!" Dedim omuz silkerken gözlerime bakarken kafasını iki yana salladı.

"Bitemez o kadar şey bunun için miydi Asel?!" Dedi anlar der gibi.

" bunun içinmiş Miran bunu bize sen gösterdin şimdi ise benden bir şey bekleme çekil şimdi." Dedim sinirle onu itirrip gideceken izin vermeyip hızlı bir şekilde beni duvarlar arasına alıp sıkıtşırdığında sinirle nefes aldım.

" Miran !" Dedim sinirle sesim yükselirler etrafa kısa bir bakış attım sesimin farkına varmam ile. "Çekil önümden! "Dedim dişlerimin arasından konuşurken sesim fazlasıyla kısıktı bu sefer.