Kasırganın Girdabı

50

Bölüm çok fazla Miran'ın ağzından istendi Miran'ın ağzından okuyacağız bölümü umarım beğenirsiniz...

Yorumlarınızı bekliyorum bol bol lütfen .

Bu arada yorumlarda çoğu yorumu göremiyorum bazı zaman panoya ya da dm yazabilirsiniz mesaj kutum ve panom size açık bebekler.

50

İnsan hayatını bir şeye adadığı zaman o elinden gidince her şeyin bittiğini anlıyordu, sonunun geldiğini  ,zamanın artık onun için atmadığını bir ana sıkışıp kaldığını o andaydım . Bir zaman sıkışıp kalmıştım ilerleyemiyordum geri gidemiyordum olduğum yerde sayıyordum .  Gülüşü geliyordu aklıma, uğruna canımı feda edebileceğim yeşileri  , siyah saçları   , güldüğünde yanaklarında oluşan ufak gamzeleri   bana bakarken ışıldayan gözleri , güzel kalbi  ,  narin dokunmaya kıyamadığım elleri. Her bir santimi çıkmıyordu aklımdan  deliriyordum.  Onsuz nasıl yaşanır bilmiyordum her şeyim o olmuşken ne yapacağımı bilmiyordum.

Yine gelsin istiyorum,  sözleriyle beni delirtirken aynı zamanda kendine aşık etsin , farkında olmadan başını omzuna eğip bana tatlı tatlı baksın istiyordum beni tek o ayakta tutarken yoktu şimdi. O yoktu ve ben onsuz nasıl yaşanır bilmiyordum.

Bana döneceğim demişti kasırga sözünden dönmezdi ki dönmezdi, kasırganın Girdabı dönerdi her zaman dönerdi girdabına şimdiyse artık onun resimleri dışında olan izleri dolu olan evdeydim. Her bir santimi onla doluyken yalvarıyordum, dönsün istiyorum.

N'olur dön kasırga, girdabın sensiz nasıl yaşanır bilmiyor sensiz yaşayamazdıım. Girdap artık kendini de içine çekerek yok ediyordu artık, sen Girdabı kasırganla çekip götürmüşsün benden geriye bir şey kalmamıştı senin verdiğin adan başka bir şeyim yokken artık ben bile kendimde kalmamıştım.

"Miran." Annemin sesi kulağıma gelirken  oturduğum odadaki büyük resimden ayırmadım gözlerimi, sadece onu görsün istiyordum gözlerim sadece onla var olsun onu göremediği sürece yok olsun istiyordum bu gözler.

Ben Asel'imi istiyordum.

"Miran." Dedi annem bir kez daha bu kez eli omuzumda şefkatla sarmıştı beni kafasını omuzuma yaslarken gözlerimi sıkıca kapatım.

Bana hep sarılırdı bir anda arkamdan gelir omuzuma sarılıp kafasını omuzuma yaslayıp dudak büzerek konuşur beni şikayet ederdi.

" gitmeliyiz artık." Dedi annem ağladığından dolayı çatlamış sesiyle ağlayamıyordum canım o kadar yanıyordu ki ağlayamıyordum bile.

Ben ilk defa  yeşilerin güzelliği yüzünden ağlamıştım ondan başkası için de bir kez bile göz yaşı dökememiştim. Şimdi onun için ağlayamıyordum.

"  başladı cenaze." Dedi annem bir kez daha ,görmek istiyordum onu son kez al bayrak sarılı canını uğruna feda ettiği  bayrağa sarılmış tabutuna dokunmak istiyordum.

Hazır değildim buna değildim, döneceğim demişti kasırga her zaman esip gürler dönerdi o hep böyleydi.

" hadi oğlum." Dedi bu sefer babam, omuzumda el hissederken kalktığımızı hissetim ama bunu fark edecek kadar bile kendimde değildim.

Yapamazdım ki ben   kasırgasız yaşayamazdıım.

" Hadi oğlum ." Dedi babam bir kez daha yollar geçti ve ben anca fark ettim arabada olduğumu annem bana bakıyordu ağlıyordu hem benim için hem kendi kızı saydığı Asel için.

Seçmiştim, gelindiğini seçmiştim annesiyle, giyecekti beyazlar içinde  görecektim onu ben gelinlikle görmeyi beklerken onu kefenle görecektim.