"yine geç kaldım"
"yine geç kaldım"
"yine geç kaldım"
"yine geç kaldım"
"yine geç kaldım"
"yine geç kaldım"
"yine geç kaldım"
"yine geç kaldım"
...
"Salak, yine geç kaldın!" Kenchin bana bağırıyordu. "Özür dilerimm~" dedim yağ çekerek. Önümdeki yemeklere baktıktan sonra Mitsuya'ya döndüm "HARİKA GÖRÜNÜYORLAR!" "İstediğin kadar yiyebilirsin Yui-san"
...
"YİNE GEÇ KALDINIZ!" dedim ayağa fırlarken. "ÖZÜR DİLERİM VALLA MİKEY YÜZÜNDEN. YOLDA UYUYA KALDI YAVSAK!" dedi korkuyla kaçmaya başlayan Kazutora. "ULAN BEŞ SAATTİR OTURMUŞ SİZİ BEKLİYORUM, NASIL BİR UYKU BU ARKADAŞ?!"
...
Emma ile yeni çıkan bir oyuncağı almak için mağazalarda geziyorduk. Shinichiro bize "saat 5de evde olun!" Demişti. Fakat biz kendimizi öyle çok kaptırmıştık ki zamanın nasıl geçtiğini fark edemedik. Saate baktığımda 7iydi. Emma'ya korku ile dönerken aynı anda "EYVAH GEÇ KALDIK!"
...
Okul çıkışı beni bekleyen Haru'u ile göz göze gelince derin bir nefes verdi "yine geç kaldın!" Başım suçlu gibi eğilirken sessizce "özür dilerim..." dedim. Arkadaşlarımla oynadığım için geç kaldığımı düşünüyordu. Bilmediği bir kaç şey vardı: ilki benim hiç arkadaşım yoktu, ikincisi geç kalma sebebim sıramdaki "öl" "senden nefret ediyorum" "yaşamayı hak etmiyorsun" yazılırını silmemdi.
...
Duygusuz ve boş gözlerle yere bakıyordum. "Sana evde olman gereken saatleri söyledim!" Dedi babam sinirle. Bakışlarımı yerden kaldirmadan "özür dilerim..." dedim. Tokat yemeden önce duyduğum son şey "geç kaldın!" Olmuştu.
...
"Geç kaldın oğlum..." dedi annem Haru'ya sarılırken. "Bir daha bu kadar geç kalma endişeleniyorum!" Haru gülerek anneme geri sarılırken bir şeyler geveledi. Babam salondan mutfağa geçerken Haru'yu gördü "bir şeye ihtiyacın var mı oğlum?" Dedi gülerek. "Yok baba sağol. Yui nerde?" Dedi Haru. "Uyuyor" dedi kısık sesle annem. Haru beni uyandırmak istemediği için odama girmedi. Ama ben uyumuyordum, kanlar içinde öylece kapı eşiğinden "mutlu ailemi" izliyordum.
...
Babamın cansız elini tutuyordum. Vücudunun soğuduğunu hissediyordum resmen. Ama bana hiç bir zaman olmadığı kadar sıcaktı babam. "Yine geç kaldım..." dedim babama bakarken. Ayağa kalkıp göz yaşlarım hızlanmaya başlayınca "özür dilerim" dedim titreyen sesimle.
...
Önümdeki adam pantolonunu giyerken bana bakıp gülümsedi "bunu tekrarlayalım küçük kız" Adamın gidişini izlerken bomboş gözlerle yerde yatıyordum. Kendimden iğreniyordum. Az önce ne olmuştu öyle? Bunlar babamın suçu mu? Beni neden evden attı ki? Hızlı adım sesleri duyuyordum. Karşıma bir beden gelince ona döndüm, Shinichiro vardı. Bana şokla bakarak "Yui-san, iyi misin? Her yerde seni arıyoruz" dedi beni ayağa kaldırmaya çalışırken. "Geç kaldınız..." dedim hiç bir duygu ifadesi belirtmeden. Az önce yaşananları anlayınca gözleri dehşetle açıldı. "Özür dilerim..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tokyo Revengers | Sano Manjiro
Hành động(final verdi, exstra bölüm geliyor) !SPOİLER İÇERMEKDE! Geçmişini geri kazanmak düşüncesi ile erkek kılığında Tokyo manji çetesine katılan Yui, beklemediği tarzda şeyler yaşar (pek iyi olmadı ama okuyunca anlarsınız)
