Tokyo Revengers | Sano Manjiro

27

Arkadaşlar bu aralar her gün bölüm atamadığımın farkındayım lütfen kusura bakmayın. Son zamanlarda hem çok yoğun günler geçiriyorum hem de ruhsal olarak iyi hissetmiyorum. Geçtiğimiz bu 2 sene bana çok şey kattığı gibi çoğu şeyi de aldı. Bazen yaşamak için fazla bir neden göremiyorum. Boğuluyor gibi hissettiğim zamanlar çok oluyor ve böyle zamanlarda kendimi her şeyden uzaklaştırıyorum. Lütfen hızlı yeni bölüm atamadığım için kusura bakmayın. Sizleri seviyorummm 💓

Cenaze binasından çıktığımızda karşıma beklemediğim bir şekile Chifuyu vardı. Motordan indi ve bana sarıldı. "Yui, bu dövüşe katılmak zorunda değilsin. Ne kadar kötü hissettiğini biliyorum, lütfen kendini zorlama" "Chifuyu ben geleceği değiştirmek için, intikamımızı almak için dövüşeceğim. Bunu yapmak zorundayım!"

~

Toplantı alanına vardığımızda yoğun bir kalabalık vardı. Chifuyu, Takemichi ve ben Mikey'lerin konuşma yaptığı yere çıktık. Kalabalığa bakarken sesimi herkese duyuracak şekilde konuşmaya başladım. "DİNLEYİN! Birkaç saat önce liderin kız kardeşi... öldü"

Sesim sonlara doğru kısılmıştı, bunu normal bir şeymiş gibi söyleyemezdim. Yavaş yavaş uğultular yükselirken devam ettim. "Mikey bu günkü kavgaya katılmayacak, aynı şekilde Draken de"

Herkes olumusuz yönde konuşurken İnui "lideri olmayan ordu başıboştur. Kazanma ihtimali yoktur. Sadece bu savaş için geçerli değil" dedi duygusuzca. Herkes geri çekilmek hakkında konuşmaya başlamıştı.

"Geri çekilirsek hazırlanıp kazanma ihtimalimizi arttırabiliriz. Ama bu gün savaşacağız!" Dedim gayet emin bir tonda.

Herkes şok içinde bağırşırken "liderin sevgilisisin diye kendini bir şey sanma" "saçmalamayı kes" "taşak geçme bizimle" gibi sesler yükseldi. Herkes bir anda toplantı alanının çıkışına yürümeye başladı.

Takemichi çaresizce "haksız sayılmazlar, ama geri çekilirsek Kisaki'nin işine yardım etmiş olacağız" dedi. Chifuyu giden adamları izlerken "eee? Ne yapacaksın?" Dedi. Takemichi kararlılıkla başını kaldırıp "tek başıma da olsa o dövüşe gideceğim!" Dedi. Chifuyu ile ilk birbirimize bakıp sonra Takemichi'ye baktık. "Beraber ölüme yürüyelim!" Dedik aynı anda.

Takemichi bize bakıp "özür diler-" derken arkamdan "yanlız değilsiniz!" Sesini duydum. Kafamı çevirdiğimde Akkun'u gördüm. "Ben varım. Takemichi ben her zaman yanındayım. Takemichi ne olursa olsun kaçmayan tek insan!" Dedi.

Kalabalığın adımları yavaşlarken tanıdık bir gülümseme gördüm. "Takemichi kazanmak için dövüşmüyor" dedi Smiley. Herkes şaşkınlıkla ona bakarken "hastaneden kaçtım!" Dedi gülerek.

Yine tanıdık saçları gümüş renkli olan çocuk "Takemichi salak olduğu için kaçmak aklına bile gelmiyor" dedi gülümseyerek. Takemichi şaşkınlıkla çocuklara bakarken Mitsuya; Hakkai ve Souya'yı gösterip devam etti "bu ikisini de yanında götür. Toman'ı tek başına taşıyamazsın!"

Hakkai birkaç adım öne çıkarken "di mi? Hayatımı borçlu olduğum adam" dedi. İnui bizim bu halimize şaşırırken "ciddi misiniz?" Dedi. "Ne var yarram beğenemedin mi?" Dedi Chifuyu gülümseyip.

"Asıl şimdi kaçarsak toman tarih olacak! Tokyo Manji olduğumuzu o orospu evlatlarına gösterelim!" Dedim herkese sesimi duyuracak şekilde. Bütün gidenler gaza gelmişti. Herkesden bir ses yükselirken "Mikey olmasa bile toman asla kaybetmez!" Diye bağırdı Chifuyu.