Tokyo Revengers | Sano Manjiro

50

Her şey bir anda oldu. Daha az önce duyduğum şeyleri sindirememişken Mikey yerden aldığı Sanzu'nun katanası ile Takemichi'ye saldırıyordu.

Mikey'nin gülüşünden ilk defa nefret ediyordum. Sadistce gülüyordu. Korkunç görünüyordu. Herkes bir şeyler derken dehşet ile ayağa kalktım "KES ŞUNU TAKEMİCHİ! ÖLECEKSİN!"

Onlara doğru hareket edeceğim sırada Chifuyu tuttu beni. "seni ölüme gönderemem Yui" dedi ve elini belime sıkıca sardı.

Sanzu Takemichi'ye bağırıyordu "HANAGAKİ KES ŞUNU! LANETİ DURDURAMAZSIN! ONLAR LANETLERİ İLE BÜTÜNLEŞMİŞ! SHİNİCHİRO DA HARU DA BAJİ DE EMMA DA DRAKEN DE BU YÜZDEN ÖLDÜ! SEN DE ÖLECEKSİN KES ŞUNU!"

Bütün gücümle Chifuyu'yu ittim. O yere düşerken ben de kapışan ikiliye doğru koşmaya başladım. İçimde bir şeylerin koptuğunu hissediyordum tekrardan.

Takemichi'yi hızla kenara ittim. "YUİ-SAN?!" diye seslendi bana. Mikey'nin hareketlerinden kaçmaya çalışırken "Hina seni bekliyor Takemichi" dedim gülerek.

Mikey çok hızlıydı fakat benim geri kalır yanım yoktu. Yıllardır anlamdıramadığım ama artık ne olduğunu bildiğim lanet beni ele geçirirken bütün hislerimden uzaklaşmaya başladım.

Etrafaki insanları görmüyordum. Sadece Mikey vardı artık. Karanlık dürtü buydu demek. Kimseyi gözün görmüyor. Sadece zarar vermek istiyorsun.

Ben Mikey'e zarar vermekten çok onu kurtarmak istiyordum. İçinde bulduğumuz karanlıktan ancak birlikte kurtulabilirdik. Ne kadar lanet de olsa biz birbirimize bağlıydık.

"Sadece sen ve ben Yui. Ölümün tadını çıkar" dedi gülerek bana doğru koşan Mikey. Ona doğru ilerlerken aynı onun gibi sadistce gülerek "ölümüm senin elinden olsun Manjiro" dedim.

Savurduğu katana omzumdan karnıma kadar bir kesik açtı ama o kadar da derin değildi. "Bu kadar mı Manjiro?" Dedim ona yumruk atarken. Yediği yumrukla afallasa da hala gülüyordu.

Tekrardan kapışmaya başlamıştık. İçimdeki canavarı dışarı çıkarmıştım. Mikey'le eş değer güce sahipttim adeta. Asla pes etmeyecektim.

Yaşayan ve ya ölü fark etmeksizin herkesin istediği Mikey'di, değil mi?

Sol koluma bir yarık açtı. "Bizim için kurtuluş yok Yui. Ne sen ne de ben durdurulabiliriz" dedi. Yarık fazla derindi ama durmayacaktım.

"Biz birbirimizi durdurabiliriz aptal" dedim kestiği kolumla yumruk atarken. Durmak bilmeden birbirimize saldırıyorduk.

Sol tarafıma tekme atmaya kalktığında kolum yüzünden onu durduramadım ve hızla savruldum. Tam bana doğru gelip katanayı saplayacaktı ki bir anda sadece Mikey ve benim olduğum karanlığın içinde birisi belirdi, Hanagaki Takemichi.

Önümde duran Takemichi'ye baktığımda katananın içinden geçmiş olduğunu gördüm.

Şaşkınlıkla Takemichi'ye bakarken Takemichi karnındaki katanaya rağmen Mikey'e sıkıca sarıldı. Görmesem bile yüzünün parladığını tahmin edebiliyordum.

"Asla kaybetmeyeceğim Manjiro. Saçma sapan işlere kalkışırsan canını okuyacağım. Lanetinizi üstleneceğim. Siz benim dostumsunuz"