Okul bittiğinde eve üstümüzü değiştirmeye gelmiştik. Akşam Süsen’in evinde parti vardı ve ona gidecektik. Gün boyu Kızıl’la konuşmamak için kendimi zor tutmuştum çünkü partide konuşacaktım.
“Ömer ne giyeceksin ya. Benim partilik hiçbir şeyim yok dolabımda” dedi Asiye. “Vallahi Asiye’m bir tişört bir de kot pantolon giyeceğim, öyle çok özen göstermeye gerek yok.” Dediğimde ofladı ve odadan çıktı.
Dolabımı açıp içinden siyah bir tişört ve mavi kot pantolon çıkardım. Üstümü değiştirdim ve aynanın karşısına geçtim. Kaşlarım biraz çıkmıştı ve onları aldım, sonra da saçlarımı düzelttim.
Gözlerime baktığımda aklıma yine Berk gelmişti. Ona nasıl yaklaşacaktım veya ne söyleyecektim hiç bilmiyordum. Hem ya beni dinlemek istemezse ve yanımdan geçip giderse ne yapacaktım? Onu ikna etmek için “ben sana tam olarak ne hissediyorum onu bir öğrenecektim” mi diyecektim?
“Ömer ne yapıyorsun banyoda çık artık ya” diye bağırdı Asiye. “Asiye bu elbise nereden çıktı kız?” diye sordum. “Aybike verdi. Yengemin elbisesiymiş ama kilo aldığı için olmuyormuş. Ben de beğendim vintage bir şeye benziyor. Nasıl olmuş?” diye sordu ve etrafında döndü. Gülümsedim ve yanağına bir tane öpücük kondurdum. “Çok yakışmış, çok güzel olmuşsun bir tanem benim.” Dediğimde kocaman gülümsedi ve banyoya girdi. Ben de odama gidip telefonumu ve cüzdanımı aldım. Ardından parfüm sıkıp bahçeye çıktım.
Bizimkiler de çıkmıştı. “Nasıl olmuşum Ömer? Bak doğruyu söyle bozuşuruz.” Dedi Aybike. “Çok güzel olmuşsun canım benim.” Dediğimde saçını savurdu ve “e herhalde” dedi. Gülümsedim ve Oğulcan’a döndüm.
Elindeki telefona gülümseyerek bakıyordu. Hala konuşmuyordu benimle ve cidden artık üzülmeye başlamıştım. Asiye de evden çıktığında durağa doğru yürümeye başladık. Otobüs geldiğinde bindik ve Süsen’in evine doğru yola çıktık.
Kapının önüne geldiğimizde zile bastık ve beklemeye başladık. Kapıyı bir kadın açtı ve bizi arka bahçeye yönlendirdi. Arka taraf ayrı bir dünyaydı. Bir sürü ışık, kocaman bir havuz ve yüksek sesli bir müzik.
“Bu kız bu evi hak ediyor bu salaklıkla ama ben hala fakirim ya.” Dedi Aybike. “Aybike sussana ya. Hem kızın evine geliyorsun hem hakaret ediyorsun.” Dedi Asiye. Katılıyordum, Aybike saçmalamaya başlamıştı yine.
Bir masa bulduk ve etrafına dizildik, yanımıza garson geldi ve birer tane içecek aldık. Etrafa bakıyordum ama bir türlü Berk’i göremiyordum. Belki de daha gelmemişti ama umarım gelirdi. Biraz sonra Süsen yanımıza geldi ve “Hoş geldiniz gençler. Çok sevindim gelmenize” dedi. Hoş bulduk diye cevapladık. “Kızlar çok şıksınız. Ayrıca Aybike çok güzel olmuşsun, elbisen çok yakışmış vücuduna.” Dedi. Aybike sahte bir gülüşle “sağ ol” dedi ve “ben biraz etrafı keşfedicem bay” deyip yanımızdan ayrıldı. Süsen’e baktığımda yine arkasından üzgün bir şekilde baktığını gördüm.
Sol tarafıma kafamı çevirdiğimde kapıdan Doruk, Talya ve Melisa’nın girdiğini gördüm. Onların hemen arkasından Kızıl’ın da içeri girdiğini gördüğümde yine heyecanlanmaya başlamıştım. Bizim karşımızdaki masanın etrafına dizildiklerinde Kızıl’la karşı karşıya kalmıştık. Üstünde beyaz, düğmelerinin yarısı açık bir gömlek vardı ve boynuna da 4-5 tane zincir kolye takmıştı. Altında ise siyah hafif bol bir kumaş pantolon vardı. Bakışlarımı yüzüne çevirdiğimde göz göze geldik ve gözlerimi kaçırmadan onu incelemeye devam ettim. Saçlarını hep yaptığı gibi fhönlememişti, sanki eliyle düzeltip çıkmıştı. Bu görüntüsü de hoşuma gitti. Kulaklarında küpeler vardı ve onlar da çok güzeldi. Her ayrıntısıyla ve bütün olarak da harika gözüküyordu.
O çoktan kafasını başka tarafa çevirmiş yanındakilerle konuşuyordu. Müzik hareketlendiğinde dans etmeye başlamıştı. Gerçekten büyüleyiciydi. Nasıl onunla bir daha konuşmamayı düşünebilmiştim aklım almıyordu şu an.
Yavaş bir müzik çalmaya başladığında herkes birbiriyle dans etmeye başlamıştı. Şu an Kızıl’la baş başa kalıp dans etmeyi çok isterdim. Sadece ikimiz ve müzik. İnanılmaz bir şeydi. Bunları düşünmek bile kalp ritmimi bozuyordu.
Süsen’in yanına gidip lavabonun ne tarafta olduğunu sordum ve evin içine girdim. Yukarı çıkıp lavaboya girdim. Elimi yüzümü yıkadığım sırada kapı açıldı ve Berk içeri girdi. “N-nasılsın?” diye sorduğumda güldü ve “ben iyim ama sen biraz kötü gözüküyorsun.” Dedi ve yanıma yaklaştı. “Yok iyim ben de. Biraz sıcakladım sadece.” Dediğimde bana biraz daha yaklaştı. “Ömer neden neden sürekli gözün bende?” diye sordu. “Bilmiyorum, keşke bilsem ama yok anlayamıyorum Kızıl.” “Ben anlıyorum cevabı da biliyorum, sen hala anlayamadın mı?” diye sorduğunda içimi bir anda korku kapladı. “Neyi anlıyorsun Berk, neyi biliyorsun?” diye sordum. “Ömer hatırlıyor musun sana öyle bir şey yapacağım ki hayatın boyunca bundan kurtulamayacaksın demiştim.” dediğinde kafamı salladım.
Bana biraz daha yaklaştı ve alnını alnıma yasladı. Gözlerimi kapattım. Elini yine kalbimin üstüne koydu. “Kalp atışlarını dışardan bile duyabiliyorum Ömer ve bunun sadece benim yanımdayken olduğunu da biliyorum.” Diye fısıldadı. “Seni düşünmek bile beni bu hale getiriyor.” Dedim.
“Ömer sen bundan hayatın boyunca kurtulamayacaksın ve ben hayatım boyunca seninle aynı konuma gelmeyeceğim.” Dedi ve benden uzaklaştı. Gözlerimi açtığımda yine o alaycı bakışlarıyla karşılaştım. Gözümden yaş geldiğinde elimin tersiyle sildim. “Aramızda tatlım, merak etme.” Dedi ve göz kırptı. Kapıyı açtı ve çıkıp gitti.
Ben de elimde göz yaşı ve içi onunla dolu bir kalp ile aynaya baktım ve ardından kapıdan dışarı çıktım. Gözlerimi sildim ve bizimkilerin yanına gittim. Asiye melisa ile sohbet ediyordu. “Asiye gidelim mi artık?” diye sorduğumda tam itiraz edecekken gözlerimi gördü ve kafasını salladı. Aybike ve Oğulcan’ı da aldık ve çıktık.
Eve girdiğimizde direkt odama gittim ve kapımı kilitledim. Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Aşık olduğuma mı yoksa Berk’in bana asla aşık olmayacağına mı ağlıyordum bilmiyordum ama hem canım yanıyordu hem de korkuyordum. Sanki karşısında tamamen soyunmuştum ve ondan saklayacak hiçbir şeyim kalmamıştı.
*Ömer sen merak etme ben halledicem 🙄*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
