AHİT

Emily'nin Sırrı

Multimedia'da Victor ve Jane var...

- Gece gece dolanmanıza nasıl izin verildi küçük hanım .

Tanıdık kokusu yeniden burnumu doldurdu. Sesin geldiği yöne döndüm.

Bu anı hatırlıyordum hemde adım gibi..

- Son kez söylüyorum ben küçük felan değilim .

Bunu söyleyen bendim. Evet bendim. Ama kendimde değildim. Yani şu an karşımda bir Jane ve bir Victor duruyor konuşuyorlardı. Bense onları başka bir yerden izliyordum.

- Hım sanırım bir şeye üzüldünüz yoksa sabahki gibi benimle çekişmeniz gerekirdi.

Konuşma tarzı. Konuşmasını bile özlemiştim. Özlemek mi? Ben Victor'ı özlemiş miydim ? İyi de neden ?

- Kaçıncı yüzyıldan kaldın gerçekten çok kibarsın. Yoksa bu da kız tavlamak için bir taktik mi ?

Gözlerimi devirdim oda bunun üzerine kıkırdadı.

Bu an.. Victor'ın koruyucu olduğunu öğrendiğim andı. İyide neden tekrar yaşıyordum?

Ama garip hissediyordum. Sanki onun hislerini hissediyormuş gibi ama saçmaladığımı fark edip bu düşünceleri kafamdan uzaklaştırdım.

-15. Yy dan beri Alexis i bekliyorum. Yani bir saptamada bulunursak 15. Yy dan kaldım, dedi gülerek.

-Haha ne kadarda komiksin deyip güldüm. Aslında bu beni dehşete düşürdü çünkü o çok ciddiydi.

-Evet genelde Alexis'de komik olduğumu söyler .

-Kim bu Alexis. Sevgilin felan mı ?

Neden bilmiyorum bu düşünce yüreğime bi yük bindirdi. Bananeydi ki ne olduğunu anlamamıştım. Ama o koca bi kahkaha patlattı.

Ne kadarda kıskanmıştım. Sonradan Alexis'in aslında kardeşi olduğunu öğrendiğimde de rahatlamıştım. Rahatlamak mı? Kıskanmak mı? İyide neden kıskanmıştım?

-Alexis dün önünde Astroyu öldürdüğün kız.
Başımdan aşağı kaynar sular döküldü o biliyordu. Ve evet o 15. Yydan beri yaşıyordu. O an anlamıştım, o bir koruyucuydu.

Onu hissetmemin sebebi onun koruyucu olmasıydı. Yani aslında hissettiğim Alexis değil karşımda ki çocukmuş. Ama bunca zaman onu neden fark etmemiştik. Çünkü benim saçma hislerim onun bir kız olduğuna inandırmıştı bizi. Demekki yanılmıştım. Ama bu konu hakkında yanılmıştım. Alexis konusunda değil dedim aklımdan.

-Hey çok ayıp benim gibi yakışıklı bir erkeği kız hissetmen kadar utanç verici bir şey olamaz. Hem Alexis hakkında ne düşünmüştün ki ??

Ne yani şimdi de beynimi mi okumuştu?

-Evet beyin okuyabiliyorum.

-Hey kes şunu çam yarması bu hiç hoşuma gitmedi. Bir dakika sabah yaptığın şeyde buydu.

Sırrımı bildin der gibilerden göz kırptı.

-Ama çam yarması demek hoşuna gitti en son bunu düşünmüştün. Bide çok güzel güldüğümü, deyip güldü ve ben o an yerin dibine girmek istedim ölmek ve bidaha çıkmamak istedim.

-Saçmalama Johannalina ölemezsin. Sevgilim olmadan olmaz, deyip koca bir kahkaha attı.

Ve sonra puff... Ortadan yok oldu. Buna neden şaşırmıştım ki sonuçta o da bir koruyucuydu. Ya da bir prenses koruyucusu...