AHİT

Obscuro

Multimedia da Madison ve Ducan var.

-O OLAMAZ. O OLAMAZ. DUYUYOR MUSUN BENİ JANE ANNİE ÖLDÜ. KOLLARIM DA ÖLDÜ. O OLAMAZ..

Geldiğimizden beri Emilian deli gibi bağırıyordu. Gerçi geleli daha iki dk olmuştu ama olsun...

-Mag sen Chin Sun ile beraber Oswald'ı odasına götür iyileştiğine emin ol. Johann sende kızlara yardım et. Annabell senin de az da olsa iyileştirme yeteneğin var şu yaralı çinli çocuğu iyileştir. Victor sende çocuğu odasına taşı. James sende benimle beraber gel bizimkilerin birini dövmediğine emin olalım.

Her zaman ki otoriter Jordan. Ne olmuş yani Emilian'ın malikanesine geldiyse?? Hep otorite ondadır. Kimin abisi beee..

-Lanet olsun.

Emilian'ın koca bir masayı devirip yumruklaması üzerine ona döndüm.

-Jane. Sende aval aval milleti izleyeceğine Emilian'ı sakinleştir derhal.

Aval aval mı ? Daha demin seni övüyordum be ! İlla gıcıklık yapacaksınız.

Ben Emilian'a doğru ilerlerken Chong'un koltuk altına girmiş Victor bize doğru kötü bakışlar atıyordu.

Ne var gibilerden kafamı salladığım da ise beni hiç tınlamadan ışınlandı.

Bende o sırada duvarı yumruklamak için elini kaldıran Emilian'ın elini tutup kayalıklara ışınladım.

Ne olduğunu anlamayan Emilian kaldırdığı yumruğu eski duvarın olduğu yere atmaya kalkınca doğru suyu boyladı.

Bense ne mi yaptım ?

Sakin sakin yavaşca kayalıklara oturdum.

O kadar sakindim bu benim bünyeme biraz garipti. Ne şu an yerde kıvranıp küfür eden Emilian umrumdaydı ne de başkası...

-Lanet olsun Jane. Ne yaptığını sanıyorsun?!!

Emilian sudan çıkmamış ama dengesini sağlamış yüzüyordu.

Hafifçe omuzlarımı silkip konuştum.

-Sakinleşmiyordun.

Tek kelimelik cevabımdam tatmin olmamış olacak ki sinirle bana bakıp suyu gösterdi.

-Sen de beni suya mı attın?

-Hayır. Konuşuruz diye buraya getirdim. Sen dengeni kaybettin..

Emilian ben bu sakinlikteyken o ise bu sinirdeyken benimle uğraşamayacağını anlamış olacak ki yavaşca kafasını eğip nefesini düzene sokmaya çalıştı.

Bir süre sonra ise yanıma ışınlanmıştı.

Ne ara oraya geldi. Ne zamandır orda bilmiyordum. Şu an ne zaman kavramım vardı ne de mekan. Bitkisel hayatta gibiydim.. O da öyle.

Güçsüz sesi ile konuşmaya başladı.

-O değildi Rose. O öldü. Benim ellerim de öldü. Ama bu kız ona o kadar benziyor ki. Yani bu kadar benzerlik saçma ve belki de o yaşıyordur ha Rose? Belki de beni bulmak iste...

-Em! Dur.

-Ne oldu?

Sakince nefesimi alıp ona baktım. Duygulanmıştı. Umutlanmıştı. En önemlisi de hafiften mutluydu.

-Duygularına o kadar gömüldün ki onun Annie olmadığını göremiyorsun. Haklısın o Annie değildi. Annie Clearwater senin kollarında öldü. Hatırlarsan Annie Clearwater insandı. Ama bu kız Anastasia ışınladı Em. Gözümüzün önünde ışınlandı. O sadece Annie'ye çok benzeyen bir koruyucu veya bir doubleprotect.