AHİT

Chong Gan

Not: Resimdeki Chong Gan. Chong Çince de güçlü etkili kimse Gan ise cesur anlamına gelir.

-Hoşgeldin tatlım. Bende yavaş yavaş gelmeyeceğini düşünmüştüm.

Ducan gerçekten midemi bulandırıyordu. Bugün pazartesiydi. Ve bugün cezamın ilk günü olarak yanındaydım. Sabah Victor gelmiş beni onunla bırakmayacağına dair söylemleri üzerine ufak bir atışma yaşamıştık. Sonrasında her saniye bizi izleyeceğini söyleyerek odamdan çıkmıştı.

Ducan tam saçlarımı eline almak için davrandığında eline iyi bir şamar indirdim. O sırada çarpan bir dolabın sesi ile dolaba döndük. Victor Ducan'a sert sert bakıyordu. Ducan da ona bakıyordu.

Anlaşılan aralarında bir konuşma geçiyordu. Ama benim bundan haberim yoktu.

O sırada Ducan ona pis pis sırıttı. İlk defa Victor'ın bu kadar sinirlendiğini gördüm. Mavi gözleri iyice koyuya döndü. Daha çok gece mavisine. Bu halde bile yakışıklıydı. Hatta çok daha yakışıklıydı. O sırada Ducan suratını astı. Victor ise bana minnettar bir bakış attı. Neler oluyordu ?

Ducan kolumdan tutup beni uzaklaştırmaya başladı.

-Siz orda ne konuşuyordunuz ?

-Beni sevdin mi Jane ?

Yok artık bu da nerden çıkmıştı şimdi?

-Efendim?

-Beni hiç sevdin mi ?

-Artık sevmiyorum ve seni öldürmek için inanılmaz bir ihtiyaç duyuyorum.

-Ona aşık mısın ?deyip tam arkamızda duran Victor'ı gösterdi. Victor'a döndüğümde o da bana hüzünle bakıyordu. Önüme döndüm.

-Seni ilgilendirmez Ducan. Bu onunla benim aramda deyip sınıfa girmek için bir hamle yaptım. Ducan ise hayatının en büyük hatasını yaptı. Beni tutup öptü. Lanet olası midemi bulandırmıştı. Onu ittim. Çok sert bir şekilde. Tam şamar atacakken Ducan'ın yere uçtuğunu gördüm. Bunu Victor'ın yaptığı gayet açıktı. Sorun nasıl bu kadar hızlı gelmişti. Ducan yumruğun şoku ile yere serilmişti. Victor da üzerine çıkmış onu yumrukluyordu.

-Victor dur. Victor !!!

Öyle bir bağırmıştımki Victor hemen bana dönmüştü.

Derhal buraya gel!

Yanıma geldiği an elini tutup onu bir sınıfa götürdüm..

-Derdin ne senin ??

Bu beni çok sinir etmişti. Ben tam iki bin yıldır kendimi koruyordum. Acaba oradan bakılınca iki erkeğin kendisi için kavga etmesinden hoşlanan ,kendini korumaktan aciz bir kıza mı benziyordum ?

-Seni öptü Jane. Seni !!

-E beni öpmüş sanane ? Seni mi öptü sanki.

-Bakıyorum da sende bundan çok hoşlanmışsın.

Hoşlanmış mıydım ?

-Hoşlansam şuan burada seninle durmak yerine onunla işi pişirirdim.

-Onuda yaparsın. Bütün kızlar aynısınız. İki erkeğin olmasından çok hoşlanıyorsunuz. Ve hep kötü erkeği seviyorsunuz. O zaman bana neden ümit verdin Jane. Senin yaptığın..

Onu susturan attığım şamar oldu. Bana resmen fahişe diyordu. Ben ona ne ümit vermiştim ?

Hiç bir şey demedim. Uzun uzun baktım. Gözlerim de ölümüne nefret vardı. Onda ise bir sürü şey. Pişmanlık ,kırgınlık ,öfke ve bilmiyorum değişik şeyler.