AHİT

Ducan...

Nedense hayatımız bebeğin haberiyle değişmeye başlamıştı bile. Bebeğin kendisi gelince neler olacaktı?? Gerçekten merak ediyordum.

Betsy Jordanla Alice'in odasına Johannla Margaret'ın aldığı beşiği yerleştirdi ki bence beşik çok saçmaydı. Çocuk gerçekten hızlı büyüyordu. Buda bizim için bir muammaydı. Biz hepimiz normal insan çocukları gibi 9 aylık doğmuştuk. Acaba ölümsüz olduğumuz için mi bu çocuk böyleydi ?? Bilmiyorduk.

Jordan ve Alice'in odası iyiden iyice değişmişti. Alice'in karnı deli gibi şişmiş Margaret sürekli onunla geziyordu. Okula beşimiz gidiyorduk: James, Jared, Alexis ,Victor ve ben. Ve okulda da birbirimizden ayrılmıyorduk.

-Hadi Jane okula geç kalıyoruz diye sesi geldi James'in. Bugün içimde kötü bir his vardı ve ben okula gitmek istemiyordum.

-Geliyorum Jamie deyip çıktım. Aşağı indiğimde sadece Victor beni bekliyordu.

-Diğerleri nerde dedim.

-Gittiler hadi bizde gidelim dedi ve elimi tutup bizi ışınlandı. Okulda bile elimi bırakmadı.

-Işınlanmamız bitti Vic deyip elimize baktım. Utanarak elimi bıraktı. İşte o anda o lanet sesi duydum.

-Rose??

Olduğum yerde kalmıştım. Kas katı kesilmistim. Arkamı dönmek istemiyordum. Victorsa çoktan dönmüş;

-Burada Rose diye biri yok dostum demişti. Tam elimi tutmuş giderken;

-Yanılıyorsun dostum elini tuttuğun kız benim kızımdı ve adı Rose. Rose Johannalina Michaelson.

Dostumu öyle kindar söylemişti ki Ducan'dan bir daha nefret etmiştim. Arkamı döndüm :

-Ben senin kızın felan değilim Ducan. Ayrıca Jane'i kullanıyorum: sen o iğrenç yarayı bıraktığın günden beri.

Benim korkucak bir şeyim yoktu. Olmamalıydı. Ama delicesine korkuyordum. Victor düşüncelerimi okumuş olucakki elimi daha bir sıkı tuttu.

-Tatlım hala iki bin yıl öncesinde mi kaldın ? Bunları atlattığımızı sanıyordum.

Naptık naptık? Atlattık öyle mi? Hayatım boyunca hiç bu kadar sinirlenmemiştim.

Ama sakin kalmalıydım. Ducan'ın amacı beni sinirlendirmekti. Bense sakin olup ,Ducan neden gelmişti öğrenmeliydim. Derin bir nefes aldım.

-Ne işin var burada Ducan. Yıllar sonra liseyi bitirmeye mi karar verdin??

-Hayır tatlım prensesi öldürmeye geldim tabikide.

Pekala bu kadar açık söylemesini beklemiyordum.

Sadece tek bir göz kapatıp açmasında geçen süre içinde Victor Ducan'ı altına almış yumrukluyordu. Victor gerçekten güçlüydü.

-Victor kalk onun üstünden deyip onu zorla çekip aldım. Ducan da peşinden kalktı. Bana pis pis bakarak:

-Bu sefer prensesi kendine en iyi arkadaş edinme. O güzel vücudunu bir daha oymak istemiyorum tatlım dedi ve güldü. İstemsizce titredim. Elim karnıma gitti. Ducan bana baktı. Gözleri karnıma kaydı ve puf yok oldu.

Ve ben sadece bakakaldım.

Ducan ne zaman bu kadar acımasız olmuştu ?

Ducan gittikten sonra Victor beni sahile ışınladı. Korkudan titriyordum.

-Jane ? Janeee!! deyip beni sarsmaya başladı. Baktım;

-Efendim ? Dedim.

- İyi misin ?