Multimedia da Jane ve Victor var.
Victor'dan..
Kalbim acıyordu. Sanki bir el kalbime girmiş ve Onu ordan söküp almıştı.
Jane önümüz de ki masada ellerini karnının üzerine birleştirilmiş yatıyordu.
O kadar beyazdı ki..
Dokunmaya kıyamadığım beyaz teni beş kat daha beyazlamıştı.
Ben ona yaklaştığımda hızlı hızlı kalkıp inen göğsü şimdi hareketsiz öylece duruyordu.
Jane ilk geldiğin de Margaret o iki sözü söylediğin de Johann çıldırmıştı.
Johann..
Sakinliğini sadece bir kere bozmuş Johann.
Bütün eşyaları parçalamaya başlamıştı.
James dışarı kaçıp gitmiş Jared ise Faye'in kucağına yatıp hüngür hüngür ağlamıştı.
Jordan ise öylece durmuştu.
Sadece bakmıştı.
Benim gibi.
İkimiz de biliyorduk ki en çok acıyı sessiz kalanlar yaşar.
En büyük acıyı güçlü duranlar çeker.
İçim yanıyordu.
Jane'i öylece yatarken görmek kalbimi acıtıyordu.
-Aahhhhh!
Oswald'ın attığı büyük bir yumruk ile hepimiz oraya dönmüştük.
Kendini suçluyordu. Jane geldiğinden beri ağlayıp kendini suçluyordu.
Ben bile ağzımı hiç açmamışken ona bunu yapmamasını söylemiştim.
Ama dinlemiyordu.
Onun yerinden hangimiz olsak böyle suçluluk yaşardık. Beş saat geçmişti Jane geldiğinden beri.
Onu sadece masaya koymuş öylece onu izliyorduk.
Saat sabahın 4.49'uydu. Güneş hala doğmamıştı. Ama birazdan doğardı.
Chin Sun Oswald'ın kanayan elini tutup ona sarılınca içim burkuldu.
Ben artık kimseye sarılamayacak mıydım?
O an da gelen siren sesleri bütün düşüncelerimi böldü.
Sesler öyle acı doluydu ki hepimiz korkuyla Emilian'a baktık. En sonunda ben konuştum.
-Neler oluyor Fortune?
Emilian Jane'in başından yavaşca kalkıp sirenleri dinledi.
-Savaş başladı. Alex saldırıyor. Herkes Jane'in dediği askerlerin başına.
Bir anda kelimeleri idrak edemedik. Savaş mı başlıyordu? Bu çok ani olmuştu. Ama Alex'den de başka türlüsünü bekleyemezdik.
Herkes aceleyle dışarı çıktıktan sonra kendime Jane ile vedalaşmak için bir süre tanıdım.
-Savaş başladı güzelim. Sanırım yanına geliyorum.
O ise hareketsiz yatıyordu.
Yanına gidip alnına , buz tutmuş alnına bir öpücük kondurup çıkmak için arkamı döndüğüm de acı ile alınan bir nefesle arkamı döndüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AHİT
FantasyPekala bu kadarını beklemiyordum. Evet biraz bekliyordum ama hayır bu kadarını değil ; -Sanırım yanlış yaptık Jordan. Beni algılayan kardeşim kafa salladı; -Hep beraber gelmemeliydik ama artık çok geç .Devam edin !! -Onlara kardeş olduğumuzu söyley...