AHİT

Oda Hapsi

Oda hapsimin altıncı günü inanılmaz acı çekmeme neden oluyordu. Altı gündür yemek yememiştim. Tabi arada Betsy tarafından gönderilen küçük turtaları saymazsak ki ben saymıyordum. Şu an o kadar açtım ki bir oturuşta bir fili yerdim. Aslında kaçmak benim için problem değildi. Yıllardır sürekli ceza alıp aynı odaya konmuştum. Tabiki onların göremeyeceği şekillerde akıl oyunları ile dizayn ettiğim bir kaçış yolum vardı.

Bu oda bizim hapis odamız. Kardeşlerimiz arasında belirli kurallar var. Bu kuralları bozan yada insanlara zarar veren yada kurulca toplanılıp salakça bir şey yaptığına karar verilen kişi bu oda da hapis tutulur. Eh ışınlanabildiğimiz için bu size garip gelebilir. Ama bu oda içindeyken hiç bir özel gücümüzü kullanamıyoruz. Bu da gücümüzün bizi yönetmemesi için yaptığımız bir şeydi.Gücün şehveti çok farklıdır.Eğer bu cezalar olmasa böyle olabilir miydik merak ediyordum.

İlk gün Jared beni götürdükden sonra kallavi bir dayak yemiştim. Bir kaç hüzme içime girip çıkmıştı. Sonrasında baygın halde odama taşındım. Kapımda nöbetçim hep duruyordu. Odada cam namına bir şey yoktu. O yüzden tek giriş kapıydı. Daha doğrusu bizimkiler öyle sanıyordu. Benim özel bir çıkışım vardı. Yıllardır oradan kaçıp gezip gelirdim. Ama canım bunu yapmak istemiyordu. Zaten bir kaç saat sonra cezam bitiyordu.

Herşey çok garip gelişmişti. Önce koruyucuyu bulduğumuzu sanmış, sonra onun koruyucu değil prenses olduğunu anlamıştık. Salak James ise kıza deli gibi aşık olmuştu. Ardından Victorın koruyucu olduğunu öğrenmiştik. Şimdi evimize taşınmışlardı. Cidden daha ne olduğunu anlamamışken Jordan'ın derdi neydi??

Bundan yüz kadar yıl önce bir koruyucu bulduğumuzu sanmış onu eve almıştık. Koruyucu sandığımız kişi aslında Emilianın ajanı çıkmış ve Ahit i çalmaya çalışmıştı.

Aynı şeyin olmasına izin veremezdim. Bu yüzden çıkınca ikisinden de gözünü ayırmayacaktım.

°°°

Bir kaç saat sonra kapım açıldı. Uyuyakalmıştım. Johann içeri girip beni dürtü.

-Hadi küçük munzur cezan bitti.

-Sonunda buna sevindim deyip bir çığlık attım. Johann ise buna gülüp ;

-Eh tabi bu sefer kaçmadın senin için zor oldu.

Dediğinde ağzım beş karış açık ona bakıyordum.

-A.. Ama sen ner...

-Banyo dolabındaki küçük çıkışını mı ? Hadi ama tatlım herkesi kandırabilirsin ama beni asla. deyip bir öpücük kondurdu. Tam kapı da dönüp bana baktı.

-Odayı çok sevdiysen Jordan a söyleyim bir hafta daha koyar cezana dediğinde koşa koşa çıktım odadan. Kendi odama girmeden önce Johann'ın kıkırdadığını duydum. Onu güldürmek çok hoşuma gidiyordu. Ama odada dedikleri aklıma gelince içimi donduran bir şeyler hissettim.

Hadi ama tatlım herkesi kandırabilirsin ama beni asla...

Nedenini anlamasamda Johann'ın bu sözleri beni çok ürküttü.

°°°

Multimediada Betsy var :)