AHİT

Büyüme.

Annabell adını hepimiz benimsemiştik ve inanılmaz bir biçimde ona yakışmıştı bu ad. Alice-Jordan, Margaret-Johann çifti bebekle ilgileniyordu. Bizde onların mutluluğunu bozmamak için henüz Ducanı söylememiştik...

Annabell inanılmaz biçimde büyümüştü. Üç yaşındaki bir çocuk gibi hareket ediyor diğer dördü de ona gülüyordu. Bizde beşimiz onları izliyorduk. Victor beni dürtüp gülümsedi.

Bebeğin doğma evresi boyunca hiç görüşememiştik. Ve anlamadığım bir biçimde onu özlemiştim. Bende ona gülümsedim.

-Bize artık geri kalan hikayeyi anlatsanız. Dedi Victor o an Jamesin kollarındaki Alexisin acıyan bakışlarını gördüm. Jamese dönüp :

-Anlattın mı dedim sinirli bir şekilde.

Özür dilerim Jane dedi. Bu çocuk artık sinirlerimi bozuyordu. Hayır abicim sevgilisiniz siz işiniz gücünüz yok beni mi konuşuyorsunuz?Victora dönüp :

-Bana bir yemek sözün vardı. Neden yemek yerken bana sorularını sormuyorsun? Hem ben çok açıktım. Deyip karnımı ovuşturdum. Bu hareketime Victor kıkırdadı. Jared ve Alexise gidip onları öptüm. Jamesi öpmeyince:

- Jane yapma diye Jamesin sesini duysamda ona dönmedim.

-Ona neden kızıyorsun. Onlar artık sevgili ve James hayatını gizlemiyor yapması gereken de bu dedi.

Biliyordum ama.. Sanırım kıskanıyordum. Ona dönüp şakasına koluna vurdum:

-Sizi özlememişim bay çok bilmiş deyip kıkırdadım. O da beni tutup yere çekti. Sonra ona vurup üstüne çıktım.

-Jane 1- Victor 0 deyip kahkaha attım. Tam kahkahama devam ederken beni tutup yere bastırdı. Sadece bir kaç santim üzerimdeydi.

-Victor 2-Jane 1 bu yüzden galip Victor ve bunun üzerine onun istediği şey yenilecek. Dedi.

-Ama ben pizza istiyordum. Deyip dudak büzdüm. Uzunca gözlerime baktı. Gerçekten güzel gözleri vardı.

-Ne tesadüf bende deyip beni güldürdü. Bu çocuk cidden çok tatlıydı.

°°°

Pizzacıya geldiğimiz de Victor gerçekten çok eğleniyordu. Bir büyük boy pizzayı yemiş ikinciyi istemiştik.

-Sen harbi açmışsın be. İki bin yılda dünyayı yemediğine şükretmeli dedi. Bende şakasına ayağına vurup kıkırdadım.

-E anlat bakalım bay çok bilmiş dedim. Niye dedim onu da bilmiyorum.

-Önce sen. Artık bu konuyu konuşmamız lazım. Tehlike yanımızda ve ben her şeyi bilmek istiyorum. Yüzü ciddi bir ifade almıştı. Anlaşılan güzel gecemiz burada sonlanmıştı. Bende bu yükü bir an önce üstümden atmak istiyordum.

-Pekala sor bakalım dedim. Tam pizzacı kız gelip pizzalarımızı koyarken. Sonra Victora dönüp :

-Başka bir arzun var mıydı tatlım ? Dedi. Kız tam bir flörtözdü ama beni asıl şaşırtan Victorın da öyle olmasıydı.

-Teşekkür ederim tatlım istersek söyleriz deyip kıza göz kırptı. Seni gidi pis sapık. Ardından kızın kıvıra kıvıra gitmesini izledi. Ayağına okkalı bir tekme attım.

-Noluyo be diye küçük bir feryat çıktı ağzından. Ben bir şey demeyince:

-Eh kıskandığını anlamam için beynini okumama gerek yok dedi. Gevrek gevrek gülmesine sinir olmuştum.

-Seni kıskanmıyorum maymun suratlı dedim.

-Öyle mi evden çıkarken o maymun suratın aslında çok tatlı olduğunu düşünmüştün dedi. Üçüncü tekme yine aynı yere :

- Jane şunu yapmaya son ver canım acıdı.

-Sende beynimi okumaya son ver dedim.

-Tamam tamam artık devam edelim. Hadi pizzanı ye küçük obur.

Pizzadan bir dilim daha aldım. Hala doymamıştım.

-Şimdi Emilian Ducanla beraber Emilyi öldürdü değil mi ?

-Hayır. Emilian Emilyi öldürdükten sonra Ahitten kovuldu. Ardından Ducan kral ve kraliçenin tek çocuğu kaldı. Her şey onun üstündeydi. Ama o da bir dönekmiş. Ahit onların yüzünden yıkıldı.

-Nasıl oldu ? Hem koskoca şehir nasıl yıkılabilir ki ?

-O zamanlar biz şu an gördüğün astroları bilmiyorduk. Emilian bir gün onları toplayıp Ahite girdi. Herkesi öldürdü. Her şeyi yakıp kül etti.

-Bu kadar büyük korunan bir krallığa elini kolunu sallayarak nasıl girdi ?

-Elini kolunu sallamadı. Ducan onu içeri aldı. Dedim lütfen daha fazla bir şey sormasın. Bütün acı hatıralar geri dönmüştü.

-Nasıl oldu bu olay dedi. Peki yalan yok sakın yalan yok. Ama gerçeği saptırabilirim.

-Ducanın düğün günüydü. Prenses sanılan bir kızla evleniyordu. Kızın gözleride amestisti. Halk onu istiyordu eğer o kız ametist çocuklar doğurursa kurtulacaklarına inanıyorlardı. Bütün halk büyük bir kutlama yapıyordu. Yenilmiş içilmiş ve sarhoş olunmuştu. Hiç bir hazırlığımız yoktu. Ducan Emilianı içeri aldı. Emilian herkese ders olsun artık prensese bağlanmasınlar diye Ducanla evlenicek olan kızın karnını oydu.

-Bu ne tür bir psikopat neden karnını oydu ?

-Çünkü Ducan herkese kızın hamile olduğunu yeni bir prenses olacağını söyleyip onlara umut verdi. Aslında böyle birşey yoktu. Halkı buna inandırdılar. Kızı da kandırmıştı halkı da böylece Emilian ile halka büyük bir ders verdiklerine inandılar.

-Sonra ne oldu?

-Bütün Ahit halkını öldürdüler. Geride tek bir insan bile kalmadı. Bizide öldürdüler. Ama Tanrılar onların yaptıklarını durdurmak için bizi geri yolladılar. Neden bizi seçtiler bilmiyoruz.

-Peki Emily ? Senin onunla ne alakan vardı.

İşte bu soru canımı çok yakmıştı. Hala dün gibi hatırladığım kabusum yeniden göründü. Karşımda elinde meşaleyle Emilian ve direğe asılmış Emily. Onu kurtarmam için yalvarıyordu. Ama ben ona yetişemeden..

-Jane dedi Victor beni sarsarak. Dalmıştım.

-Emily.. O.. Benim en yakın arkadaşımdı ve ..

-Emilian onu senin gözün önünde öldürdü. Bu sefer aklımı okumasına sevinmiştim. Anlatabileceğimi sanmıyordum.

-Ducan ve Emilian da seni oradan mı tanıyorlardı ?

Ve işte bir lanet soru daha :

-Hayır dedim sadece. Uzun uzun bana baktı. Bende açıkladım.

-Ducanın o gece evleneceği kız..

-Şu hamile diye yalan söyleyip karnını deştikleri kız mı ?

-Evet. O kız benim.

Victorın masmavi gözleri kocaman açıldı. Yüzünün rengi bir kaç kat beyazladı. Ağzını açıp bir şey demeye fırsat kalmadan :

-Sana o geceyi unutturucam tatlım. Yeni bir düğün yapmaya ne dersin ?

Ducanın sesiyle olduğum yerde kaldım. Kalbim deli gibi atıyordu. Arkamı döndüğümde ise kalbime motor takmışlardı sanki. Ducanın yanında biri daha vardı .Ağzımdan sadece tek bir kelime çıkabildi.

-Emilian ?