||Reven Maria Potter||

Otuz İki

Göl kenarında ağaçların girilmesine izin vermeyeceği bir kenarda büyük bir piknik örtüsü üzerinde oturuyordu Harry. Aralık ayıydı belki ama hava güneşliydi hâta sıcaktı.

Harry hemen yanında duran arkası dönük kıza baktı. Bu Reven'di. Saçlarını salmıştı. Yavaşça Harry'ye döndü. Harry'nin gözlerinin içine bakıp gülümsedi. Dip dibelerdi.

"Harry" dedi Reven fısıldama gibi çıktı sesi.

"Hmm?"

"Biliyormusun sana hiç küsmedim. Kızgında değilim" Dedi Reven aynı şekilde.

Kollarını Harry'ini boynuna doladı. Bu cilveli hareketler Reven'le hiç uyuşmuyordu.

"Sizi duydum beni sevmediğini söyledin" dedi Reven sahte bir üzüntüyle. Yüzünde sahte bir somurtma vardı.

"Yoksa ben güzel değil miyim?" Dedi cilveli cilveli.

Harry hemen yüzünü olumsuz anlamda salladı.

"Çok güzelsin" diyebildi

Reven sırıtı. Harry'nin kulağına yaklaştı. Yavaşça bir öpücük kondurdu. Harry'nin tüyleri anlık diken diken oldu.

"O zaman beni seviyorsun değil mi?"

Harry olumsuz anlamda homurdandı. Reven bundan hoşlanmamış gibi tekrar sordu.

"Beni seviyorsun değil mi Harry? Aşkım karşılıklı değil mi?"

"Aşkın mı?" Dedi Harry

"Evet Harry aşkım. Sana olan aşkım karşılıklı değil mi?"

Harry elleriyle nazikçe boynunu Reven'in kollarında kurtardı.

"Hayır, Reven bu yanlış" dedi Harry

Reven kullağından uzaklaşıp yüzüne baktı.

"Değil Harry. Yanlış değil" dedi Reven biraz önceki gibi fısıldıyordu.

"Benim için Boris neyse sende o'sun" dedi Harry

"Senden hoşlanıyorum" dedi Reven

"Hemde deliler gibi, hiç mi şansımız yok?" diye devam etti.

Reven kollarını Harry'nin boynuna dolamak için hamle yapmasıyla Harry onun ellerini tutup indirdi.

"Reven olmaz dedim sen benim kardeşimsin" dedi Harry, Fakat Reven onu dinlemiyor gibiydi.

"Harry" dedi Reven ince bir sesle.

"Senden hoşlanıyorum" diye devam etti.

Bir anda Harry gözünü açıp yataktan doğruldu. Yanındaki Ron ona gözlüğünü uzatı. Ne rüyaydı ama?

"Dostum ne görüyordun öyle. Reven diyordun başka birşey demiyordun" dedi Ron

"Ne?"

"Reven'in adını sayıklıyordun arada bir bağrıyordunda" dedi oda arkadaşı Neville Longbottom.

"Ne güzel(?)" diye homurdandı Harry.

...

O gece uyumayan bir çiftse Slytherin yatakanelerindeydi. Reven kuşkulanmış ve Cedric'in peşine Conopus'u takmıştı. İçi hiç rahat değildi.

"Siz Hogwarst'tan çıktıktan 10 dakika sonra Cedric'te Hogsmeade'e gitti. Adımı adımına takip ettim ve..."

Conopus bir süre duraksadı. Çekingen bir tavrı vardı zaten en başından beri. Kelime seçiyor gibiydi.

"Söylesene!" dedi Reven sinirle.

Conopus, Reven'in ona patlamasını istemiyordu ama onu incitmek'de istemiyordu.

"Bir Cafe'ye girdi" dedi

"Cafe küçüktü eğer girsem beni farketmemesi imkansız olurdu" diye konuşmasını bitirdi.

"Ne bok yiyor bu?!" Diye gürledi Reven

Odadaki cam patladı birden. Tuzla buz olmuştu. Conopus asasını oraya doğrultup camı eski haline çevirdi.

"Beni ne sanıyor bu?" Diye odada dolaşmaya başladı.

"Eğer beni aldatırsa onu öldürmekten beter ederim" diye tekrardan gürledi.

Bir an Reven durdu gözlerini kapatıp tek elini anlına götürüp okşamaya başladı.

"Sakinleş Reven sakinleş" dedi kendi kendine.

Yarım Ruh kafasının içinde kahkaha atıyordu.

"Sus!" diye bağırdı Reven. Conopus yerinden sıçradı.

"Benden kurtulmak için bana bir beden bulursan belki" dedi yarım ruh.

"Ölmeye ne dersin?" Dedi Reven dalga geçer gibi.

"Bu vücut ikimizin ama kontrol bende ikimizede kıyarım"

"Yapamasım" dedi yarım ruhu.

"Denemek istermisin" dedi Reven

Yarım ruhundan ses geledi.

"Bende öyle düşünmüstüm" dedi Reven.

Conopus ise Reven'in bu tartışmasını sanki normalmiş gibi dinliyordu. Reven ona bir bakış attı. Sanki biri onu geri itmiş gibi düştü. Kendini sandalyede otururken buldu bir anda.

"Gözünü dört aç Conopus!" diye gürledi.

"Fevri davranıyoruz" dedi Conopus

"Nasıl davranacağımıza ben karar veririm" dedi Reven