||Reven Maria Potter||

Altmış Bir

Maria günahının farkındaydı. Daha doğmamış bir masum'un kanına girmişti. Bu yaptığı kötülükten pişman olup tövbe etmesi gerekirdi. Fakat o kızı için yapmıştı. Kızının iyiliğini düşünmeye mecburdu. Yıllardır Reven'ini kraliyet ailesine sokabilmek için uğraşmıştı. Kral Tomas'ın, saray çalışanların dahası bütün dünyanın kızına ettiği hakaretleri duymamazlıktan gelmişti. Kral Tomas'ın "Kimden olduğu belli bile olmayan" sözleri uyutmazdı bazen onu.

Konu kızı olunca bu sözlere bile razıydı. Birbirlerinden başka kimler vardı ki bu sefil dünyada? Paraları vardı, şöhretleri vardı, güçleri vardı belki ama hiç mutlu değillerdi.

Lily ve Molly'le kıyaslamadan edemedi kendini. İkisindende daha zengindi, daha güzeldi, soyluyluydu bir kere, çağının en zeki cadılarındandıda. Fakat ikiside ondan daha mutluydu. Maria neden onlarda daha mutlu değildi.

İyi bir evlilik yapmıştı. Tüm İngiltere'nin en yakışıklı adamlarından biriyle evliydi. Sirius onu el üstünde tutuyordu. Fakat Sirius ne yaparsa yapsın Maria, James'ın tek lafıyla ondan vazgeçebilirdi.

Hastaneden kaçıp yıllardır gitmediği bir kilisenin bahçesinde düşündükleri yuzünden kendinden iğrendi bir an. Evli bir kadın olarak evli bir adamı hayal ediyordu. Aptaldı çünkü. Düşmanlarına gelince tilki olan kadin duygularina gelince bir aptaldan başla birşey değildi.

"Papaz efendi sizi bekliyor" diyen Rahibeye bakmadan edenedi Maria

Oturduğu bankta kalkıp Rahibe'nin ellerini tutu. Gözlerine bakıp derin bir nefes aldı. Kızı yaşındaydı nerdeyse.

"Masumiyetini hiç bir zaman kaybetme. Bir kez kötü olursan inan bana devamı geliyor"dedi Maria

Genç kızın elini bırakıp Papazın odasına doğru yürümeye başladı.

"Kötülük, günahlar insanların vicdanın ve kalbini körertir efendim. Tekrar huzur bulmak istiyorsanız tövbe edin. Tanrı bağışlayıcıdır" dedi Rahibe

Maria arkasından kalan Rahibe'ye. "Dinine bile inanmıyorum" demek istesede susmayı tercih etti.

Papazın odasına gidip odadaki küçük dolaba girdi. Siyah perdeni arkasındaydı papaz. Birkaç saniye sesizlik kaldı.

"Günahın çok mu büyük?" Dedi Papaz

Maria yeniden konuşmadı.

"Merak etme evladım. Tanrı bağışlayıcıdır"

"Benimkini bağışlarmı bilmem Papaz efendi" dedi Maria

"Maria?"

Maria Papazla arasındaki perdeyi araladı. Artık yüzyüzeydiler.

"En son bu kiliseye geldiğimde siz daha Papaz değildiniz. Sıradan bir din adamıydınız"

"Hatırlıyorum" dedi Papaz

"James Potter'la ettiğin zina yüzünden hamile kaldığında gelmiştin"

"Günahı iyi çıkaramadın. Yine günah gelip beni buldu"

"Günah benim değil senin sen pişman değilsin ki zina ettiğine"

"Bu seferki günahım başka" dedi Maria

"Nedir?" Dedi Papaz

"Ben... Ben bir masuma kıydım-"

"Ne!!" Diye lafını böldü Papaz

"Daha bitmedi... Sonrada bebeğimi düşürdüm... Benim sonum ne olacak Papaz efendi söyle"

"Dua et af dilen Maria. Senin günahların çok... Bu gidişle ne bu dünyada ne de diğer dünyada sana huzur yok. Cehennem ateşlerinde yanmasan iyidir"