||Reven Maria Potter||

Altmış Altı

İki kardeş tüm günlerini eğlenerek geçirmişlerdi. Genel olarak kaymak birasıyla birlikte Bertie Botts'un Bin Bir Çeşit Fasulye Şekerlemelerinden yemiş ve eski günler hakkında konuşmuşlardı. Reven gerçektende arada böyle kaçamaklar yapması gerek olduğun anlamıştı. Derslerine o kadar yoğunluk veriyordu ki kendine zaman ayıramamıştı. Çalkantılı ilişkiside hayatındaki bir baska sorundu. Harry defalarca ona "neden ara verdiklerini" sormuştu. İlk başlarda cevap vermesede en sonunda.

"Ensemdeki yılanı hareket ederken gördü"

Gibi bir yalan uydurmuştu. Harry pekte tatmin olmasada yinede pek kurcalamadı. İki genç yavaş adımlarla Hogwarst'a doğru yürüyorlardı. İkiside onları kapıdan bekleyen ebebeyinlerinden haberdar değildi. Profesör McGonagall'la beraber saatlerdir kapıda bekliyorlardı. Özellikle Maria ve James çok endişelilerdi.

"Nerdesiniz siz?" Diye böğürdu McGonagall iki kardeşi görür görmez.

Harry çekingen bir hâle bürünürken Reven umursamazca kapıya doğru yürümeye devam etti. Yeterince yaklaştıklarında Lily hızla oğluna koşup sarıldı. Onu öylesine merak etmişti ki ağlamamak için kendini tutmuştu.

Ondan daha çok endişelenen kişiyse Maria'ydı. Aklı çıkmıştı, Reven'in bu aralar pskolojisi o kadar bozulmuştu ki kendine birşey yapmasından korkuyordu. Saç yolmak ya da kendini çizmek değil bu daha ağır bir şeylerdi.

Kızına bir adım yaklaştı. Yaşarmış gözleri kızının vafız annesininde ona bir adım yaklaştığını gördü. Tam bir adım daha yaklaşıcakken Reven eliyle onların durması için işaret yaptı.

"Sizi hiç çekemiyeceğim" dedi hiç suratlarına bakmadan.

İkisinin arasından sıyrılıp geçti. McGonagall bile şaşırmıştı bu tavra. Özür dilemesini falan bekliyordu. James Potter kızının bu saygısız tavrını hiçmi hiç beğenmemişti. Binaya giren kızının arkasından gitti.

"Reven" diye seslenip kızını durdurdu.

Reven bıkmış bir tavırla arkasını dönüp James'a baktı. Bu adam bu aralar neden onunla bu kadar ilgiliydi ki? Lily mi istemişti acaba? Gerçi hiçte samimi gelmiyordu Reven'e. Arkasındaki adama dönüp konuşmasını bekledi lakin bu adam aptal gibi suratına bakmakla yetiniyordu.

"Ne var?" Dedi sesini bastırarak.

"Şey...Annene bu şekilde davranmamalısın. Seni ne kadar merak ettiğini biliyor musun?" Dedi James

"Bu sizi ne ilgilendiriyor? Yoksa anneme karşı ilgi mi duyuyorsunuz?" Dedi Reven

"Hayır, asla..." dedi bir çırpıda James.

Yanlış anlaşılmak istemiyordu ama durumlarda pek buna müsait değildi.

"Bakın Lily'e ve Remus'a bana karşı iyi oldunuzu söylerim. Benden zerre kadar hoşlanmadığınızı görebiliyorum lütfen sanki çok umunuzdaymışım gibi davranmayın"

Arkasını dönüp gitmek istedi Reven fakat James onu yine durdurdu. Onu birisi istedi diye umursadığını düşünmesini hiçmi hiç istemiyordu.

"Bakın Mr.Potter... Benden ne istiyorsunuz? Neden bana iyi davranıyorsunuz? Neden aile ilişkilerime karışıyorsunuz? Kimsiniz siz?" Diye böğürdu Reven.

James'ı orda bırakıp Slytherin ortak salonuna gitti. Sinirle soluyordu taki sevgilisini görene kadar. Sevgilisinin yanında yine o kız vardı. Kız balköpüğü rengi saçlarıyla oynayıp sevgilisine birşeyler anlatıyordu. Bu sefer herzaman ki gibi arkadaş grubu içinde değillerdi ikisi yanlızdı. Reven kalbinin acısına dayanamıyordu. O kızı öldürmek için canını bile verebilirdi.