Yürek Ateş-i

Sarhoş?

"Şikayetim var, cümle yasaktan. Dillerimi hakim bey bağlasan durmaz."

Mehmet Erdem.. -Hakim Bey!

●●●●●

Arkan - Lan... Ardil ben seninle ne edeceğim ya?

Dedi ayakta zor duran bedeni tutarak, bara gelmişler birde çok içmişlerdi. Daha doğrusu aşırıya kaçan Ardil idi, dostlarıyla birlikte gelmiş olan Sayraç ise dik dik Arkan'a bakıyordu. Kesinlikle bu durum sinirine dokunmuştu, Ardil ise bundan haberizce kuzenine tutunmuştu. Başı dönüyordu, midesi bulanıyordu, kusacak gibiydi.

Ardil - Sağlam başım dönüyor yanlız.

Arkan - Eve gidiyoruz, al ceketini!

Diyince kuzeni uslu çocuklar gibi ona uymuş sonra da birlikte çıkışa yol almışlardı. O sırada çalan telefonla kuzenini bırakmadan cebinden çıkarıp kim diye bakmıştı. Arayan babasıydı, hemem aramayı cevaplamıştı. Ha birde onlara selam veren korumalara kısa bir bakış atmıştı. Bu selam ona değil Ardil'e gibiydi çünkü o bu bara ilk defa geliyordu.

Ferman B - Oğlum siz nerdesiniz?

Arkan - Senin bu yeğenin var ya baba, bir gecede anamı ağlattı. Sarhoş bu!

Ferman B - Gezeceğiz demediniz mi? Ne sarhoşluğu oğlum?

Arkan - Yeğenin dedi, bende sandım ki abartmayacak. Kabul ettim ama gel gör ki tozuttu, abartı.

Ardil - Pis ispiyoncu!

Dedi ona vurarak, göğsüne vurmuş ve bu biraz acı vermişti. Arkan buna rağmen onu bırakmayıp tutmaya devam etti.

Arkan - Duydun demi baba, konuşurken bile kelimeler kayıyor. Birde bana vuruyor.

Ferman B - Eve gelin, bu arada sen iyi misin? Eğer sarhoşsan sizi almaya geleyim, birde kaza yapmayın.

Arkan - Iyiyim ben, en çok içen yeğenindi. 

Ferman B - Ne diyim hayırlısı olsun, artık babası ayıltmakla uğraşır... Mecnun seninki sarhoşmuş!

Diyerek aramayı kapatmıştı, Arkan ise kuzenini arabaya bindirip şoför koltuğuna binmişti. Kemerini taktığı sırada onun takmadığını fark edince şunu söylemişti.

Arkan - Ardil kemeri tak!

Ardil - Tahminen yolda kusarım, arabanı kirli görmek istemiyorsan zorlama beni!

Arkan - Tamam, bu arada fobini babana de!

Ardil - Görürsem söylerim.

Dedi yerinde kayarak, kesinlikle bu alaylı bir konuşmaydı çünkü söylemek istemiyordu. Ama bir o kadar da her an ağzından kaçıracak gibiydi.

Gökkurt Malikhanesi

   Mecnun B - Dur düşeceksin.

Dedi onu koltuğa oturtarak, Arkan ise sessizce boş bir yere oturmuştu. Azar yiyeceklerini çok iyi biliyordu ama bu olay tahminen Ardil kendine gelince olacaktı. Geldikleri andan beri abisini inceleyen Cesur'sa hemen konuşmuştu.

Ces - Abime ne oldu?

Mehmet B - Abinin kafası güzel, birşeyi yok.

Ces - Ha?

Mecnun B - Ardil iyi misin? Hiç kustu mu?

Arkan - Hayır, birde babamla konuşurken ve arabaya binerken konuşuyordu. Ama sonra sessizleşti, konuşmuyor.