Yürek Ateş-i

Asla asla deme!

Akşam 10.28.
Mehmet Bey'in ev.

    Mecnun Bey ve Ferman Bey gelmişti, daha doğrusu Mecnun Bey gelmeye çekinmişti de onu Ferman Bey getirmişti. O anda anahtar sesi gelince üçlü salonun çıkışına doğru bakmıştı, Ardil ile Arkan gelmişti. Gezmekten yorulmuşlardı ama eğlenmişlerdi de... Ikili salona girince Mecnun Bey ile Ferman Bey'i görmüşlerdi. Mecnun Bey hemen kalkarak Ardil'e sarılmıştı ama bu defa hiçbir karşılık yoktu. Oğlu sadece put gibi duruyordu, babasına kızgın vede kırgındı. Bunu fark edenler ne diyeceğini bilememiş, Mecnun Bey'se oğlundan ayrılmak zorunda kalmıştı. Gözleriyse hafiften dolarken Ardil ilk defa bu durumu umursamamıştı.

Mecnun B - Bana kızgın olduğunun farkındaydım, çok özür dilerim.

Ardil - Niye geldin?

Mecnun B - Sende oğlumsun, görmek hakkım.

Ardil Gökkurt!

    Duydunuz demi? Bende onun oğluymuşum ve beni görmek hakkıymış. Acaba sevgili babam bugüne kadar nerdeydi, ben o zamanlar babamın neyiydim? Kimdin ben, neden 1 ay içinde 1 kez olsun gelmedi? Onu yoran şey neydi de bana gelmedi?

Mecnun B - Bana o gözlerle bakma!

- Nasıl bakıyormuşum?

Mecnun B - Iğrenir gibi, inanmaz gibi bakıyorsun yavrum. Ne olur bana bunu yapma!

- O zaman izin verme!

Mecnun B - Tamam özür dilerim, ne yapmam gerekiyor.

- ALLAH AŞKINA BANA MI SORUYORSUN? SEN BABA DEGIL MISIN? ŞU CESUR'UNA VERDIĞIN SEVGIDEN BANA DA VER.

Mecnun B - Bağırma sesin kısılır.

    Sinirden ağlamama az kaldı, bu adam benimle dalga mı geçiyor. Konu bağırma sonu ses kısılma mı? Sayende geçmişe döndüm baba, ne olursun bana sırt dönme!Yine evim barkım yok gibi hissediyorum. Annem gibi sende beni terk ettin, ilk fırsatta geri plana attın. Bu 1 ay belli ki sana fırsat olmuş, sen benden soğumuşsun. Yada ben senin için asla evlad olmadım, tahminen beni hâlâ ölü olarak görüyorsun. Yoksa niye o boş mezara ziyaret diye gidesin ki? Neden benimle DNA testine girmeye cesaret edemeyesin ki? Niye bana bunu yapıyorsun, burdayım be görmüyor musun?

Mecnun B - Ne düşünüyorsun bilmiyorum ama yemin ederim ki ben böyle olsun istemedim.

- Aramadın bile, birde alay eder gibi sabah arıyorsun. Akşamına da geliyorsun, söylesene baba bugüne kadar nerdeydin yoksa Cesur'dan bana zaman ayıramadın mı?

Mecnun B - Deme öyle!

Dedi ikazla, yavaş yavaş kızıyordu. Peki haklı mı? Kızmakta haklı mısın baba, söyle bana niye aramıza mesafe koydun? Niye 1 kez olsun beni aramadın yoksa kontörün filan mı yoktu?  Başkalarından aramaya mı utandın? Peki ya niye gelmedin baba? Araban mı yoktu yoksa taksiye binecek paran mı yoktu? Gelmemek - aramamak için ne gibi bir bahanen vardı?

- Doğruyu söyle bana, senin gözünde Cesur kadar yerim yok mu? Ben senin için hâlâ o mezarda ki bebek miyim?

Mecnun B - Ardil'im.

- Baba bak eğer hâlâ yaşadığımdan yana şüphen varsa veya beni istemiyorsan gidebilirim. Yemin ederim birdaha da gelip seni rahatsız etmem, karşına çıkmam. Ben zaten sevilmemeye alışkınım, bil ki bunu da sorun etmem. Soyadınızdan da çıkarım, inan ki yüzsüz gibi taşımaya devam etmem.