Yürek Ateş-i

Para Meselesi

4 hafta 3 gün sonra...

Fatih B - Mecnun onu gidip baksan mı çünkü günlerdir yok ve telefonu bile açmıyor.

Evet Mecnun Bey onu aramıştı lakin açmıyordu, meşgule atıyordu. Yada onun aradığı anlarda biriyle konuşuyordu, bu yüzden de konuşmak nasip olmamıştı. Kaldığı evse tam olarak nerde bilmiyorlardı, tabi sesi de çıkmayınca yavaştan korkmaya başlamışlardı. Şimdiyse Gökkurt ailesi sabah kahvaltısını yapmaktaydı. Onun sözüyle de hepsi Mecnun Bey'e bakmıştı. O ise derin bir nefes alıp şunu söylemişti.

Mecnun B - Kaldığı evin nerde olduğunu bir bulayım, zaten yanına giderim. Çünkü arasamda açmıyor, zamanında ben sizden nasıl kaçtıysam o da şimdi benden kaçıyor.

Dediğinde evin içini hüzün sarmıştı, o ise tabağındakilerle oynarken yeniden konuşmuştu.

Mecnun B - Sanırım bana karşı beddua ettin baba yoksa niye böyle olsun ki?

Fatih B - Mecnun ben sana niye beddua edeyim yavrum, neden yapim? Hem hangi baba evladına beddua edebilir ki?

Dedi şefkatle oğluna bakarken, o anda Mecnun Bey tam konuşacakken çalan telefonuyla hepsi ona bakmıştı. O ise cebinden çıkarıp kim diye bakınca Ardil'im ismini görmüştü. Bu yüzden de hemen açmıştı.

Mecnun B - Nerdesin sen?

Diyince aile heyecanla ona bakmıştı çünkü Ardil'in aradığını anlamışlardı. Ardil ise derin bir nefes alıp şunu söylemişti.

Ardil - Adana!

Mecnun B - Nerde, nerde?

Ardil - Adana/ Kozan .... Habersiz gittiğim için özür dilerim ama bir türlü staj işimi halledemedim bende buralara gelmek zorunda kaldım. Özür dilerim baba, habersiz oldu ama söz 2 hafta içinde orda olurum.

Mecnun B - Aradığımda niye açmadın, hem bana niye demedin belki bende seninle gelirdim.

Ardil - Baba okul çoktan açıldı ve benim hâlâ staj yerim yoktu, mecburdum.

Mecnun B - Buldun mu peki?

Diyince hepsi dikkatini ona vermişti çünkü neyden bahsettiğini merak etmiştiler. O ise oğlunun heyecanlı sesiyle gülümsemişti.

Ardil - Evet hemde sizin olduğunuz yerde, bu yüzden de döneceğim. Yani buraya sadece mezuniyet için geleceğim.

Mecnun B - Güzelmiş.

Ardil - O gün gelince sende benimle gelir misin?

Mecnun B - Takım elbiseni ben alırım.

Ardil - Papyon olmasın.

Mecnun B - Tamam, günü gelince birlikte seçeriz. Başka birşey diyecek misin?

Ardil - Param bitti.

Dedi utana sıkıla, Mecnun Bey ise bunu fark edince keyif alır gibi olmuş vede şunu söylemişti.

Mecnun B - Öyle mi olmuş...

Ardil - Evet.

Mecnun B - Ne kadar lazım?

Ardil - Sende ne kadar var?

Dediğinde Mecnun Bey kendini tutamayıp gülerken diğerleriyse ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Ardil ise bir anlığına rahatlamış gibi derin bir nefes alıp şunu söylemişti.

Ardil - Şaka maka param yok ve bilet bile alamıyorum. Açta kaldım.

Mecnun B - Baştan niye aramadın?