Yürek Ateş-i

Uyanış..

Zaman Atlaması
Hastane!

Dr - Evet uyandı, bizde normal odaya aldık. Dilerseniz sizi hazırlanan odanın olduğu kata yönlendirelim.

Atlas B - Peki niye burda olan üyelere demedinizde şimdi diyorsunuz?

Dedi çatık kaşlarla ona bakarak çünkü yeğeninin 1 saattir uyanık oluşunu öğrenmişlerdi. Ama onlara bilgi geçen yoktu, bunun üzerine bir hemşirenin Ardil Bey yoğun bakımda değil ki demesiyle ortalık karışmıştı. Aile haklı olarak neden bu bilginin geç haber edildiğini soruyordu. Hepsi kızgındı çünkü hemşire yok diyince ne yapacaklarını bilememiş ve direk Mecnun Bey'i aramışlardı. O ise yanındakilerle hastaneye nasıl geldiğini bilememişti. Zor sakinleşmişti ama hâlâ da kızgındı.

Mecnun B - Cevap ver doktor, niye bu lanet bilgi bize sonradan haber verildi? Neden olduğu an demediniz ha?

Dr - Ben hemşireye demesini söylemiştim.

Hemşire - Unutmuşum efendim, özür dilerim.

Mecnun B - Kovulacaksın!

●●●

Mecnun B  - Gelebilir miyiz yavrum?

Dedi kapıdan beri ona bakarak, olumlu bir cevap alınca da aileyle içeri girmişti. En son giren kişiyse kapıyı kapatmıştı, Mecnun Bey hemen evladının yanına varıp anlına ufak bir öpücük kondurmuştu.

Mecnun B - Nasılsın bakalım, ağrın var mı?

Ardil - Biraz.

Dedi çatallanmış bir sesle çünkü adam vurdukça acıyla bağırmıştı, birde çok ağlamıştı. Tek istediyse babası olmuştu, onu istemişti ama ne o gelmiş nede biri sesini duyup yardıma koşmuştu. Duyansa sadece polis çağırmıştı, yardık yoktu, kurtaran yoktu.

Mecnun B - Özür dilerim bebeğim geç kaldım ama haberim olsaydı inan seni o picin eline bırakmazdım. Koşa koşa gelirdim.

Ardil - Seni aramak istedim ama telefomu kırdı.

Diyince hepsi sinirle elini yumruk yapmıştı, Ardil ise sakinleşmeye çalışarak yeniden konuşmuştu.

Ardil - Sonra da çekip gitti.

Mecnun B - Seni o mu kaçırdı yoksa şuraya gel diyerek aradı mı?

Dedi merakla sorarak hatta hepsi merakla ona bakmıştı, o ise boğazını temizleyip başını geri atmıştı. Mecnun Bey ise şefkatle onun saçlarını sevmeye başlamıştı, bir an oğluna birşey oldu diye çok korkmuştu. Onu kaybedecek kaygısıyla eli ayağına dolanmıştı.

Ardil - Eve geri dönerken bir anda etrafım karardı, uyandığımda bağlıydım ve karşımda o vardı.

O diyordu çünkü kim olduğunu bilir olduklarını biliyordu, elbette ki babasının sorularına bilinçli bir halde cevap vermişti. Kendindeydi ama o an gözünü açmak zor gelmişti. Tüm bedeni ağrıyordu, şuanda da öyleydi ama aileyi korkutmak istemiyordu.

Ferman B - Eter mi koklattılar?

Ardil - Biri başıma vurdu, neydi bilmiyorum ama hâlâ başım acıyor.

Mecnun B - Doktora dedin mi?

Ardil - Evet haberi var ama neyse ki tehlike yokmuş. Hem zaten onlarda hafif şişme gibi birşey var diye kontrol etmişler. Size demediler mi?

Diyince hepsi sinirle elini yumruk yapmıştı, elbette diyen yoktu. Belli ki onunla ilgilenen doktor fazla ilgisizdi çünkü aileye adam gibi bilgi geçmemişti. Sadece durumu stabil derdi.