10. Bölüm

1.2K 107 4
                                    

Hande Baladın

Asansörden hemen inip hızlı hızlı otobüse yürüdüm Zehra yoktu. Ben de Simgeyi otobüsün dışına sürükledim.

" Ya Hande ne yapıyorsun."

" Simge bekle burada iki dakika Zehra gelince binersin otobüse, onu beklediğim belli olmasın."

" Sanki ben olunca anlamayacak."

" Anlar mı."

" Anlar tabi salak mı bu kız."

" Binelim o zaman."

Kolundan tuttum tam otobüse doğru ilerleyecekken beni durdurdu.

" Geliyorlar işte hadi ben kaçtım."

Bana doğru gelen ikiliye döndüm. Ebrar Zehraya bir şeyler söyledi Zehranın da yüzü güldü birden. Yaklaştıklarında Zehraya bakarak konuştum.

" Günaydın"

" Günaydın Handecim hayırdır kapılarda bekliyorsun gözün yollarda mı kaldı."

Ebrara dönüp sahte bir şekilde güldüm. Yavaşça yanına yaklaşıp kafasına vurdum ve geri çekildim. Ebrar eliyle kafasını tutarak kaşlarını çattı.

"Ya sizin benim kafamla ne alıp veremediğiz var neden vuruyorsun kızım deli misin sen."

" Dün Zehra tuttu da vuramadım ya içimde kalmıştı ohh be rahatladım."

" Kızım senin bana teşekkür etmen lazım ama nerde sen de o medeniyet."

" Ebrarcım sen boş boş konuşmayı bırakıp otobüse mi geçsen ne yapsan."

Ebrar gülerek yanımızdan geçerken sırtıma vurdu iki eliyle.

" Tamam geçiyorum hayırlı işler."

Arkasından öldürücü bakışlar atıp tekrar yeşillerin sahibine döndüm.

" Günaydın nasılsın dün geceden sonra, yani panik atak geçirdin ya ondan sonra dün gece derken ondan bahsediyorum."

Ben panik olmuş bir şekilde konuşurken Zehra sözümü kesti.

" Hande tamam anladım sakin ol. İyiyim teşekkür ederim."

Gözlerimi kaçırıp kafamı salladım. Böyle olmaması gerekiyordu kendi kendimi batırmıştım.

" Şey ceketin bende kaldı ya onu vereyim demiştim, ben de seninkini almıştım o gün."

" Ben seninkini getirmedim kusura bakma hiç aklıma gelmedi ama dur alıp geleyim hemen bekle."

Arkasını dönüp gidecekken elinden tutup durmasını sağladım. Bana dönününce hemen elimi çekip yüzüne baktım.

" Yok yani şimdi boşuna yorulma sonra alırım ben."

" Tamam nasıl istersen."

Zehra tekrar gözlerini kaçırdı.

" Dün mesajıma da cevap vermedin."

Hayır Hande aptal gibi bunu sormuş olamazsın. Kendi kendimi boğabilir miydim acaba. Sen kıza o kadar laf et et sonra da gel karşına kedi gibi mesajıma neden cevap vermedin diye sor. Bir gecede nasıl bu duruma gelmiştim.

" Gece uyumuştum görmedim kusura bakma, sabah da nasıl olsa otobüste görüşeceğiz diye yazmadım."

Sadece kafamı salladım ve ona bakmaya devam ettim. Sessizliği bozan o oldu.

" O zaman binelim mi otobüse."

" Evet evet geç sen."

Önünden çekilip yol verdim gülümsedi ve önümden otobüse bindi. Şu an Zehra benimle konuşmak istemiyor muydu yoksa ben mi boş kuruntu yapıyordum. Ağzından zorla laf alıyor gibi hissediyordum. Hızlı adımlarla arka koltukta oturan Simgenin yanına attım kendimi.

Kusursuz / HanZehHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin