Beni peşinden sürükleyerek yatağıma oturttu. Önümde diz çöküp gözlerime bakmaya başladığında gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ama aldığım nefes ciğerlerimi yaktı. Soluğunuz kesilince ilk aldığın nefes batar ya öyle işte. O adamla aynı fikirde olduğunu düşündükçe sinirden kuduruyordum. Ellerimi tutup dikkatimi yeniden üzerine çekti yavru kedi gibi bakıyordu.
" Aşkım özür dilerim." ben konuşmayınca bakışları ağlamaklı bir hâl aldı.
" Bak yemin ederim onun gibi düşünmüyorum. Sadece o an öyle çıktı ağzımdan kelimeler."
" Sinirlendin ve gerçek düşüncelerini söyledin Zehra. Onun söylediklerini duyunca da pişman oldun. İkisi farklı şeyler o yüzden boşa yeminler edip kendini yorma."
" Hayır ben de senden hırsımı çıkarmak istedim sadece."
" Benim canımı yakmak istededin ama kendi yaptığın şeyle beni suçladın öyle mi."
" Hayır tabiki.!" sesi sinirli ve yüksek çıkmıştı kaşlarım çatılınca gözlerini kapatıp nefes verdi sakinleşip tekrar ellerimi tutu.
" Hande sana neden kendimi anlatamıyorum bir türlü."
" Bilmem canını bilerek yakmaktan hoşlandığım kadar seni anlamamaktan da zevk alıyorumdur belki ne dersin."
Diz çöktüğü yerden kalkıp Simgenin yatağına oturdu. Şu an tam karşımda oturuyordu gerilmeye başladığının farkındaydım.
" Hande aramızı düzeltelim diye geldim kavga edelim diye değil. Neden bu kadar inatçısın."
" İnatçı değilim Zehra sadece kırgınım."
" Sevgilim özür dilerim, nereden bileyim bu kadar ağırına giden şeyler söylediğini zaten senin onunla konuşman hata."
" Anlamıyorsun değil mi onun böyle düşünüp konuşması değil olay senin böyle düşünüp konuşman benim ağırıma giden. O daha çok sinirlerimi zıplatacak şeyler söyledi." Kaşları anında çatıldı.
" Ne söyledi." söyledikleri aklıma gelince gerginlikle ayağa kalktım.
" Önemi yok sadece sinir bozuyor işte. Asalak herif."
" Bu kadar gerilmene sebep oluyor ve önemsiz öyle mi. Yine aynı şeyi yapıyorsun konuşmaktan kaçıyorsun."
" Çünkü bir önemi yok."
" Önemi yoksa söyle."
" Eskiye dair aptalca şeyler Zehra tamam mı oldu mu."
" Bu yüzden mi sinirlendin bana."
Şaşkınlıkla ona döndüm. Gayet ciddi duruyordu.
" Sen hâlâ seni incitmeye çalıştığımı mı düşünüyorsun. İnanılmazsın gerçekten bir de gelmişsin sadece ağzımdan öyle çıktı palavraları sıkıyorsun."
" Sadece sordum bir şey düşündüğüm yok Hande." Sinirlerim bozulduğu gülmeye başladım. Zehra şaşkın gözlerle beni izliyordu kendimi toparlayıp yatağa geri oturdum.
" Zehra çıkar mısın, yalnız kalmak istiyorum."
" Hande."
" Çık lütfen." Sözünü kesip konuştum. Ayağa kalkıp kapıya ilerledi. Üstüne hiç düşünmeden aklıma gelen şeyle ona seslendim.
" Zehra." Beklentiyle bana döndü.
" Aramızdaki bu iletişim problemini çözene kadar bence biraz uzak kalmalıyız. Birbirimizle sadece zarar veriyoruz baksana."
