Hande Baladın
Ben daha konuşamadan arkamızdan gelen ses bakışlarımızı birbirimizden çekmemize sebep oldu.
" Hande ne oluyor."
Zehranın sesiyle arkama doğru döndüm hızlı adımlarla yanımıza gelip önüme geçti. Beni geriye doğdu iterek Simge ve Ebrara baktı.
" Handeyi götürür müsünüz geliyorum hemen."
Şaşkınlıkla Zehraya baktım dün ona söylediklerimi ne çabuk unutmuştu.
" Hayır götüremezler."
" Hande bir kez olsun beni dinler misin lütfen."
" Sen dün konuştuklarımızı unuttun galiba hatırlatayım ister misin."
Bileğimden tutup beni kahvaltı salonunun kapısına doğru sürüklemeye başladı. Şu an sinir küpüydüm bir de onunla yalnız mı konuşacaktı rüyasında görürdü. Buraya gelirse göreceği tek şey birbirinden ayrılmayan ellerimiz olacak demiştim ve kararlıyım. Elimi hızla çekip durmasını sağladım.
" Zehra ya elimden tutup bu kapıdan benimle girersin ya da önümden çekilip ona haddini bildirmeme izin verirsin bunu daha önce söyledim."
" Ne yapacaksın herkesin içinde acaba söyler misin.? Onun istediği de bu zaten farkında mısın olay çıkarmak."
" Tamam o zaman ona istediğini vereceğim çekil yolumdan."
Hızla Kaan'ın yanına yürüyüp kolundan tuttum ve dış kapıya doğru ittim. Şu an herkes bizi izliyordu, ama umrumda değildi öfkeden gözüm hiçbir şey görmüyordu.
" Aa ne oldu Handecim ben sadece kız arkadaşımın gönlünü almaya geldim. Ne bu sinir biraz sakin ol."
Söylediği kelimeleri beni özellikle sinirlendirmek için seçtiği belliydi ve başarıyordu. Yakasını tutup kendime doğru çektim, gözlerimden ateş çıktığına emindim ama bu durum ona fazlasıyla zevk veriyordu. Hafif bir tebessümle bakıyordu yüzüme benim aksime o gayet sakindi.
" Sana son kez söylüyorum Zehra senin hiçbir şeyin değil.!"
Zehra kolumdan tutarak beni geriye doğru çekti elimden tutup panikle konuşmaya başladı.
" Hande gel lütfen salona geçelim. Tamam seninle gireceğim içeri gel benimle hadi."
Bakışlarım anında yumuşamıştı onu korkutmak ya da üzmek istemiyordum. Kafamı sallayıp gözlerimi Kaan'dan çektim ve Zehranın elini daha sıkı kavradım. Ama o benim sınırlarımı zorlamaya karlıydı.
" Konuşmak için gelmiştim ama Hande bu kadar mı korkutuyor seni? Bence bu toksik insandan biraz uzaklaşman gerek. Biriyle konuşmak için bile izin mi alacaksın ama bak ne kadar şanslısın ki ben buradayım gel hadi konuşalım."
" Kapa çeneni Kaan." Panikle bana döndü.
" Hande bak herkes bizi izliyor çekenler var hadi gidelim."
Kaan'ın sözlerinden sonra o kadar öfkelenmiştim ki şu an etrafımdaki sesler uğultu gibi geliyordu. Kaan'ın yüzündeki sinir bozucu ifade düzgün düşünebilmemi engelliyordu. Zehranın elini bırakıp ona doğru yürüdüm. Kaşlarını kaldırmış iğrenç bir şekilde gülümsüyordu. Sıktığım yumruğumu daha fazla bekletmeden yüzüne geçirmek tek isteğimdi. Ama ona bu zaferi yaşatmayacaktım. Kızlara dönüp sesimi olabildiğince stabil tutmaya çalışarak konuştum.
" Kızlar burada kalın Zehrayı da göndermeyin sakın."
Kaan'ın kolundan tutup dışarı doğru sürükledim bahçeye çıktığımızda hızla ileri doğru ittim.
