MOTORCU | +18

BÖLÜM 17

Herkese merhaba sevgili okurlar ve motorseverler.

Nasılsınız? Umarım her biriniz çok iyisinizdir.

Oy vermeyi ve satır aralarına bol bol yorum yapmayı unutmayın :)

Sınır 15 oy 45 yorum (Bu ara sınır koymuyorum diye aktiflik düştü maalesef. Pamuk eller oya)

İyi okumalar <3

Medya: Kaya

.

Duyduğum cümle ile gözlerim yuvalarından çıkacakmış gibi kocaman açılmıştı. Ağzımdan bir şaşırma nidası çıktığında hepimizin bakışları direk olarak Kerem'e döndü. Dudakları girdiği şokun etkisi ile aralıktı, stresten ise alnında terler birikmeye başlamıştı.

Kız hala içi çıkacakmış gibi ağlamaya devam ediyordu. Kimsenin onunla ilgilenmeyeceğini anladığımda kızı kolundan tutup tekli koltuğa oturtturdum. Artık hepimiz Kerem'den bir tepki bekliyorduk ki yanına gidip elimi dizine koydum.

Oturduğu yerde irkilerek gözlerini kırpıştırdı. Bunu yapması ile sol gözünden bir damla yaş süzüldü. Fakat sonra hemen kendini toparlayarak sinirli bir ruh haline büründü. 'Bu mümkün değil'. Kız Kerem'in sesini duyması ile kafasını kaldırıp göz teması kurdu. 'Hamileyim diyorum nasıl mümkün olamaz'

'Ben her ilişkimde korunurum. Ne belli başkasından olmadığı çocuğun' Kızın yüzündeki anlık değişimi fark ettiğimde bakışlarımı diğerlerinde gezdirdim. Kimse sanki o maskesinin altındaki saniyelik farkı görememişti. Bu kızdan hoşlanmamıştım. Kerem benim değil diyorsa sonuna kadar ona güvenirdim.

'Kimsin hem sen. Ne zaman birlikte olduk? Yüzünü bile hatırlamıyorum.' Kız bu sefer gizleme gereği duymadan yüz ifadesini değiştirmiş kaşları çatılmıştı. Kıskançlığın dört bir yanını sardığını hissettiğimde sadece ne söyleyeceğini dinledim.

'Yunanistan'da. Barda tanıştık. Benimle birlikte oldun o gün.' 'Şimdi hatırladım seni. Ben seninle birlikte olmadım orada bir dur önce. Sen tuvalete gittiğimde içeri dalıp üzerime atladın. Alkolün etkisiyle terslemedim ve öpüşüne karşılık verdim. Sonra bir anda üzerini soyunmaya başladın. Taciz ettin resmen beni. Zorla yaşanmış şeylerdi onlar. Ayrıca prezervatif kullandığımı da çok net hatırlıyorum.'

Kerem tekrar ağzını açacaktı ki Defne araya girdi. 'Kız hamileyim diyor Kerem. Neden senin üzerine atmaya çalışsın ki.' Kerem sinirle yerinden doğruldu ve elini kaldırıp burun kemerini sıktı. Bu sefer de ben konuşma gereği hissetmiştim. 'Kerem benim değil diyorsa vardır bir bildiği Defne. Uzatma'.

Defne ayaklanıp ağlamayı kesmiş ama hala iç çeken kızın yanına ilerledi. 'Ortada bir bebek var Deniz. Öylece benim değil deyip çıkamaz işin içinden. Onu her gün başkasıyla birlikte olmadan önce düşünecekti'. Sinir kat sayım her saniye artarken Defne'nin korumacı ve anaç yanının arkadaşına bile karşı duracak derecede olması beni şaşırtmıştı.

'O bizim arkadaşımız Defne. Ne biçim konuşuyorsun.' Sesim haddinden fazla yükseldiğinde kulaklarıma abimin sesi ilişti. 'Deniz!' Kafamı ona çevirdiğimde sert bakışları ile karşılaşmayı beklemiyordum. 'Ses tonuna dikkat et'. Kardeşine karşılık sevgilisini mi koruyordu.

Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde koşar adımlarla kızın yanına gidip koluna yapıştım. 'Yürü hastaneye gidiyoruz.' Kız biraz korkmuş biraz da neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Böyle bir hamle beklemediği kesindi. 'Ne yapacağız hastanede?'