MOTORCU | +18

BÖLÜM 34 | +𝟷𝟾

Herkese merhaba sevgili okurlar ve motorseverler.

Nasılsınız? Umarım her biriniz çok iyisinizdir.

Bölümde cinsel içerik, +18 sahneler mevcuttur. Rahatsız olanlar veya yaşı küçük okurlarım atlarsa sevinirim. Uyarı koyuyor olacağım.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :)

Sınır 20 oy 80 yorum 🩶

.

YAZARIN BAKIŞ AÇISI

Defne duyduklarını sindirmeye çalışıyordu. Kaya ve Deniz ise ondan farksız değildi. Evet bebek beklenmedikti ama önemli olan Zahir'in verecek olduğu tepkiydi. Defne karnındaki bebeği reddedeceği korkusunu iliklerine kadar hissetti.

Normal şartlarda ondan bir çocuk isteyeceğini elbette biliyordu fakat şuan psikolojisi iyi değildi ve evli de değillerdi. Bu Defne için sorun değildi ama Zahir ne düşünüyor bilmiyordu. Defne iki elini de şuan dümdüz olan karnına götürdü.

Onu içinde hissetmek ister gibi ovaladı. Bu sırada gözlerinin dolmasına engel olamadı. Onun bir çocuğu olacaktı. Anne olacaktı. Böyle bir şeye hazır mıydı bilmiyordu ama onu aldırmak gibi bir düşüncesi bir saniye olsun aklından geçmemişti.

Onunla beraber öğrenirdi o da nasıl davranması gerektiğini. Beraber büyürlerdi. Öğrendiği andan itibaren onunla hayaller kurmaya başlamıştı bile. Gözünden damlalar birer birer süzülüp karnının üstündeki eline aktı.

Kafasını eğdiği yerden kaldırdığında Kaya ve Deniz'in ona gülümseyerek baktığını gördü. İçindeki endişe bir nebze olsun azalırken hala yatağın ucunda dikilen doktora çevrildi bakışları.

'Ne zamandır içimde? Yani o. Bebek işte.' Cümleleri toparlayamamış, nasıl soracağını bilememişti. Doktor söylediklerine hafifçe güldü. '6 haftalık hamilesiniz Defne Hanım. Yani bir buçuk aylık bir bebeğiniz var.'

Defne'nin ağzından gülmekle ağlamak arasında bir hıçkırık kaçtı. İçinde büyük bir korku baş gösterse de mutluydu. Canından, sevdiği adamdan bir parça taşıyordu içinde nasıl mutlu olmasındı.

'Defne Hanım dilerseniz siz sakinleşin şuan ama en kısa sürede kadın doğum doktoruna kontrole gitmeniz gerekiyor. İlk üç ay risklidir. Geçmiş olsun.' Defne onaylamak için belli belirsiz kafasını salladığında Deniz de yanına gelip sıkıca sarılmıştı arkadaşına.

Birkaç dakika daha ağladığında Deniz sırtını sıvazlayarak geri çekildi. 'Neden bu kadar ağladın Defne. İstemiyor musun yoksa bebeği?' Kafasını olumsuz anlamda iki yana salladı. 'Asla. İstiyorum tabii ki. Sadece, ben-'

Kafasını eğip tekrar karnının üzerindeki ellerine baktı. Yüzünde ufacık bir gülümseme oluştu bu görüntü ile. Aylar sonra kocaman olacaktı göbeği. Yaşlı gözlerini tekrar Deniz ile buluşturdu. 'Ya abin istemezse onu Deniz. Ben ona kıyamam. Aldıramam. Aldırmadığım için ya abini kaybedersem.'

Deniz ufak bir kızgınlıkla Defne'nin saçlarını okşadı. 'O nasıl düşünce öyle Defne. Abim senden bir çocuk neden istemesin.' 'Ya şuan bebek için yanlış bir zamansa.' 'Yanlış veya doğru fark etmez. Hamilesin sen. Önemli olan bu. Abimin çok mutlu olacağına eminim.'

Defne sıkıntılı bir nefes doldurdu ciğerlerine. Kalbinin üzerindeki baskı hala geçmemişti. Biten serumu hemşireler gelip çıkardığında eve gitmek için ayaklandılar. Herkes arabaya binip eve gelene kadar diken üstündeydi ve hiç konuşmamışlardı.