Deniz çıkacağı motor yarışında rakibinin gizli tutulduğunu öğrenir. Bu yarışı kazanmak içi her şeyini ortaya koymaya hazırdır peki ya canını?
Kendinden emin katıldığı yarışta bilmediği ve en önemli detay olan rakibi Kaya Demirhan. Motor camiasının...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DENİZ'İN AĞZINDAN
'Farketmeden o gün son kez bakmışım yüzüne. Fotoğrafın elimde şuan. Gülen yüzüne bakıyorum. Ne kadar garip, evimdeki koltukta oturuyorsun. Sanki hiç gitmemiş gibi.
Odana giriyorum, kokun hala çarşaflarında. En son okuduğun kitap masanın üzerinde. Sayfaların bazılarını işaretlemişsin.
Her sayfayı tek tek okudum. Seni anlamak bir o kadar kolayken bir o kadarda zor olmuştu hep. Çözmesi eğlenceli bir insandın.
Bazen kapıyı çalıp ben geldim diye bağırdığın sesin yankılanıyor kulaklarımda. Mahallede her motor sesi duyduğumda cama koşuyorum.
Ama yoksun. Gideli yirmi gün oluyor. Yokluğun her gün daha da zorluyor kalbimi. Geçer sanmıştım, acına da yokluğuna da alışırım sanmıştım ama bu çok başka bir acıymış.
Ne kendini unutturuyor ne de göğsümdeki sızısı geçiyor. Sen ölene kadar yaşadığım şeylerin büyük bir dert olduğunu sanıyordum ama senden sonra her şeyin ne kadar önemsiz olduğunu anladım.
Çok özlüyorum seni kardeşim. Sanki bağırıyorum ama sesimi duyan yok gibi. Herkes etrafımda benim için uğraşıyor ama derdimin bir dermanı yok gibi.'
İçime sıkıntılı bir nefes çekip başımı yasladığım mezar taşından kaldırdım. Hemen ilerimdeki Hakan'a kaydı bakışlarım.
Beni rahatsız etmemek için uzaklaşsa da sanki başından ayrıldığı an mezarı kaybolacakmış gibi hissettiğini biliyordum.
Yağmur çamur demeden yirmi gündür burada yaşıyordu resmen. Biz yemek getirmesek kolay kolay gidip kendi yemiyor, geceleri bile çoğunlukla burada uyuyordu.
Yaşayan bir ölüden farkı kalmamıştı. İşi gücü her şeyi boşvermiş sadece Samet'e odaklanmıştı. Onun gidişinden beri hiçbirimiz toparlayamamıştık.
Çoğu kez fenalaşıp hastaneye kaldırıldım. Ne kadar insanlar acı çekiyorken bir de benimle uğraşmasınlar istesem de bünyem böyle bir kaybı kaldıramamıştı.
Yıllardır yanımda olan arkadaşım yokluğu kalbimde büyük bir boşluk bırakmıştı. Kaya bu süreçte bir saniye olsun yanımdan ayrılmamıştı.
Her saniye teselli etmiş olsa da söylediklerinin boşa olduğunu ben de o da çok iyi biliyorduk. İşten bir süreliğine izin almıştım çünkü gidecek halde değildim.
